၁-မုသာဝါဒဝဂ္ ဂ-ဘူတာေရာစနသိကၡာပုဒ္

၁-မုသာဝါဒဝဂ္ ဂ-ဘူတာေရာစနသိကၡာပုဒ္

၆၇။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဝသာလီျပည္ မဟာဝုန္ေတာတြင္ ျပာသာဒ္ေဆာင္ေပါက္ေသာ ေက်ာင္းႀကီး၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာအခါ ျမင္ဖူးခါမွ် မိတ္ေဆြ အတူေန အတူစားမိတ္ေဆြျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဝဂၢဳမုဒါ ျမစ္ကမ္းနား၌ ဝါကပ္ေနထိုင္ၾကကုန္၏။

ထိုအခါ ဝဇၨီတိုင္းသည္ အစာေခါင္းပါး၏၊ အသက္ေမြးရန္ခဲယဥ္း၏၊ ေဖြးေဖြးျဖဴေသာ အ႐ိုး ရွိ၏၊ စာေရးတံလက္မွတ္ျဖင့္ အသက္ေမြးရ၏။ သပိတ္စြဲ၍ ဆြမ္းခံျခင္းျဖင့္ မွ်တရန္ မလြယ္ကူေခ်။

ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔အား-

''ယခုအခါ ဝဇၨီတိုင္းသည္ အစာေခါင္းပါး၏၊ အသက္ေမြးရန္၁ ခဲယဥ္း၏၊ ေဖြးေဖြးျဖဴေသာ အ႐ိုး ရွိ၏၊ စာေရးတံလက္မွတ္ျဖင့္ အသက္ေမြးရ၏။ သပိတ္စြဲ၍ ဆြမ္းခံျခင္းျဖင့္ မွ်တရန္ မလြယ္ကူေခ်။ ငါတို႔သည္အဘယ္နည္းျဖင့္ အညီအညြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ မျငင္းခံုၾကဘဲ ခ်မ္းသာစြာ ဝါကပ္ၾကရပါအံ့နည္း၊ ဆြမ္းျဖင့္လည္း မပင္ပန္းဘဲ ရွိပါကုန္အံနည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ အခ်ိဳ႕ေသာ ရဟန္းတို႔က-

''ငါ့သွ်င္တို႔ ယခု ငါတို႔သည္ လူတို႔၏ အမႈႀကီးငယ္ကို စီရင္ၾကကုန္အံ့၊ ဤသို႔ စီရင္လွ်င္ထိုလူတို႔သည္ ငါတို႔အား ေပးလွဴၾကဖို႔ရာ အမွတ္ရၾကေပလိမ့္မည္၊ ဤသို႔ လွဴဒါန္းၾကလွ်င္ ငါတို႔ သည္အညီအညြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ မျငင္းခံုၾကဘဲ ခ်မ္းသာစြာ ဝါကပ္ၾကရေပလိမ့္မည္၊ ဆြမ္းအတြက္လည္း မပင္ပန္းဘဲ ရွိၾကရေပလိမ့္မည္''ဟု ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ အခ်ိဳ႕ေသာ ရဟန္းတို႔က-

''ငါ့သွ်င္တို႔ လူတို႔၏ အမႈႀကီးငယ္ကို စီရင္ၾကျခင္းျဖင့္ အက်ိဳး မရွိၾကပါ၊ ငါ့သွ်င္တို႔ ယခု ငါတို႔သည္လူတို႔၏ တမန္မႈကို ေဆာင္ကုန္အံ့၊ ဤသို႔ေဆာင္လွ်င္ လူတို႔သည္ ငါတို႔အား ေပးလွဴ ၾကဖို႔ရာအမွတ္ရၾကေပလိမ့္မည္၊ ဤသို႔ လွဴဒါန္းၾကလွ်င္ ငါတို႔သည္ အညီအညြတ္ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာမျငင္းခံုၾကဘဲ ခ်မ္းသာစြာ ဝါကပ္ၾကရေပလိမ့္မည္၊ ဆြမ္းအတြက္လည္း မပင္ပန္းဘဲရွိၾကရေပလိမ့္မည္''ဟု ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔က-

''ငါ့သွ်င္တို႔ မသင့္ေလ်ာ္ပါ၊ လူတို႔၏ အမႈႀကီးငယ္ကို စီရင္ၾကျခင္းျဖင့္ အဘယ္အက်ိဳး ရွိပါမည္နည္း။ လူတို႔၏ တမန္မႈကို ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ အဘယ္အက်ိဳး ရွိၾကပါမည္နည္း၊ ငါ့သွ်င္တို႔ ယခု ငါတို႔သည္လူတို႔အား အခ်င္းခ်င္း၏ လူတို႔ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ ေသာစ်ာန္မဂ္ဖိုလ္တရား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေျပာဆိုကုန္အံ့၊ ''ဤအမည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ ပဌမစ်ာန္ကို ရ၏၊ ဤအမည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ ဒုတိယစ်ာန္ကို ရ၏၊ ဤအမည္ရွိေသာ ရဟန္း သည္ တတိယစ်ာန္ကိုရ၏။ ဤအမည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ စတုတၳစ်ာန္ကို ရ၏၊ ဤအမည္ ရွိေသာ ရဟန္းသည္ေသာတာပန္တည္း၊ ဤအမည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သကဒါဂါမ္တည္း၊ ဤအမည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္အနာဂါမ္တည္း၊ ဤအမည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ ရဟႏၲာတည္း၊ ဤအမည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ဝိဇၨာသံုးပါးကို ရ၏၊ ဤအမည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ အဘိညာဥ္ ေျခာက္ပါးကို ရ၏''ဟု ေျပာဆိုကုန္အံ့၊ ဤသို႔ ေျပာဆိုၾကလွ်င္ ထိုလူတို႔သည္ ငါတို႔အား ေပးလွဴ သင့္သည္ဟု မွတ္ထင္ၾကေပလိမ့္မည္။ ဤသို႔လွဴဒါန္းၾကလွ်င္ ငါတို႔သည္ အညီအညြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ မျငင္းခံုၾကဘဲ ခ်မ္းသာစြာဝါကပ္ၾကရေပလိမ့္မည္၊ ဆြမ္းအတြက္လည္း မပင္ပန္းဘဲ ရွိၾကရေပလိမ့္မည္''ဟု ေျပာဆိုၾကကုန္၏။

ငါ့သွ်င္တို႔ လူတို႔အား အခ်င္းခ်င္း၏ လူတို႔ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာစ်ာန္မဂ္ဖိုလ္တရား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေျပာျခင္းသည္သာလွ်င္ ျမတ္၏ဟု သေဘာတူညီၾကေလ၏။

ထို႔ေနာက္ ထိုရဟန္းတို႔သည္ လူတို႔အား အခ်င္းခ်င္း၏ လူတို႔ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါး ထက္လြန္ျမတ္ေသာ စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္တရား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ ''ဤအမည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ပဌမစ်ာန္ကို ရ၏။ပ။ ဤအမည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါးကို ရ၏''ဟု ေျပာဆိုၾကကုန္၏။

ထိုအခါ ထိုလူတို႔သည္ ''ငါတို႔အား အရေတာ္ၾကေလစြတကား၊ ငါတို႔သည္ ေကာင္းစြာ ရၾကေပစြတကား၊ အၾကင္ငါတို႔၏ အထံ၌ ဤကဲ့သို႔ေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ဝါကပ္ေတာ္မူၾကေပသည္တကား၊ အက်င့္သီလႏွင့္ ေကာင္းေသာ တရားဓမၼ ရွိကုန္ေသာ ဤရဟန္းတို႔ကဲ့သို႔ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဤအခါမွ ေရွးက ငါတို႔၏ အထံ၌ ဝါကပ္ေတာ္မမူၾကဖူးေပတကား''ဟု အၾကင္ ေဘာဇဥ္ ခဲဖြယ္ လ်က္ဖြယ္ေသာက္ဖြယ္မ်ိဳးတို႔ကို မိမိတို႔ မသံုးေဆာင္ၾက မခဲၾက မလ်က္ၾက မေသာက္ၾကကုန္၊ မိဘ သားမယားကြၽန္အမႈလုပ္ မိတ္ေဆြခင္ပြန္း ေဆြမ်ိဳး သားခ်င္းတို႔အား မေပးၾကကုန္၊ ထိုေဘာဇဥ္ ခဲဖြယ္ လ်က္ဖြယ္ေသာက္ဖြယ္တို႔ကို ရဟန္းတို႔အားသာ ေပးလွဴၾကကုန္၏။

ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔အား အဆင္းလွျခင္း ဣေႁႏၵျပည့္ၿဖိဳးျခင္း မ်က္ႏွာအဆင္း ၾကည္လင္ျခင္းကိုယ္ေရအဆင္း အထူးၾကည္လင္ျခင္း ရွိၾကကုန္၏။

၆၈။ ဝါမွထကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေမွ်ာ္ကန္ေတာ့ရန္ ခ်ဥ္းကပ္ၾကျခင္းသည္အေလ့အထပင္ ျဖစ္၏။

ထိုအခါ သံုးလလြန္ေျမာက္၍ ဝါမွထကုန္ေသာ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ေက်ာင္းအိပ္ရာေနရာကို သိုမွီးၿပီးလွ်င္သပိတ္သကၤန္းကို ယူ၍ ေဝသာလီျပည္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ကုန္၏။ အစဥ္သျဖင့္ ေဝသာလီျပည္ မဟာဝုန္ေတာျပာသာဒ္ေဆာင္ေပါက္ေသာ ေက်ာင္းႀကီး၌ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားကိုရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ေနၾကကုန္၏။

