ဓမၼစၾကာသုတ္

ဓမၼစၾကာသုတ္

၁၃။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပၪၥဝဂၢီရဟန္းတို႔ကို မိန္႔ေတာ္မူ၏-

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းျဖစ္သူသည္ ဤအစြန္းႏွစ္ပါးတို႔ကို မမွီဝဲအပ္ကုန္၊ အဘယ္ႏွစ္ပါးတို႔နည္း၊ ယုတ္ညံ့၍ ရြာသူတို႔၏ အက်င့္ျဖစ္ေသာ ပုထုဇဥ္တို႔၏ အေလ့အက်င့္သာျဖစ္၍ အရိယာတို႔၏ အေလ့အက်င့္ မဟုတ္ေသာ အက်ဳိးစီးပြါးႏွင့္ မစပ္ယွဥ္ေသာ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ကာမဂုဏ္ခ်မ္းသာကို ကပ္ၿငိေသာအားျဖင့္ အဖန္တလဲလဲ လိုက္စားအားထုတ္ျခင္းလည္းေကာင္း၊ ကိုယ္စိတ္၏ ဆင္းရဲျခင္းကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အက်င့္မဟုတ္ေသာ အက်ဳိးစီးပြါးႏွင့္ မစပ္ယွဥ္ေသာ ကိုယ္ပင္ပန္းမႈကို အားထုတ္ျခင္းလည္းေကာင္း ဤႏွစ္ပါးတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ထိုအစြန္းႏွစ္ပါးတို႔သို႔ မကပ္ေရာက္မူ၍ ငါဘုရားသည္ အထူးသျဖင့္ သိေတာ္မူအပ္ေသာ ပညာမ်က္စိကို ျပဳတတ္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ကို ျပဳတတ္ေသာ အလယ္အလတ္ျဖစ္ေသာ အက်င့္သည္ ကိေလသာ ၿငိမ္းရန္အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ (သစၥာေလးပါးကို) သိရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏။

ရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ အထူးသျဖင့္ သိေတာ္မူအပ္ေသာ ပညာမ်က္စိကို ျပဳတတ္ေသာ ဉာဏ္ အျမင္ကို ျပဳတတ္ေသာ ကိေလသာၿငိမ္းျခင္း ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိျခင္း သစၥာေလးပါးကို သိျခင္း နိဗၺာန္ ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳျခင္းငွါျဖစ္ေသာ ထိုအလယ္အလတ္ျဖစ္ေသာ ျမတ္ေသာအက်င့္ကား အဘယ္နည္း။

ဤအဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ အရိယမဂ္ပင္တည္း။ ဤအဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ အရိယမဂ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ မွန္စြာ သိျမင္ျခင္း 'သမၼာဒိ႒ိ'၊ မွန္စြာ ၾကံျခင္း 'သမၼာသကၤပၸ'၊ မွန္စြာ ေျပာဆိုျခင္း 'သမၼာဝါစာ'၊ မွန္စြာ ျပဳလုပ္ျခင္း 'သမၼာကမၼႏၲ'၊ မွန္စြာ အသက္ေမြးျခင္း 'သမၼာအာဇီဝ'၊ မွန္စြာ အားထုတ္ျခင္း 'သမၼာဝါယာမ'၊ မွန္စြာ ေအာက္ေမ့ျခင္း 'သမၼာသတိ'၊ မွန္စြာ တည္ၾကည္ျခင္း 'သမၼာသမာဓိ' ဤသည္တို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ အထူးသျဖင့္ သိေတာ္မူအပ္ေသာ ပညာမ်က္စိကို ျပဳတတ္ေသာ ဉာဏ္ အျမင္ကို ျပဳတတ္ေသာ ဤအလယ္အလတ္ျဖစ္ေသာ ျမတ္ေသာအက်င့္သည္ ကိေလသာၿငိမ္းရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ (သစၥာေလးပါးကို) သိရန္အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္အလို႔ငွါ ျဖစ္၏။