ထိုအခါ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတို႔၌ ဝါမွထကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပိန္ၾကံဳၾကကုန္၏၊ အေသြး အသားေခါင္းပါးၾကကုန္၏။ မလွေသာ ႐ုပ္အဆင္း ရွိၾကကုန္၏။ (ဖက္ရြက္ေရာ္ကဲ့သို႔) ေဖ်ာ့ေတာ့ေသာ အဆင္းရွိၾကကုန္၏၊ (ကြန္ရြက္ျဖန္႔ခင္းသကဲ့သို႔) အေၾကာၿပဳိင္းၿပဳိင္းထေသာကိုယ္ ရွိၾကကုန္၏၊ ဝဂၢဳမုဒါျမစ္ကမ္းေန ရဟန္းတို႔သည္ကား လွပေသာ အဆင္း ရွိၾကကုန္၏၊ ျပည့္ၿဖဳိးေသာ ဣေႁႏၵရွိၾကကုန္၏၊ ၾကည္လင္ေသာ မ်က္ႏွာအဆင္း ရွိၾကကုန္၏၊ အထူးၾကည္လင္ေသာ ကိုယ္ေရအဆင္းရွိၾကကုန္၏။

အာဂႏၲဳရဟန္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ဝမ္းေျမာက္စြာ ႏႈတ္ဆက္စကား ေျပာၾကားေတာ္မူျခင္းသည္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ အေလ့အထပင္ ျဖစ္၏။

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝဂၢဳမုဒါျမစ္ကမ္းေန ရဟန္းတို႔အား-

''ရဟန္းတို႔ က်န္းမာၾကကုန္၏ေလာ၊ မွ်တၾကကုန္၏ေလာ၊ အညီအညြတ္ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာမျငင္းမခံုဘဲ ခ်မ္းသာစြာ ဝါကပ္ခဲ့ၾကရကုန္၏ေလာ၊ ဆြမ္းအတြက္လည္း မပင္မပန္းဘဲ ရွိၾကကုန္၏ေလာ''ဟု ေမးေတာ္မူရာ-

က်န္းမာၾကပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား၊ မွ်တၾကပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အညီ အညြတ္ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ မျငင္းမခံုဘဲ ခ်မ္းသာစြာ ဝါကပ္ခဲ့ၾကရပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား၊ ဆြမ္း အတြက္လည္းမပင္မပန္းဘဲ ရွိၾကပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု (ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏)။

ဘုရားသွ်င္တို႔သည္ သိလ်က္လည္း ေမးေတာ္မူကုန္၏၊ သိလ်က္လည္း ေမးေတာ္မမူကုန္။ အခ်ိန္အခါကို သိ၍ ေမးေတာ္မူကုန္၏၊ အခ်ိန္အခါကို သိ၍ ေမးေတာ္မမူကုန္၊ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္အက်ဳိးႏွင့္စပ္သည္ကို ေမးေတာ္မူကုန္၏၊ အက်ဳိးႏွင့္မစပ္သည္ကို ေမးေတာ္မမူကုန္၊ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္ အက်ဳိးႏွင့္မစပ္သည္တို႔ကို မဂ္ျဖင့္ ပယ္ေတာ္မူၿပီးျဖစ္ကုန္၏။ ''တရားကိုေသာ္လည္း ေဟာကုန္အ့ံ၊ တပည့္သာဝကတို႔အား သိကၡာပုဒ္ကိုေသာ္လည္း ပညတ္ကုန္အံ့''ဟူေသာ အေၾကာင္းႏွစ္မ်ိဳးတို႔ျဖင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကုန္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္ ရဟန္းတို႔ကို ေမးေတာ္မူကုန္၏။ ထို႔ေနာက္ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝဂၢဳမုဒါျမစ္ကမ္းေန ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ အညီအညြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ မျငင္းမခံုဘဲ ခ်မ္းသာစြာ ဝါကပ္ခဲ့ၾကကုန္သနည္း၊ ဆြမ္းအတြက္လည္းမပင္ပန္းဘဲ ရွိၾကကုန္သနည္း''ဟု ေမးေတာ္မူေသာအခါ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ျပန္ၾကားေလွ်ာက္ထားၾကကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ သင္တို႔အား (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္တရား) ထင္ရွား ရွိၾကပါ၏ေလာဟု (ေမးေတာ္မူရာ) -

ထင္ရွားရွိပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု (ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏)။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။ ရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ ဝမ္းေရး အတြက္လူတို႔အား အခ်င္းခ်င္း၏ လူတို႔ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္တရား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို အဘယ့္ေၾကာင့္ ေျပာဆိုၾကကုန္ဘိသနည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤ (သင္တို႔ျပဳမိေသာအမႈ) သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါလည္းေကာင္း။ပ။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။

၅၇။ ၈-၆၉။ ''အၾကင္ရဟန္းသည္ ရဟန္းမဟုတ္ေသာ သူအား လူတို႔၏ ကုသိုလ္ ကမၼပထတရားဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္တရားကို ေျပာၾကားျငား အံ့၊ ေျပာတိုင္းဟုတ္မွန္ေသာ္ (ထိုရဟန္းအား) ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ (ျပၾက ကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

၈-ဘူတာေရာစနသိကၡာပုဒ္ အဖြင့္

၇ဝ။ အၾကင္ဟူသည္ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ။ပ။

ရဟန္းဟူသည္။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတၱိစတုတၳကံျဖင့္ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္သူကို ''ရဟန္း''ဟူ၍အလိုရွိအပ္၏။

ရဟန္းမဟုတ္ေသာသူ မည္သည္ ရဟန္းေယာက်္ား ရဟန္းမိန္းမကို ခ်န္ထား၍ ႂကြင္းေသာ သူသည္ရဟန္းမဟုတ္ေသာသူ မည္၏။

လူတို႔၏ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္တရား မည္သည္ စ်ာန္၊ ဝိေမာကၡ၊ သမာဓိ၊ သမာပတ္၊ ဉာဏ္အျမင္၊ မဂ္ကို ပြားမ်ားျခင္း၊ ဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္း၊ ကိေလသာကို ပယ္ျခင္း၊ စိတ္၏ အပိတ္အပင္ 'နီဝရဏ' မွကင္းျခင္း၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ ေက်ာင္းသခၤမ္း၌ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းတည္း။

စ်ာန္ဟူသည္ ပဌမစ်ာန္ ဒုတိယစ်ာန္ တတိယစ်ာန္ စတုတၳစ်ာန္တည္း။

ဝိေမာကၡဟူသည္ ကိေလသာ ဆိတ္သုဥ္း၍ လြတ္ေျမာက္ျခင္း 'သုညတဝိေမာကၡ'၊ ကိေလသာအေၾကာင္းနိမိတ္ မရွိ၍ လြတ္ေျမာက္ျခင္း 'အနိမိတၱဝိေမာကၡ'၊ ကိေလသာ ေတာင့္တမႈမရွိ၍ လြတ္ေျမာက္ျခင္း 'အပၸဏိဟိတဝိေမာကၡ'တည္း။

သမာဓိဟူသည္ ကိေလသာ ဆိတ္သုဥ္း၍ တည္ၾကည္ျခင္း 'သုညတသမာဓိ'၊ ကိေလသာအေၾကာင္းနိမိတ္ မရွိ၍ တည္ၾကည္ျခင္း 'အနိမိတၱသမာဓိ'၊ ကိေလသာ ေတာင့္တမႈမရွိ၍ တည္ၾကည္ျခင္း 'အပၸဏိဟိတသမာဓိ' တည္း။

သမာပတ္ဟူသည္ ကိေလသာ ဆိတ္သုဥ္း၍ ဝင္စားျခင္း 'သုညတသမာပတ္'၊ ကိေလသာအေၾကာင္းနိမိတ္ မရွိ၍ ဝင္စားျခင္း 'အနိမိတၱသမာပတ္'၊ ကိေလသာ ေတာင့္တမႈမရွိ၍ ဝင္စားျခင္း 'အပၸဏိဟိတသမာပတ္' တည္း။

ဉာဏ္အျမင္ဟူသည္ ဝိဇၨာသံုးပါးတည္း။

မဂ္ကို ပြါးမ်ားျခင္းဟူသည္ သတိပ႒ာန္ေလးပါး သမၼပၸဓာန္ေလးပါး ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါး ဣေႁႏၵငါးပါးဗိုလ္ငါးပါး ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါး ျမတ္ေသာ မဂၢင္ရွစ္ပါးတည္း။

ဖိုလ္ကိုမ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္းဟူသည္ ေသာတာပထိၴဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ္ကိုမ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္း၊ ၊ အနာဂါမိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္း၊ အရဟတၱဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္းတည္း။

ကိေလသာကိုပယ္ျခင္းဟူသည္ ရာဂကို ပယ္ျခင္း၊ ေဒါသကို ပယ္ျခင္း၊ ေမာဟကို ပယ္ျခင္းတည္း။

စိတ္၏ အပိတ္အပင္ 'နီဝရဏ' မွ ကင္းျခင္းဟူသည္ ရာဂမွ စိတ္၏ အပိတ္အပင္ 'နီဝရဏ'ကင္းျခင္း၊ ေဒါသမွ စိတ္၏ အပိတ္အပင္ 'နီဝရဏ' ကင္းျခင္း၊ ေမာဟမွ စိတ္၏ အပိတ္အပင္ 'နီဝရဏ'ကင္းျခင္းတည္း။

ဆိတ္ၿငိမ္ရာ ေက်ာင္းသခၤမ္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းဟူသည္ ပဌမစ်ာန္ျဖင့္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ ေက်ာင္းသခၤမ္း၌ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္း၊ ဒုတိယစ်ာန္ျဖင့္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ ေက်ာင္းသခၤမ္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္း၊ တတိယစ်ာန္ျဖင့္ဆိတ္ၿငိမ္ရာ ေက်ာင္းသခၤမ္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္း၊ စတုတၳစ်ာန္ျဖင့္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ ေက်ာင္းသခၤမ္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းတည္း။

၇၁။ ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကို ဝင္စား၏ဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအားပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကို ဝင္စားေန၏ဟု ေျပာဆိုေသာရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကို ရ၏ဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအားပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကို ေလ့လာ၏ဟု ေျပာဆိုေသာရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကို ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆို ေသာရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ဒုတိယစ်ာန္ကို။ပ။ တတိယစ်ာန္ကို။ စတုတၳ စ်ာန္ကိုဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ စတုတၳစ်ာန္ကို ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ စတုတၳစ်ာန္ကိုငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ကိေလသာ ဆိတ္သုဥ္း၍ လြတ္ေျမာက္ျခင္း 'သုညတဝိေမာကၡ'ကို။ပ။ ကိေလသာ အေၾကာင္းနိမိတ္ မရွိ၍ လြတ္ေျမာက္ျခင္း 'အနိမိတၱဝိေမာကၡ'ကို။ ကိေလသာ ေတာင့္တမႈ မရွိ၍ လြတ္ေျမာက္ျခင္း 'အပၸဏိဟိတဝိေမာကၡ'ကို။ ကိေလသာဆိတ္သုဥ္း၍တည္ၾကည္ျခင္း 'သုညတသမာဓိ'ကို။ ကိေလသာ အေၾကာင္းနိမိတ္ မရွိ၍ တည္ၾကည္ျခင္း 'အနိမိတၱသမာဓိ'ကို။ ကိေလသာ ေတာင့္တျခင္း မရွိ၍ တည္ၾကည္ျခင္း 'အပၸဏိဟိတသမာဓိ'ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ 'အပၸဏိဟိတသမာဓိ'ကို ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ အပၸဏိဟိတသမာဓိကိုငါမ်က္ေမွာက္ ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ကိေလသာ ဆိတ္သုဥ္း၍ ဝင္စားျခင္း 'သုညတသမာပတ္' ကို။ပ။ ကိေလသာ အေၾကာင္းနိမိတ္ မရွိ၍ ဝင္စားျခင္း 'အနိမိတၱသမာပတ္'ကို။ ကိေလသာ ေတာင့္တျခင္း မရွိ၍ လြတ္ေျမာက္ျခင္း 'အပၸဏိဟိတသမာပတ္'ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ 'အပၸဏိဟိတသမာပတ္'ကို ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ အပၸဏိဟိတသမာပတ္ကို ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ဝိဇၨာသံုးပါးတို႔ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ဝိဇၨာသံုးပါးကို ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ဝိဇၨာသံုးပါးတို႔ကို ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကို။ပ။ သမၼပၸဓာန္ေလးပါးတို႔ကို။ ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါးတို႔ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါးတို႔ကိုရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါးတို႔ကို ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ဣေႁႏၵငါးပါးတို႔ကို။ပ။ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကို ဝင္စား ခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကို ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကို ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔ကို ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔ကို ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ျမတ္ေသာ မဂၢင္ရွစ္ပါးကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ျမတ္ေသာ မဂၢင္ရွစ္ပါးကို ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ျမတ္ေသာ မဂၢင္ရွစ္ပါးကို ငါ မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ေသာတာပတၱိဖိုလ္ကို။ပ။ သကဒါဂါမိဖိုလ္ကို။ အနာဂါမိဖိုလ္ကို။ အရဟတၱဖိုလ္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ အရဟတၱဖိုလ္ကို ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ အရဟတၱဖိုလ္ကို္ ငါမ်က္ေမွာက္ ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ငါသည္ ရာဂကို စြန္႔ၿပီ။ပ။ ငါသည္ ေဒါသကို စြန္႔ၿပီ၊ ငါသည္ ေမာဟကို စြန္႔ၿပီ၊ ေထြးအန္ၿပီ၊ လႊတ္ၿပီ၊ ပယ္ၿပီ၊ စြန္႔ပစ္ၿပီ၊ ထိတ္လန္႔ေစၿပီ၊ ေကာင္းစြာထိတ္လန္႔ေစၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ငါ၏ စိတ္သည္ ရာဂမွ အပိတ္အပင္ကင္း၏။ပ။ ငါ၏စိတ္သည္ ေဒါသမွ အပိတ္အပင္ကင္း၏၊ ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟမွ အပိတ္အပင္ကင္း၏ဟု ေျပာဆိုေသာရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ ပဌမစ်ာန္ကို။ပ။ ဒုတိယစ်ာန္ကို။ တတိယစ်ာန္ကို။ စတုတၳစ်ာန္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ စတုတၳစ်ာန္ကိုရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ စတုတၳစ်ာန္ကို ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအားပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

၇၂။ ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဒုတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဒုတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဒုတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ မ်က္ေမွာက္ျပဳ အပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ တတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း။ပ။ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ စတုတၳစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ စတုတၳစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ စတုတၳစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအားပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ သုညတဝိေမာကၡကိုလည္းေကာင္း။ပ။ အနိမိတၱဝိေမာကၡကိုလည္းေကာင္း။ အပၸဏိဟိတဝိေမာကၡကိုလည္းေကာင္း။ သုညတသမာဓိကိုလည္းေကာင္း။ အနိမိတၱသမာဓိကိုလည္းေကာင္း။ အပၸဏိဟိတသမာဓိကိုလည္းေကာင္း ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ အပၸဏိဟိတသမာဓိကိုလည္းေကာင္း ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ အပၸဏိဟိတသမာဓိကိုလည္းေကာင္း ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟုေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ သုညတသမာပတ္ကိုလည္းေကာင္း။ပ။ အနိမိတၱသမာပတ္ကိုလည္းေကာင္း။ အပၸဏိဟိတသမာပတ္ကိုလည္းေကာင္း ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ အပၸဏိဟိတသမာပတ္ကိုလည္းေကာင္းရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ အပၸဏိဟိတသမာပတ္ကိုလည္းေကာင္း ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဝိဇၨာသံုးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဝိဇၨာသံုးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဝိဇၨာသံုးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း။ပ။ သမၼပၸဓာန္ေလးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း။ ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္းဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္းရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဣေႁႏၵငါးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း။ပ။ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္းငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာ မဂၢင္ရွစ္ပါးကိုလည္းေကာင္း ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာမဂၢင္ရွစ္ပါးကိုလည္းေကာင္း ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာ မဂၢင္ရွစ္ပါးကိုလည္းေကာင္း ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေသာတာပတိၱဖိုလ္ကိုလည္းေကာင္း။ပ။ သကဒါဂါမိဖိုလ္ကိုလည္းေကာင္း။ အနာဂါမိဖိုလ္ကိုလည္းေကာင္း။ အရဟတၱဖိုလ္ကိုလည္းေကာင္း ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ အရဟတၱဖိုလ္ကိုလည္းေကာင္း ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ အရဟတၱဖိုလ္ကိုလည္းေကာင္းငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကိုလည္း ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏။ပ။ ရာဂကိုလည္း ငါစြန္႔ၿပီ၊ ေဒါသကိုလည္း ငါစြန္႔ၿပီ၊ ေမာဟကိုလည္း ငါစြန္႔ၿပီ၊ ေထြးအန္ၿပီ၊ လႊတ္ၿပီ၊ ပယ္ၿပီ၊ စြန္႔ပစ္ၿပီ၊ ထိတ္လန္႔ေစၿပီ၊ ေကာင္းစြာထိတ္လန္႔ေစၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအားပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကိုလည္း ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏။ပ။ ငါ၏ စိတ္သည္ ရာဂမွလည္း အပိတ္အပင္ကင္းၿပီ၊ ငါ၏ စိတ္သည္ ေဒါသမွလည္းအပိတ္အပင္ကင္းၿပီ၊ ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟမွလည္း အပိတ္အပင္ကင္းၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအားပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

၇၃။ ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ဒုတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ၊ တတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း။ပ။ ဒုတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ စတုတၳစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ဒုတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ စတုတၳစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ဒုတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ စတုတၳစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္း အား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ဒုတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ သုညတဝိေမာကၡကိုလည္းေကာင္း။ပ။ ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟမွလည္း အပိတ္အပင္ကင္းၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအားပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ဒုတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ဒုတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္းရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ဒုတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟုေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ပ။

[မူကို အက်ဥ္းခ်ဳံးအပ္ၿပီ]။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟမွလည္း အပိတ္အပင္ကင္း၏။ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္း ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟမွလည္းအပိတ္အပင္ကင္း၏။ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္း ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟမွလည္း အပိတ္အပင္ကင္း၏။ ပဌမစ်ာန္ကိုလည္း ငါမ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္သင့္၏။ပ။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟမွလည္း အပိတ္အပင္ကင္း၏။ ငါ၏ စိတ္သည္ ေဒါသမွလည္း အပိတ္အပင္ကင္း၏ဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအားပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ပ။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဒုတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ တတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ စတုတၳစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ သုညတဝိေမာကၡကိုလည္းေကာင္း။ပ။ အနိမိတၱဝိေမာကၡကိုလည္းေကာင္း၊ အပၸဏိဟိတဝိေမာကၡကိုလည္းေကာင္း၊ သုညတသမာဓိကိုလည္းေကာင္း၊ အနိမိတၱသမာဓိကိုလည္းေကာင္း၊ အပၸဏိဟိတသမာဓိကိုလည္းေကာင္း၊ သုညတသမာပတ္ကိုလည္းေကာင္း၊ အနိမိတၱသမာပတ္ကိုလည္းေကာင္း၊ အပၸဏိဟိတသမာပတ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဝိဇၨာသံုးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သမၼပၸဓာန္ေလးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ဣေႁႏၵငါးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာမဂၢင္ရွစ္ပါးကိုလည္းေကာင္း၊ ေသာတာပတၱိဖိုလ္ကိုလည္းေကာင္း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ္ကိုလည္းေကာင္း၊ အနာဂါမိဖိုလ္ကိုလည္းေကာင္း၊ အရဟတၱဖိုလ္ကိုလည္းေကာင္းဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္။ပ။ ရာဂကိုလည္း ငါစြန္႔ၿပီ၊ ေဒါသကိုလည္း ငါစြန္႔ၿပီ၊ ေမာဟကိုလည္း ငါစြန္႔ၿပီ၊ ေထြးအန္ၿပီ၊ လႊတ္ၿပီ၊ ပယ္ၿပီ၊ စြန္႔ပစ္ၿပီ၊ ထိတ္လန္႔ေစၿပီ၊ ေကာင္းစြာ ထိတ္လန္႔ေစၿပီ၊ ငါ၏ စိတ္သည္ရာဂမွလည္း အပိတ္အပင္ကင္းၿပီ၊ ငါ၏ စိတ္သည္ ေဒါသမွလည္း အပိတ္အပင္ ကင္းၿပီ ငါ၏ စိတ္သည္ေမာဟမွလည္း အပိတ္အပင္ ကင္းၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