၁၄။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ဆင္းရဲျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'ဒုကၡအရိယသစၥာ' ေပတည္း၊ ပဋိသေႏၶတည္ေနရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ အိုရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ နာရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ ေသရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ မခ်စ္ေသာသူတို႔ႏွင့္ အတူေနရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ ခ်စ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ လိုခ်င္ရာကို မရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ အက်ဥ္းအားျဖင့္ စဲြလမ္းရာ အာ႐ုံျဖစ္ေသာ ခႏၶာငါးပါးတို႔သည္လည္း ဆင္းရဲကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ဆင္းရဲ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'သမုဒယ အရိယသစၥာ' ေပတည္း၊ အၾကင္တဏွာသည္ ဘဝသစ္၌ ျဖစ္ေစတတ္၏၊ ႏွစ္သက္ျခင္း တပ္မက္ျခင္းႏွင့္ တကြ ျဖစ္၏၊ ထိုထို အာ႐ုံ၌ လြန္စြာ ႏွစ္သက္တတ္၏။

ဤတပ္မက္မႈတဏွာဟူသည္ အဘယ္နည္း၊ ကာမဘုံတို႔၌ တပ္မက္မႈ တဏွာ 'ကာမတဏွာ'၊ တည္ျမဲ၏ဟု ယူေသာ သႆတဒိ႒ိႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ တပ္မက္မႈတဏွာ 'ဘဝတဏွာ'၊ ေသလွ်င္ ျပတ္စဲ၏ဟု ယူေသာ ဥေစၧဒဒိ႒ိႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ တပ္မက္မႈတဏွာ 'ဝိဘဝတဏွာ' တို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'နိေရာဓအရိယ သစၥာ' ေပတည္း၊ ယင္းဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာဟူသည္ ထိုတပ္မက္မႈတဏွာ၏သာလွ်င္ အႂကြင္းမ့ဲ စြဲမက္မႈ ကင္းေပ်ာက္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ စြန္႔လႊတ္ရာ တစ္ဖန္စြန္႔ပယ္ရာ လြတ္ေျမာက္ရာ မကပ္ၿငိရာ (နိဗၺာန္) ပင္ ျဖစ္၏။

ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္ေသာ အရိယာ တို႔၏ အမွန္တရား 'မဂၢအရိယသစၥာ' ေပတည္း၊ ဤအရိယမဂ္သည္ အဂၤါရွစ္ပါးရွိ၏။ အဂၤါရွစ္ပါးဟူေသာ္ ကား-

မွန္စြာ သိျမင္ျခင္း 'သမၼာဒိ႒ိ '၊ မွန္စြာ ၾကံျခင္း 'သမၼာသကၤပၸ'။ပ။ မွန္စြာ တည္ၾကည္ျခင္း 'သမၼာ သမာဓိ ' ဤသည္တို႔တည္း။

ဒုကၡသစၥာ၌ ဉာဏ္သုံးပါး

၁၅။ ရဟန္းတို႔ ''ဤတရားသည္ ဆင္းရဲျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'ဒုကၡအရိယသစၥာ' မည္၏''ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (ဒုကၡသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရား၏ (ပညာ) မ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။ (သစၥဉာဏ္) ရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ ထိုဆင္းရဲျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'ဒုကၡအရိယသစၥာ' ကို စင္စစ္ ပိုင္းျခား၍ သိထိုက္၏၊ဟု။ပ။ (ကိစၥဉာဏ္) ရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ ထိုဆင္းရဲျဖစ္ေသာ ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'ဒုကၡအရိယသစၥာ' ကို ပိုင္းျခား၍ သိခဲ့ၿပီးၿပီဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (ဒုကၡသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါ ဘုရား၏ (ပညာ) မ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။ (ကတဉာဏ္)

သမုဒယသစၥာ၌ ဉာဏ္သံုးပါး

ရဟန္းတို႔ ''ဤတရားသည္ ဆင္းရဲျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'သမုဒယ အရိယသစၥာ' မည္၏''ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (သမုဒယသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရား၏ (ပညာ) မ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။ (သစၥဉာဏ္) ရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ ''ထိုဆင္းရဲျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'သမုဒယ အရိယသစၥာ' ကို ပယ္အပ္၏''ဟု။ပ။ (ကိစၥဉာဏ္) ရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ ''ထိုဆင္းရဲျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'သမုဒယ အရိယသစၥာ' ကို ပယ္ၿပီးၿပီ''ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (သမုဒယသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရား၏ (ပညာ) မ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထိုးထြင္း၍ သိေသာဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။ (ကတဉာဏ္)