၇၄။ ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီဟု ေျပာဆိုလိုလ်က္ဒုတိယစ်ာန္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား (နားေထာင္သူ) သိနားလည္ေသာ္ ပါစိတ္အာပတ္သင့္၏။ (နားေထာင္သူ) မသိနားမလည္ေသာ္ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီဟု ေျပာဆိုလိုလ်က္တတိယစ်ာန္ကို။ပ။ စတုတၳစ်ာန္ကို သုညတဝိေမာကၡကို အနိမိတၱဝိေမာကၡကို အပၸဏိဟိတဝိေမာကၡကိုသုညတသမာဓိကို အနိမိတၱသမာဓိကို အပၸဏိဟိတသမာဓိ္ကို သုညတသမာပတ္ကို အနိမိတၱသမာပတ္ကိုအပၸဏိဟိတသမာပတ္ကို ဝိဇၨာသံုးပါးတို႔ကို သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကို သမၼပၸဓာန္ေလးပါးတို႔ကို ဣဒၶိပါဒ့္ေလးပါးတို႔ကို ဣေႁႏၵငါးပါးတို႔ကို ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကို ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔ကို ျမတ္ေသာ မဂၢင္ရွစ္ပါးကိုေသာတာပတၱိဖိုလ္ကို သကဒါဂါမိဖိုလ္ကို အနာဂါမိဖိုလ္ကို အရဟတၱဖိုလ္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ။ပ။ ရာဂကိုငါစြန္႔ၿပီ၊ ေဒါသကို ငါစြန္႔ၿပီ၊ ေမာဟကို ငါစြန္႔ၿပီ၊ ေထြးအန္ၿပီ၊ လႊတ္ၿပီ၊ ပယ္ၿပီ၊ စြန္႔ပစ္ၿပီ၊ ထိတ္လန္႔ေစၿပီ၊ ေကာင္းစြာ ထိတ္လန္႔ေစၿပီ၊ ငါ၏ စိတ္သည္ ရာဂမွ အပိတ္အပင္ ကင္းၿပီ၊ ငါ၏ စိတ္သည္ ေဒါသမွအပိတ္အပင္ ကင္းၿပီ၊ ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟမွ အပိတ္အပင္ ကင္းၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား (နားေထာင္သူ) သိနားလည္ေသာ္ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ (နားေထာင္သူ) မသိနားမလည္ေသာ္ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ဒုတိယစ်ာန္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီဟု ေျပာဆိုလိုလ်က္။ပ။ ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟမွ အပိတ္အပင္ ကင္းၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား (နားေထာင္သူ) သိနားလည္ေသာ္ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ (နားေထာင္သူ) မသိနားမလည္ေသာ္ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ဒုတိယစ်ာန္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီဟု ေျပာဆိုလိုလ်က္ပဌမစ်ာန္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား (နားေထာင္သူ) သိနားလည္ေသာ္ ပါစိတ္အာပတ္သင့္၏။ (နားေထာင္သူ) မသိနားမလည္ေသာ္ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ပ။

[မူကို အက်ဥ္းခ်ံဳးအပ္ၿပီ]။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟမွ အပိတ္အပင္ ကင္းၿပီဟုေျပာဆိုလိုလ်က္ ပဌမစ်ာန္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား (နားေထာင္သူ) သိနားလည္ေသာ္ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ (နားေထာင္သူ) မသိနားမလည္ေသာ္ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟမွ အပိတ္အပင္ ကင္းၿပီဟုေျပာဆိုလိုလ်က္ ငါ၏ စိတ္သည္ ေဒါသမွ အပိတ္အပင္ ကင္းၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား (နားေထာင္သူ) သိနားလည္ေသာ္ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ (နားေထာင္သူ) မသိနားမလည္ေသာ္ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ပ။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ပဌမစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဒုတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ တတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ စတုတၳစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း။ပ။ ငါ၏ စိတ္သည္ ေဒါသမွအပိတ္အပင္ကင္းၿပီဟု ေျပာဆိုလိုလ်က္ ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟမွ အပိတ္အပင္ ကင္းၿပီဟုေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား (နားေထာင္သူ) သိနားလည္ေသာ္ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ (နားေထာင္သူ) မသိ နားမလည္ ေသာ္ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား ဒုတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ တတိယစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ စတုတၳစ်ာန္ကိုလည္းေကာင္း။ပ။ ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟမွ အပိတ္အပင္ ကင္းၿပီဟုေျပာဆိုလိုလ်က္ ပဌမစ်ာန္ကို ဝင္စားၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား (နားေထာင္သူ) သိနားလည္ေသာ္ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ (နားေထာင္သူ) မသိနားမလည္ေသာ္ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

၇၅။ ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား သင္၏ ေက်ာင္း၌ ေနေသာ ရဟန္းသည္ပဌမစ်ာန္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏။ ထိုရဟန္းသည္ ပဌမစ်ာန္ကို ရ၏။ ေလ့လာ၏။ ထိုရဟန္းသည္ ပဌမစ်ာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား သင္၏ ေက်ာင္း၌ ေနေသာ ရဟန္းသည္ဒုတိယစ်ာန္ကို။ပ။ တတိယစ်ာန္ကို။ စတုတၳစ်ာန္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏။ ထိုရဟန္းသည္ စတုတၳစ်ာန္ကို ရ၏။ ေလ့လာ၏။ ထိုရဟန္းသည္ စတုတၳစ်ာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား သင္၏ ေက်ာင္း၌ ေနေသာ ရဟန္းသည္သုညတဝိေမာကၡကို။ပ။ အနိမိတၱဝိေမာကၡကို အပၸဏိဟိတဝိေမာကၡကို သုညတသမာဓိကို အနိမိတၱသမာဓိကို အပၸဏိဟိတသမာဓိကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏။ ထိုရဟန္းသည္ အပၸဏိဟိတသမာဓိကို ရ၏။ ေလ့လာ၏။ ထိုရဟန္းသည္ အပၸဏိဟိတသမာဓိကို္ မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟုေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား သင္၏ ေက်ာင္း၌ ေနေသာ ရဟန္းသည္သုညတသမာပတ္ကို။ပ။ အနိမိတၱသမာပတ္ကို။ အပၸဏိဟိတသမာပတ္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ အပၸဏိဟိတသမာပတ္ကို ရ၏။ ေလ့လာ၏၊ ထိုရဟန္းသည္ အပၸဏိဟိတသမာပတ္ကို္မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား သင္၏ ေက်ာင္း၌ ေနေသာ ရဟန္းသည္ ဝိဇၨာသံုးပါးတို႔ကို။ပ။ သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကို။ သမၼပၸဓာန္ေလးပါးတို႔ကို။ ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါးတို႔ကို။ ဣေႁႏၵငါးပါးတို႔ကို။ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကို။ ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔ကို။ ျမတ္ေသာ မဂၢင္ရွစ္ပါးကို။ ေသာတာပတိၱဖိုလ္ကို။ သကဒါဂါမိဖိုလ္ကို။ အနာဂါမိဖိုလ္ကို။ အရဟတၱဖိုလ္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏။ပ။ ထိုရဟန္းသည္ ရာဂကို စြန္႔ၿပီ၊ ေဒါသကို စြန္႔ၿပီ၊ ေမာဟကို စြန္႔ၿပီ၊ ေထြးအန္ၿပီ၊ လႊတ္ၿပီ၊ ပယ္ၿပီ၊ စြန္႔ပစ္ၿပီ၊ ထိတ္လန္႔ေစၿပီ၊ ေကာင္းစြာ ထိတ္လန္႔ေစၿပီ၊ ထိုရဟန္း၏ စိတ္သည္ ရာဂမွ အပိတ္အပင္ကင္းၿပီ၊ ေဒါသမွ အပိတ္အပင္ ကင္းၿပီ၊ ေမာဟမွ အပိတ္အပင္ ကင္းၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအားဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား သင္၏ ေက်ာင္း၌ ေနေသာ ရဟန္းသည္ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ ပဌမစ်ာန္ကို။ပ။ ဒုတိယစ်ာန္ကို။ တတိယစ်ာန္ကို။ စတုတၳစ်ာန္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏။ ထိုရဟန္းသည္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ စတုတၳစ်ာန္ကို ရ၏။ ေလ့လာ၏။ ထိုရဟန္းသည္ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ စတုတၳစ်ာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား သင္၏ သကၤန္းကို သံုးေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္၊ သင္၏ ဆြမ္းကို သံုးေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္၊ သင္၏ ေက်ာင္းအိပ္ရာေနရာကို သံုးေဆာင္ေသာရဟန္းသည္၊ သင္၏ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေသာ ေဆးအသံုးအေဆာင္ကို သံုးေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ စတုတၳစ်ာန္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏။ ထိုရဟန္းသည္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ စတုတၳစ်ာန္ကို ရ၏။ ေလ့လာ၏။ ထိုရဟန္းသည္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ စတုတၳစ်ာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

၇၆။ ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား သင္၏ ေက်ာင္းကို သံုးေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္၊ ။ပ။ သင္၏ သကၤန္းကို သံုးေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္၊ သင္၏ ဆြမ္းကို သံုးေဆာင္ေသာရဟန္းသည္၊ သင္၏ ေက်ာင္းအိပ္ရာေနရာကို သံုးေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္၊ သင္၏ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ေဆးအသံုးအေဆာင္ကို သံုးေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ စတုတၳစ်ာန္ကို ဝင္စားၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏။ ထိုရဟန္းသည္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ စတုတၳစ်ာန္ကို ရ၏။ ေလ့လာ၏။ ထိုရဟန္းသည္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ စတုတၳစ်ာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္၏။

ေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ ရဟန္းမဟုတ္သူအား သင္သည္ အၾကင္ရဟန္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ေက်ာင္းကို ေပးလွဴ၏။ပ။ သကၤန္းကို ေပးလွဴ၏၊ ဆြမ္းကို ေပးလွဴ၏။ ေက်ာင္းအိပ္ရာေနရာကို ေပးလွဴ၏၊ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ေဆးအသံုးအေဆာင္ကို ေပးလွဴ၏၊ ထိုရဟန္းသည္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌စတုတၳစ်ာန္ကို ဝင္စားခဲ့ၿပီ၊ ဝင္စားသည္၊ ဝင္စားေန၏၊ ထိုရဟန္းသည္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ စတုတၳစ်ာန္ကို ရ၏၊ ေလ့လာ၏၊ ထိုရဟန္းသည္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ စတုတၳစ်ာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ၿပီဟု ေျပာဆိုေသာရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

၇၇။ ရဟန္းျဖစ္သူအား အမွန္ကို ေျပာၾကားျငားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာရဟန္းအားလည္း အာပတ္ မသင့္။

အ႒မ ဘူတာေရာစနသိကၡာပုဒ္ ၿပီး၏။

၇-ဂဏက ေမာဂၢလႅာနသုတ္

၇-ဂဏက ေမာဂၢလႅာနသုတ္

၇၄။ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ ဝိသာခါ၏ ျပာသာဒ္ျဖစ္ေသာ ပုဗၺာ႐ံုေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာအခါ ဂဏကေမာဂၢလႅာန္မည္ေသာ ပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံေတာ္သို႔ ခ်ဥ္း ကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ေျပာဆို၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကို ေျပာဆိုၿပီးဆံုးေစၿပီးေနာက္ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထိုင္ေနကာ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္ထား၏-

အသွ်င္ေဂါတမ ဝိသာခါျပာသာဒ္၏ ေနာက္ဆံုးျဖစ္ေသာ (အေပၚဆံုး) ေလွကားထစ္ ပ်ဥ္ခ်ပ္တိုင္ေအာင္ သိကၡာစဥ္ လုပ္ငန္းစဥ္ က်င့္စဥ္သည္ ထင္သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း, အသွ်င္ေဂါတမ ဤပုဏၰားတို႔အား ေဗဒင္သံုးပံုကို သင္ျခင္း၌ သိကၡာစဥ္ လုပ္ငန္းစဥ္ က်င့္စဥ္သည္ ထင္သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း, အသွ်င္ ေဂါတမ ဤေလးသမားတို႔အား ေလးအတတ္၌ သိကၡာစဥ္ လုပ္ငန္းစဥ္ က်င့္စဥ္သည္ ထင္သကဲ့ သို႔လည္းေကာင္း, အသွ်င္ေဂါတမ ဂဏန္းတတ္ေသာ ဂဏန္းအတတ္ျဖင့္ အသက္ေမြးေသာ အကြၽႏု္ပ္တို႔ မွာလည္း ဂဏန္းအတတ္၌ သိကၡာစဥ္ လုပ္ငန္းစဥ္ က်င့္စဥ္သည္ ထင္သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ အသွ်င္ ေဂါတမ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ တပည့္ကို ရခဲ့လွ်င္ ေရွးဦးစြာ ''တစ္ခုတစ္လီ, ႏွစ္ခုႏွစ္လီ, သံုးခုသံုးလီ, ေလးခုေလးလီ, ငါးခုငါးလီ, ေျခာက္ခုေျခာက္လီ, ခုနစ္ခု ခုနစ္လီ, ရွစ္ခုရွစ္လီ, ကိုးခုကိုးလီ, ဆယ္ခု ဆယ္လီ''ဟု ဤသို႔ ေရတြက္ေစပါကုန္၏။ အသွ်င္ေဂါတမ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ တစ္ရာကိုလည္း ေရတြက္ ေစပါကုန္၏၊ တစ္ရာထက္အလြန္ကိုလည္း ေရတြက္ေစပါကုန္၏၊ အသွ်င္ေဂါတမ ဤဥပမာအတူသာလွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌လည္း သိကၡာစဥ္ လုပ္ငန္းစဥ္ က်င့္စဥ္ကို သိေစျခင္းငွါ တတ္ႏိုင္ပါသေလာဟု (ေလွ်ာက္ထား၏)။

၇၅။ ပုဏၰား ဤသာသနာေတာ္၌ သိကၡာစဥ္ လုပ္ငန္းစဥ္ က်င့္စဥ္ကို သိေစျခင္းငွါ တတ္ႏိုင္၏။ ပုဏၰား ဥပမာအားျဖင့္ လိမၼာကြၽမ္းက်င္ေသာ ျမင္းဆရာသည္ ေကာင္းေသာ အာဇာနည္ျမင္းကိုရေသာ္ ေရွးဦးစြာ ပါးစပ္၌ ပါးခ်ပ္ခြံ႕မႈကို ျပဳေစ၏၊ ထို႔ေနာက္ တစ္ဆင့္တက္၍ ျပဳဖြယ္ကို ျပဳေစ၏၊ ပုဏၰား့ဤအတူသာလွ်င္ ငါဘုရားသည္ ဆံုးမသင့္ေသာ ေယာက္်ားကို ရေသာ္ ေရွးဦးစြာ ဤသို႔ ဆံုးမ၏ ''ရဟန္း လာေလာ့၊ သင္သည္ သီလရွိေလာ့၊ ပါတိေမာကၡသံဝရသီလကို လံုျခံဳေအာင္ ေစာင့္စည္း၍ ေနေလာ့၊ ေကာင္းေသာအက်င့္, က်က္စားရာႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ျဖစ္၍ ေနေလာ့၊ အႏုျမဴမွ် အတိုင္းအရွည္ရွိ ကုန္ေသာ အျပစ္တို႔၌ ေဘးဟု ႐ႈေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍ ေနေလာ့၊ သိကၡာပုဒ္တို႔၌ ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္၍ က်င့္ေလာ့''ဟု (ဆံုးမ၏)။

ပုဏၰား အၾကင္အခါ၌ ရဟန္းသည္ သီလရွိ၏၊ ပါတိေမာကၡသံဝရသီလကို လံုျခံဳေအာင္ ေစာင့္၍ ေန၏၊ ေကာင္းေသာအက်င့္, က်က္စားရာႏွင့္ ျပည့္စံု၍ ေန၏၊ အႏုျမဴမွ် အတိုင္းအရွည္ရွိေသာ အျပစ္တို႔၌ ေဘးဟု ႐ႈေလ့ရွိလ်က္ ေန၏၊ သိကၡာပုဒ္တို႔၌ ေကာင္းစြာ က်င့္၍ ေန၏။ ထိုရဟန္းကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ တစ္ဆင့္တက္၍ ဆံုးမ၏ ''ရဟန္း လာေလာ့၊ သင္သည္ စကၡဳစေသာ ဣေႁႏၵတို႔၌ ပိတ္ထား ေသာ တံခါးရွိေလာ့၊ မ်က္စိျဖင့္ အဆင္း '႐ူပါ႐ံု' ကိုျမင္ေသာ္ (မိန္းမ ေယာက္်ားစေသာ) သဏၭာန္နိမိတ္ကို စြဲယူေလ့ မရွိလင့္၊ (လက္ေျခစေသာအဂၤါ ျပံဳးဟန္ ရယ္ဟန္စေသာ အမူအရာ) အမွတ္လကၡဏာကို စြဲယူေလ့ မရွိလင့္၊ အကယ္၍ စကၡဳေႁႏၵကို မေစာင့္စည္းဘဲေနလွ်င္ ယင္း (စကၡဳေႁႏၵဟူေသာ) အေၾကာင္းေၾကာင့္ မက္ေမာျခင္း 'အဘိဇၩာ' ႏွလံုးမသာျခင္း 'ေဒါမနႆ'ဟူေသာ ယုတ္မာေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္ ထိုမေစာင့္စည္းသူကို လိုက္၍ ႏွိပ္စက္ကုန္ရာ၏၊ (ထို႔ေၾကာင့္ ရဟန္းသည္) ထိုစကၡဳေႁႏၵကို ေစာင့္စည္း ျခင္းငွါ က်င့္ေလာ့၊ စကၡဳေႁႏၵကို ေစာင့္စည္းေလာ့၊ စကၡဳေႁႏၵ၌ ေစာင့္စည္းျခင္းသို႔ ေရာက္ေလာ့။ နားျဖင့္ အသံ 'သဒၵါ႐ံု' ကို ၾကားေသာ္။ပ။ ႏွာေခါင္းျဖင့္ အနံ႕ 'ဂႏၶာ႐ံု' ကို နမ္းေသာ္။ပ။ လွ်ာျဖင့္ အရသာ 'ရသာ႐ံု' ကို လ်က္ေသာ္။ပ။ ကိုယ္ျဖင့္ အေတြ႕ 'ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု' ကို ေတြ႕ထိေသာ္။ပ။ စိတ္ျဖင့္ သေဘာ 'ဓမၼာ႐ံု'ကို သိေသာ္ (မိန္းမ ေယာက္်ားစေသာ) သဏၭာန္နိမိတ္ကို စြဲယူေလ့မရွိလင့္၊ (လက္ေျခစေသာ အဂၤါ ျပံဳးဟန္ ရယ္ဟန္စေသာ အမူအရာ) အမွတ္လကၡဏာကို စြဲယူေလ့ မရွိလင့္၊ (အကယ္၍) မနိေႁႏၵကို မေစာင့္ စည္းဘဲေနလွ်င္ ယင္း (မနိေႁႏၵဟူေသာ) အေၾကာင္းေၾကာင့္ မက္ေမာျခင္း'အဘိဇၩာ' ႏွလံုးမသာ ျခင္း'ေဒါမနႆ' ဟူေသာ ယုတ္မာေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္ ထိုမေစာင့္စည္းသူကို လိုက္၍ ႏွိပ္စက္ ကုန္ရာ၏၊ (ထို႔ေၾကာင့္ ရဟန္းသည္) ထိုမနိေႁႏၵကို ေစာင့္စည္းျခင္းငွါ က်င့္ေလာ့၊ မနိေႁႏၵကို ေစာင့္စည္း ေလာ့၊ မနိေႁႏၵ၌ ေစာင့္စည္းျခင္းသို႔ ေရာက္ေလာ့''ဟု (တစ္ဆင့္တက္၍ ဆံုးမ၏)။