နိေရာဓသစၥာ၌ ဉာဏ္သံုးပါး

ရဟန္းတို႔ ''ဤနိဗၺာန္သည္ ဆင္းရဲျခင္း၏ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'နိေရာဓ အရိယသစၥာ' မည္၏''ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (နိေရာဓသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါ ဘုရား၏ (ပညာ) မ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။ (သစၥဉာဏ္) ရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ ''ထိုဆင္းရဲျခင္း၏ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္ေသာ ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'နိေရာဓ့အရိယသစၥာ' ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္၏''ဟု။ပ။ (ကိစၥဉာဏ္) ရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ ''ထိုဆင္းရဲျခင္း၏ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္ေသာ ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'နိေရာဓ အရိယသစၥာ' ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳၿပီးၿပီ''ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (နိေရာဓ သစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရား၏ (ပညာ) မ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။ပ။ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏။ (ကတဉာဏ္)

မဂၢၢသစၥာ၌ ဉာဏ္သံုးပါး

ရဟန္းတို႔ ''ဤတရားသည္ ဆင္းရဲျခင္း၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္းအက်င့္ျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'မဂၢအရိယသစၥာ' မည္၏''ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (မဂၢသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရား၏ (ပညာ) မ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။ပ။ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏။ (သစၥဉာဏ္) ရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ ''ထိုဆင္းရဲျခင္း၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္ေသာ ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'မဂၢအရိယသစၥာ' ကို ပြါးမ်ားအပ္၏''ဟု။ပ။ (ကိစၥဉာဏ္) ရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ ''ထိုဆင္းရဲျခင္း၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္ေသာ ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရား 'မဂၢအရိယသစၥာ' ကို ပြါးမ်ားၿပီးၿပီ''ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကား ဖူးကုန္ေသာ (မဂၢသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရား၏ (ပညာ) မ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။ (ကတဉာဏ္) ဘုရားဟု ဝန္ခံခ်ိန္

၁၆။ ရဟန္းတို႔ ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရားေလးပါးတို႔၌ ဤသို႔ သံုးပါးေသာ အျပန္, တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာ႐ိွေသာ မွန္ကန္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ မစင္ၾကယ္ေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး ငါဘုရားသည္ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာတို႔ႏွင့္ တကြေသာ နတ္ေလာကႏွင့္ သမဏျဗာဟၼဏ မင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္ တကြေသာ လူ႕ေလာက၌ ''အတုမ႐ိွေသာ (အလံုးစံုေသာတရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္ မွန္စြာ သိေသာ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္ကို သိၿပီ'' ဟူ၍ ဝန္မခံခဲ့ေခ်။

ရဟန္းတို႔ ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရားေလးပါးတို႔၌ ဤသို႔ သံုးပါးေသာ အျပန္, တစ္ဆယ့္ ႏွစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာ႐ိွေသာ မွန္ကန္ေသာဉာဏ္အျမင္သည္ စင္ၾကယ္လာေသာ အခါ၌သာလွ်င္ ငါဘုရားသည္ နတ္ မာရ္ နတ္ ျဗဟၼာတို႔ႏွင့္ တကြေသာ နတ္ေလာကႏွင့္ သမဏ ျဗာဟၼဏ မင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္ တကြေသာ ဤလူ႕ေလာက၌ ''အတုမ႐ိွေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္ မွန္စြာ သိေသာ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္ကို သိၿပီ'' ဟူ၍ ဝန္ခံခဲ့၏။ ငါ၏ ကိေလသာတို႔မွ လြတ္ေျမာက္မႈသည္ မပ်က္ စီးႏိုင္ၿပီ၊ ဤကား အဆံုးစြန္ေသာ ဘဝတည္း၊ ယခုအခါ ဘဝသစ္၌ ျဖစ္ျခင္းမ႐ိွေတာ့ၿပီဟု ငါ့အား ဉာဏ္အျမင္ (ပစၥေဝကၡဏာဉာဏ္) သည္လည္း ထင္ရွားျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူလတ္ေသာ္ ပၪၥဝဂၢီရဟန္းတို႔သည္ ႏွစ္လိုကုန္သည္ ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ကို ဝမ္းေျမာက္စြာ လက္ခံၾကေလကုန္သတည္း။

ဤဂါထာမဖက္ သက္သက္ေသာ ေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူလတ္ေသာ္ အသွ်င္ေကာ႑ည အား ''ျဖစ္ျခင္းသေဘာရွိေသာ တရားအလံုးစံုသည္ ခ်ဳပ္ျခင္းသေဘာ႐ိွ၏''ဟု (ကိေလသာ) ျမဴအညစ္ အေၾကးကင္းေသာ တရားမ်က္စိ 'ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္' သည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။