ပုဏၰား အၾကင္အခါ၌ ရဟန္းသည္ စကၡဳ စေသာ ဣေႁႏၵတို႔၌ ပိတ္ထားေသာ တံခါးရွိ၏၊ ထိုရဟန္း ကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ တစ္ဆင့္တက္၍ ဆံုးမ၏ ''ရဟန္း လာေလာ့၊ သင္သည္ ေဘာဇဥ္၌ အတိုင္း အရွည္ကို သိေလာ့၊ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ ဆင္ျခင္၍ အာဟာရကို သံုးေဆာင္ရာ၏၊ ျမဴးထူး ရန္ မသံုးေဆာင္ မာန္ယစ္ရန္ မသံုးေဆာင္ (အသား) ျပည့္ၿဖိဳးရန္ မသံုးေဆာင္ (အေရအဆင္း) ၾကည္လင္ ရန္ မသံုးေဆာင္လင့္၊ ဤကိုယ္တည္တံ့႐ံုမွ်သာ မွ်တ႐ံုမွ်သာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္းကို ပယ္ေဖ်ာက္႐ံုမွ် သာ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို အားထုတ္ ႏိုင္႐ံုမွ်သာ အာဟာရကို သံုးေဆာင္ရာ၏၊ ဤသို႔ သံုးေဆာင္မွီဝဲ သျဖင့္ ေဝဒနာေဟာင္းကိုလည္း ပယ္ေဖ်ာက္အံ့၊ ေဝဒနာသစ္ကိုလည္း မျဖစ္ေစအံ့၊ ငါ့အား မွ်တျခင္း အျပစ္မရွိျခင္း ခ်မ္းသာစြာ ေနရျခင္းသည္ ျဖစ္အံ့''ဟု (ဆင္ျခင္၍ သံုးေဆာင္ရာ၏)ဟု (တစ္ဆင့္တက္၍ ဆံုးမ၏)။

ပုဏၰား အၾကင္အခါ၌ ရဟန္းသည္ ေဘာဇဥ္၌ အတိုင္းအရွည္ကို သိ၏၊ ထိုရဟန္းကို ငါဘုရားသည္ တစ္ဆင့္တက္၍ ဆံုးမ၏ ''ရဟန္း လာေလာ့၊ သင္သည္ ႏိုးၾကားျခင္းကို အားထုတ္၍ ေနေလာ့၊ ေန႔အခါ၌ စႀကႍသြားျခင္း ထိုင္ျခင္းျဖင့္ ကုသိုလ္တရားတို႔ကို ပိတ္ပင္တတ္ေသာ 'နီဝရဏ' တရားတို႔မွ စိတ္ကို သုတ္သင္ေလာ့။ ညဥ့္ဦးယံ၌ စႀကႍသြားျခင္း ထိုင္ျခင္းျဖင့္ ကုသိုလ္တရားတို႔ကို ပိတ္ပင္တတ္ေသာ 'နီဝရဏ' တရားတို႔မွ စိတ္ကို သုတ္သင္ေလာ့၊ သန္းေခါင္ယံ၌ လက္ယာနံေတာင္းျဖင့့္(လက္ယာ) ေျခေပၚ ၌ (လက္ဝဲ) ေျခကို စဥ္းငယ္လြန္ကာ တင္ထား၍ ေအာက္ေမ့ျခင္း 'သတိ' ဆင္ျခင္ျခင္း 'သမၸဇဥ္'ႏွင့္ျပည့္စံု သည္ျဖစ္၍ ထအံ့ဟု အမွတ္သညာကို ႏွလံုးသြင္းလ်က္ ျမတ္ေသာ အိပ္ျခင္းကို ျပဳေလာ့၊ မိုးေသာက္ယံ၌ ေစာေစာထ၍ စႀကႍသြားျခင္း ထိုင္ျခင္းျဖင့္ ကုသိုလ္တရားတို႔ကို ပိတ္ပင္တတ္ေသာ 'နီဝရဏ' တရားတို႔မွ စိတ္ကို သုတ္သင္ေလာ့''ဟု (တစ္ဆင့္တက္၍ ဆံုးမ၏)။

ပုဏၰား အၾကင္အခါ၌ ရဟန္းသည္ ႏိုးၾကားျခင္းကို အားထုတ္၏၊ ထိုရဟန္းကို ငါဘုရားသည္ တစ္ဆင့္တက္၍ ဆံုးမ၏ ''ရဟန္း လာေလာ့၊ သင္သည္ ေအာက္ေမ့ျခင္း 'သတိ' ဆင္ျခင္ျခင္း 'သမၸဇဥ္'ႏွင့္ ျပည့္စံုေလာ့၊ ေရွ႕သို႔တက္ရာ ေနာက္သို႔ဆုတ္ရာ၌ ဆင္ျခင္၍ ျပဳေလာ့၊ တူ႐ူၾကည့္ရာ တေစာင္းၾကည့္ရာ၌ ဆင္ျခင္၍ ျပဳေလာ့၊ ေကြးရာဆန္႔ရာ၌ ဆင္ျခင္၍ ျပဳေလာ့၊ ဒုကုဋ္ သပိတ္ သကၤန္းကို ေဆာင္ရာ၌ ဆင္ျခင္ ၍ ျပဳေလာ့၊ စားရာ ေသာက္ရာ ခဲရာ လ်က္ရာ၌ ဆင္ျခင္၍ ျပဳေလာ့၊ က်င္ႀကီး က်င္ငယ္စြန္႔ရာ၌ ဆင္ျခင္၍ ျပဳေလာ့၊ သြားရာ ရပ္ရာ ထိုင္ရာ အိပ္ရာ ႏိုးရာ ေျပာရာ ဆိတ္ဆိတ္ေနရာ၌ ဆင္ျခင္၍ ျပဳေလာ့''ဟု (တစ္ဆင့္တက္၍ ဆံုးမ၏)။

ပုဏၰား အၾကင္အခါ၌ ရဟန္းသည္ ေအာက္ေမ့ျခင္း'သတိ' ဆင္ျခင္ျခင္း 'သမၸဇဥ္' ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ ထို ရဟန္းကို ငါဘုရားသည္ တစ္ဆင့္တက္၍ ဆံုးမ၏ ''ရဟန္း လာေလာ့၊ သင္သည္ ဆိတ္ၿငိမ္ေသာ ေက်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာကို မွီဝဲေလာ့၊ ေတာကို သစ္ပင္ရင္းကို ေတာင္ကို ေခ်ာက္ကို ေတာင္ေခါင္းကို သင္းခ်ဳိင္းကို ေတာအုပ္ကို လြင္ျပင္ကို ေကာက္႐ိုးပုံကို မွီဝဲေလာ့''ဟု (တစ္ဆင့္တက္၍ ဆံုးမ၏)။ ထို ရဟန္းသည္ ဆိတ္ၿငိမ္ေသာ ေက်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာကို မွီဝဲ၏၊ ေတာကို သစ္ပင္ရင္းကို ေတာင္ကို ေခ်ာက္ကို ေတာင္ေခါင္းကို သင္းခ်ဳိင္းကို ေတာအုပ္ကို လြင္ျပင္ကို ေကာက္႐ိုးပုံကို မွီဝဲ၏။

ထိုရဟန္းသည္ ဆြမ္းခံရာမွ ျပန္ခဲ့၍ ဆြမ္းစားၿပီးေနာက္ ထက္ဝယ္ဖြဲ႕ေခြၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ကို ေျဖာင့္ မတ္စြာ ထား၍ ကမၼ႒ာန္းသို႔ ေရွး႐ႈ သတိကို ျဖစ္ေစလ်က္ ထိုင္၏၊ ထိုရဟန္းသည္ ( ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါး ဟူေသာ ) ေလာက၌ မက္ေမာျခင္း 'အဘိဇၩာ' ကို ပယ္၍ မက္ေမာျခင္း 'အဘိဇၩာ' ကင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ ေန၏၊ မက္ေမာျခင္း 'အဘိဇၩာ' မွ စိတ္ကို စင္ၾကယ္ေစ၏။ ပ်က္စီးေစလိုေသာ ေဒါသကို ပယ္၍ မပ်က္ စီးေစလိုေသာ စိတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြါးကို လိုလားလ်က္ ေန၏၊ ပ်က္စီးေစလိုေသာ ေဒါသမွ စိတ္ကို စင္ၾကယ္ေစ၏။ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းျခင္း 'ထိနမိဒၶ' ကို ပယ္၍ ေလးလံ ထိုင္းမႈိင္းျခင္း 'ထိနမိဒၶ' မွ ကင္းသည္ျဖစ္၍ ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္လ်က္ အလင္းေရာင္ကို မွတ္ျခင္းရွိသည္ျဖစ္၍ ေန၏၊ သတိႏွင့္ျပည့္စံုလ်က္ ေလးလံထိုင္း မႈိင္းျခင္း 'ထိနမိဒၶ' မွ စိတ္ကို စင္ၾကယ္ေစ၏။ ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း 'ဥဒၶစၥ' ေနာင္တတစ္ဖန္ ပူပန္ျခင္း 'ကုကၠဳစၥ' ကို ပယ္၍ မိမိသႏၲာန္၌ ၿငိမ္းေအးေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ မပ်ံ႕လြင့္သည္ျဖစ္၍ ေန၏၊ ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း 'ဥဒၶစၥ' ေနာင္တတစ္ဖန္ ပူပန္ျခင္း 'ကုကၠဳစၥ' မွ စိတ္ကို စင္ၾကယ္ေစ၏။ ယံုမွားျခင္း 'ဝိစိကိစၧာ' ကို ပယ္၍ ယံုမွားျခင္း 'ဝိစိကိစၧာ' ကို လြန္ေျမာက္သည္ျဖစ္၍ ကုသိုလ္တရား တို႔၌ သို႔ေလာ သို႔ေလာ မရွိသည္ျဖစ္၍ ေန၏၊ ယံုမွားျခင္း 'ဝိစိကိစၧာ' မွ စိတ္ကို စင္ၾကယ္ေစ၏။

၇၆။ ထိုရဟန္းသည္ စိတ္ညစ္ႏြမ္းေၾကာင္းျဖစ္ကုန္ေသာ ပညာကို အားနည္းေအာင္ ျပဳတတ္ကုန္ ေသာ ဤငါးပါးေသာ နီဝရဏတရားတို႔ကို ပယ္၍ ကာမဂုဏ္တို႔မွ ကင္းဆိတ္၍သာလွ်င္ အကုသိုလ္တရား တို႔မွ ကင္းဆိတ္၍သာလွ်င္ ၾကံစည္ျခင္း 'ဝိတက္' ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ သံုးသပ္ဆင္ျခင္ျခင္း 'ဝိစာရ' ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ နီဝရဏတို႔မွ ကင္းဆိတ္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ႏွစ္သိမ့္ျခင္း 'ပီတိ' ခ်မ္းသာျခင္း 'သုခ'ရွိေသာ ပဌမစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏။ ဝိတက္ဝိစာရတို႔၏ ၿငိမ္းျခင္းေၾကာင့္ မိမိသႏၲာန္၌ စိတ္ကို ၾကည္လင္ေစ တတ္ေသာ။ပ။ ဒုတိယစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏။ ႏွစ္သိမ့္ျခင္း 'ပီတိ' ကိုလည္း မတပ္မက္ျခင္းေၾကာင့္။ပ။ တတိယစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏။ ခ်မ္းသာကို ပယ္ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း။ပ။ စတုတၳစ်ာန္သို႔ ေရာက္ ၍ ေန၏။

ပုဏၰား အၾကင္ ရဟန္းတို႔သည္ က်င့္ဆဲျဖစ္ကုန္၏၊ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ မေရာက္ၾကကုန္ေသး၊ အတုမရွိ ျမတ္ေသာ ေယာဂ၏ ကုန္ခန္းရာ နိဗၺာန္ကို ေတာင့္တလ်က္ ေနၾကကုန္၏၊ ရဟန္းတို႔၌ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ဤငါ၏ အဆံုးအမသည္ ျဖစ္၏၊ အၾကင္ ရဟန္းတို႔သည္ကား ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ ရဟႏၲာျဖစ္၏၊ ကုန္ခန္းၿပီးေသာ အာသေဝါရွိကုန္၏၊ က်င့္သံုးၿပီးေသာ အက်င့္ရွိကုန္၏၊ ျပဳဖြယ္ကိစၥကို ျပဳၿပီးျဖစ္ကုန္၏၊ ဝန္ကို ခ်ထားၿပီးျဖစ္ကုန္၏၊ ေရာက္ၿပီးေသာ အရဟတၱဖိုလ္ဟူေသာ မိမိအက်ဳိး ရွိကုန္၏၊ ကုန္ခန္းၿပီးေသာ ဘဝသံေယာဇဥ္ ရွိကုန္၏၊ ေကာင္းစြာ သိ၍ ကိေလသာမွ လြတ္ကုန္၏၊ ထို ရဟန္းတို႔အား ဤတရားတို႔သည္ မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ ခ်မ္းသာစြာ ေနရျခင္းငွါလည္းေကာင္း၊ ေအာက္ေမ့ ျခင္း'သတိ' ဆင္ျခင္ျခင္း 'သမၸဇဥ္'ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းငွါလည္းေကာင္း ျဖစ္ကုန္၏ဟု (ေဟာေတာ္မူ၏)။

ဤသို႔ ေဟာေတာ္မူေသာ္ ဂဏက ေမာဂၢလႅာန္မည္ေသာ ပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤ စကားကို ေလွ်ာက္၏-''အသွ်င္ေဂါတမ၏ တပည့္တို႔သည္ အသွ်င္ေဂါတမ ဤသို႔ ဆံုးမသည္ရွိေသာ္ ဤသို႔ အဖန္ဖန္ ဆံုးမအပ္သည္ရွိေသာ္ အလံုးစံုေသာ တပည့္တို႔သည္ ပ်က္စီးျခင္းကို လြန္ေျမာက္ရာျဖစ္ ေသာ နိဗၺာန္ကို ၿပီးစီးေစႏိုင္ကုန္သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အခ်ဳိ႕ရဟန္းတို႔သည္ မၿပီးစီးေစႏိုင္ကုန္သေလာ''ဟု (ေလွ်ာက္ထား၏)။ ပုဏၰား ဤသို႔ ဆံုးမသည္ရွိေသာ္ ဤသို႔ အဖန္ဖန္ဆံုးမအပ္သည္ရွိေသာ္ အခ်ဳိ႕ ေသာ ငါ၏ တပည့္တို႔သည္ ပ်က္စီးျခင္းကို လြန္ေျမာက္ရာျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္ကို ၿပီးစီးေစႏိုင္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ ေသာ ရဟန္းတို႔မူကား မၿပီးစီးေစႏိုင္ကုန္ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ေဂါတမ နိဗၺာန္သည္ တည္ရွိ၏၊ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း လမ္းသည္ တည္ရွိ၏၊ တိုက္တြန္း ႏိႈးေဆာ္တတ္ေသာ အသွ်င္ေဂါတမသည္ တည္ရွိ၏၊ သို႔ပါလ်က္ အသွ်င္ေဂါတမ၏ တပည့္တို႔သည္ အသွ်င္ေဂါတမ ဤသို႔ ဆံုးမသည္ရွိေသာ္ ဤသို႔ အဖန္ဖန္ဆံုးမအပ္သည္ရွိေသာ္ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔ သည္ ပ်က္စီးျခင္းကို လြန္ေျမာက္ရာျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္ကို ၿပီးစီးေစႏိုင္၍၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔ မၿပီးစီး ေစႏိုင္ေသာ အေၾကာင္းအေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါနည္းဟု (ေလွ်ာက္၏)။

၇၇။ ပုဏၰား ထိုသို႔ျဖစ္မူ သင့္ကိုသာလွ်င္ ဤအရာ၌ တစ္ဖန္ေမးအံ့၊ သင္ႏွစ္သက္သည့္အတိုင္း ထိုအေမးကို ေျဖေလာ့၊ ပုဏၰား ထိုငါဆိုမည့္စကားကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ သင္သည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ ျပည္သြားလမ္းကို ၫႊန္ၾကားျခင္းငွါ ကြၽမ္းက်င္သေလာဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။ အသွ်င္ဟုတ္ပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္ သည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သြားလမ္းကို ၫႊန္ၾကားျခင္းငွါ ကြၽမ္းက်င္ပါ၏ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ပုဏၰား ငါဆိုမည့္စကားကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သို႔ သြားလိုေသာ ေယာက္်ားသည္ ဤအရပ္သို႔ လာရာ၏၊ ထိုလာေသာ ေယာက္်ားသည္ ''အသွ်င္ အကြၽႏု္ပ္သည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သို႔ သြားလိုပါ၏၊ ထိုအကြၽႏု္ပ္အား ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သြားလမ္းကို ၫႊန္ပါေလာ့''ဟု သင့္ကို ခ်ဥ္းကပ္၍ ဤအတိုင္း ဆိုရာ၏၊ သင္သည္ ထိုေမးလာသူကို ''အေမာင္ေယာက္်ား လာေလာ့၊ ဤ လမ္းခရီးသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ေရာက္၏၊ ထိုလမ္းခရီးျဖင့္ အတန္ငယ္ သြားေလာ့၊ ထိုလမ္းခရီးျဖင့္ အတန္ငယ္ သြားသည္ရွိေသာ္ ဤမည္ေသာ ရြာကို ေတြ႕ျမင္လတၱံ႕၊ ထိုလမ္းခရီးျဖင့္ အတန္ငယ္ သြား ေလာ့၊ ထိုလမ္းခရီးျဖင့္ အတန္ငယ္ သြားေသာ္ ဤမည္ေသာ နိဂံုးကို ေတြ႕ျမင္လတၱံ႕၊ ထိုလမ္းခရီးျဖင့္ အတန္ငယ္ သြားေလာ့၊ ထိုလမ္းခရီးျဖင့္ အတန္ငယ္ သြားသည္ရွိေသာ္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္၏ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ အရံဥယ်ာဥ္, ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေတာအုပ္, ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေျမ, ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေရကန္ကို ေတြ႕ျမင္ရလတၱံ႕''ဟု ဤသို႔ ဆိုရာ၏။ ထိုသူသည္ သင္ ဤသို႔ ေျပာဆိုၫႊန္ၾကားပါလ်က္ ခရီးလြဲကို ယူ၍ ေနာက္ျပန္လွည့္၍ သြားရာ၏။

ထို႔ေနာက္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သို႔ သြားလိုေသာ ဒုတိယေယာက္်ားသည္ လာရာ၏၊ ထိုလာေသာ ေယာက္်ားသည္ ''အသွ်င္ အကြၽႏု္ပ္သည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သို႔ သြားလိုပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္အား ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည့္သြားလမ္းကို ၫႊန္ၾကားပါေလာ့''ဟု သင့္ကို ခ်ဥ္းကပ္၍ ဤအတိုင္း ဆိုရာ၏၊ သင္သည္ ထိုဒုတိယ ေယာက္်ားကို ''အေမာင္ေယာက္်ား လာေလာ့၊ ဤလမ္းခရီးသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ေရာက္၏၊ ထိုလမ္း ခရီးျဖင့္ အတန္ငယ္ သြားေလာ့၊ ထိုလမ္းခရီးျဖင့္ အတန္ငယ္ သြားသည္ရွိေသာ္ ဤမည္ေသာ ရြာကို ေတြ႕ျမင္လတၱံ႕၊ ထိုလမ္းခရီးျဖင့္ အတန္ငယ္ သြားေလာ့၊ ထိုလမ္းခရီးျဖင့္ အတန္ငယ္ သြားသည္ရွိေသာ္ ဤမည္ေသာ နိဂံုးကို ေတြ႕ျမင္လတၱံ႕၊ ထိုလမ္းခရီးျဖင့္ အတန္ငယ္ သြားေလာ့၊ ထိုလမ္းခရီးျဖင့္ အတန္ ငယ္ သြားသည္ရွိေသာ္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္၏ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အရံဥယ်ာဥ္, ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္း ေသာ ေတာအုပ္, ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေျမ, ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေရကန္ကို ေတြ႕ျမင္ရ လတၱံ႕''ဟု ဆိုရာ၏။ ထိုသူသည္ သင္ ဤသို႔ ေျပာဆိုၫႊန္ၾကားေသာ္ ခ်မ္းသာစြာ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ေရာက္သြားရာ၏။

ပုဏၰား ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သည္ တည္ရွိ၏၊ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သြားလမ္းသည္ တည္ရွိ၏၊ လမ္းခရီးၫႊန္ ျဖစ္ေသာ သင္သည္ တည္ရွိ၏၊ သို႔ပါလ်က္ သင္ ဤသို႔ ေျပာဆိုၫႊန္ၾကားပါလ်က္ ေယာက္်ား တစ္ေယာက္သည္ ခရီးလမ္းမွားကို ယူ၍ ေနာက္ျပန္လွည့္သြား၍၊ တစ္ေယာက္ေသာ ေယာက္်ားသည္ ခ်မ္းသာစြာ ေရာက္သြားရာေသာ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ကား အဘယ္နည္းဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။ အသွ်င္ေဂါတမ ဤအရာ၌ အကြၽႏု္ပ္သည္ အဘယ္ကို ျပဳႏိုင္အံ့နည္း၊ အသွ်င္ေဂါတမ အကြၽႏု္ပ္သည္ ခရီးလမ္းၫႊန္ျပသူသာ ျဖစ္ပါ၏ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ပုဏၰား ဤအတူသာလွ်င္ နိဗၺာန္သည္ တည္ရွိသည္သာတည္း၊ နိဗၺာန္သြားေၾကာင္း လမ္းခရီးသည္ တည္ရွိ၏၊ နိဗၺာန္သို႔ ၫႊန္ျပႏိႈးေဆာ္သူ ငါသည္ တည္ရွိ၏။ သို႔ပါလ်က္ ငါ၏ တပည့္တို႔သည္ ငါ ဤသို႔ ေျပာဆိုဆံုးမေသာ္ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးျခင္းကို လြန္ေျမာက္ရာျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္ကို ၿပီးစီး ေစႏိုင္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ကား မၿပီးစီးေစႏိုင္ကုန္။ ပုဏၰား ဤအရာ၌ ငါသည္ အဘယ္ ကို ျပဳႏိုင္အံ့နည္း၊ ပုဏၰား ငါဘုရားသည္ နိဗၺာန္လမ္းခရီးကို ၫႊန္ၾကားသူသာ ျဖစ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

၇၈။ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူေသာ္ ဂဏကေမာဂၢလႅာန္မည္ေသာ ပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤ စကားကို ေလွ်ာက္ထား၏ ''အသွ်င္ေဂါတမ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ယံုၾကည္ျခင္း 'သဒၶါတရား' မရွိကုန္ဘဲ အသက္ေမြးမႈ အတြက္သာ ရဟန္းျပဳသူမ်ားျဖစ္ကုန္၏၊ သဒၶါတရားျဖင့္ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳသူမ်ား မဟုတ္ၾကကုန္၊ စဥ္းလဲတတ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ လွည့္ပတ္တတ္သူမ်ား ျဖစ္ၾက ကုန္၏၊ လိမ္လည္ေကာက္က်စ္တတ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ပ်ံ႕လြင့္သူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ မာန္ေထာင္ သူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လည္သူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ႏႈတ္ထြက္ၾကမ္းသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ပရမ္းပတာေျပာဆိုသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ဣေႁႏၵတံခါး ပိတ္ဆို႔မထားသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ အစားအစာ၌ အတိုင္းအရွည္ကို မသိသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ႏိုးၾကားမႈ၌ အားမစိုက္သူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ရဟန္း တရား၌ မငဲ့ကြက္သူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ သိကၡာပုဒ္၌ ျပင္းထန္စြာ ေလးစားမႈမရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ လာဘ္မ်ားရန္သာ က်င့္သူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ (အဆံုးအမသာသနာေတာ္ကို) ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေပါ့ေပါ့ နာယူသူ မ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း၌ ေရွ႕သြားျပဳသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ နိဗၺာန္ (ဥပဓိဝိေဝက) ၌ တာဝန္မဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ပ်င္းရိသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ လုံ႔လနည္းသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ သတိ ကင္းသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ဆင္ျခင္ဉာဏ္မရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ မတည္ၾကည္သူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ စိတ္ေလသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ပညာမဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ထိုင္းအသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ အသွ်င္ ေဂါတမသည္ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ အတူတကြ မေန။

အၾကင္ အမ်ဳိးေကာင္းသားတို႔သည္ကား သဒၶါတရားျဖင့္ လူ႕ေဘာင္မွ (ထြက္၍) ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ စဥ္းလဲတတ္သူမ်ား မဟုတ္ကုန္၊ လွည့္ပတ္တတ္သူမ်ား မဟုတ္ကုန္၊ လိမ္လည္ေကာက္က်စ္တတ္သူမ်ား မဟုတ္ကုန္၊ ပ်ံ႕လြင့္သူမ်ား မဟုတ္ကုန္၊ မာန္ေထာင္တတ္သူမ်ား့မဟုတ္ကုန္၊ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လည္သူမ်ား မဟုတ္ကုန္၊ ႏႈတ္ထြက္ၾကမ္းသူမ်ား မဟုတ္ကုန္၊ ပရမ္းပတာ ေျပာဆိုသူမ်ား မဟုတ္ကုန္၊ ဣေႁႏၵတံခါး ပိတ္ဆို႔ထားသူမ်ား ျဖစ္ကုန္၏၊ အစားအစာ၌ အတိုင္းအရွည္ကို သိသူမ်ား ျဖစ္ကုန္၏၊ ႏိုးၾကားမႈ၌ အားစိုက္သူမ်ား ျဖစ္ကုန္၏၊ ရဟန္းတရား၌ ငဲ့ကြက္သူမ်ား ျဖစ္ ကုန္၏၊ သိကၡာပုဒ္၌ ျပင္းထန္စြာ ေလးစားသူမ်ား ျဖစ္ကုန္၏၊ လာဘ္မ်ားရန္ က်င့္ေနသူမ်ား မဟုတ္ ကုန္၊ (အဆံုးအမသာသနာေတာ္ကို) ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေပါ့ေပါ့ နာယူသူမ်ား မဟုတ္ကုန္၊ ဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း၌ တာဝန္မဲ့သူမ်ား ျဖစ္ကုန္၏၊ နိဗၺာန္ (ဥပဓိဝိေဝက) ၌ ေရွ႕သြားျပဳသူမ်ား ျဖစ္ကုန္၏၊ ဝီရိယရွိသူမ်ား ျဖစ္ကုန္၏၊ (နိဗၺာန္သို႔) စိတ္ေစလႊတ္ထားသူမ်ား ျဖစ္ကုန္၏၊ သတိထင္သူမ်ား ျဖစ္ကုန္၏၊ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ ရွိသူမ်ား ျဖစ္ကုန္၏၊ တည္ၾကည္သူမ်ား ျဖစ္ကုန္၏၊ စိတ္မေလသူမ်ား ျဖစ္ကုန္၏၊ ပညာရွိသူမ်ား ျဖစ္ ကုန္၏၊ မထိုင္းမအသူမ်ား ျဖစ္ကုန္၏၊ အသွ်င္ေဂါတမသည္ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေန၏။

အသွ်င္ေဂါတမ ဥပမာအားျဖင့္ အျမစ္နံ႕သာဟူသမွ်တို႔တြင္ စႏၵကူးနက္ကို အျမတ္ဆံုးဟု ဆိုရသကဲ့ သို႔လည္းေကာင္း၊ အႏွစ္နံ႕သာဟူသမွ်တို႔တြင္ စႏၵကူးနီကို အျမတ္ဆံုးဟု ဆိုရသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ အပြင့္္နံ႕သာဟူသမွ်တို႔တြင္ မုေလးပန္းကို အျမတ္ဆံုးဟု ဆိုရသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ဤအတူ ယခုလက္ရွိ တရားတို႔တြင္ အသွ်င္ေဂါတမ၏ အဆံုးအမတရားသည္သာလွ်င္ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္ေပ၏။

အသွ်င္ေဂါတမ (တရားေတာ္သည္) အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏၊ အသွ်င္ေဂါတမ (တရားေတာ္ သည္) အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏၊ အသွ်င္ေဂါတမ ဥပမာအားျဖင့္ ေမွာက္ထားသည္ကို လွန္ဘိသကဲ့ သို႔လည္းေကာင္း၊ ဖံုးလႊမ္းထားသည္ကို ဖြင့္လွစ္ဘိသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ မ်က္စိလည္ေသာသူအား လမ္း မွန္ကို ေျပာၾကားဘိသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ''မ်က္စိအျမင္ရွိေသာသူတို႔သည္ အဆင္းတို႔ကို ျမင္ၾကလိမ့္ မည္''ဟု အမိုက္ေမွာင္၌ ဆီမီးတန္ေဆာင္ကို ေဆာင္ျပဘိသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ဤအတူသာလွ်င္ အသွ်င္ ေဂါတမသည္ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ တရားေတာ္ကို ျပေတာ္မူပါေပ၏၊ ထိုအကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္ ေဂါတမကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊ တရားေတာ္ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊ ရဟန္းသံဃာေတာ္ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊ အသွ်င္ေဂါတမသည္ အကြၽႏု္ပ္ကို ယေန႔မွ စ၍ အသက္ထက္ဆံုး (ရတနာသုံးပါးကို) ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသကာဟု မွတ္ေတာ္မူပါ၏ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ခုနစ္ခုေျမာက္ ဂဏက ေမာဂၢလႅာနသုတ္ ၿပီး၏။