၆ဝ။ မာတုဂါမအား ငါးပုဒ္ ေျခာက္ပုဒ္ထက္အလြန္ တရားကို ေဟာေသာ ရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ကို အဘယ္အရပ္၌ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ပါသနည္း။
သာဝတၳိျပည္၌ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ပါသည္။
အဘယ္သူကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ပါသနည္း။
အသွ်င္ဥဒါယီကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ပါသည္။
အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ပါသနည္း။
အသွ်င္ဥဒါယီ၏ မာတုဂါမအား ငါးပုဒ္ ေျခာက္ပုဒ္ထက္အလြန္ တရားကို ေဟာျခင္း အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ပါသည္။
(မူလ) ပညတ္တစ္ပါး၊ အႏုပညတ္ႏွစ္ပါး ရွိ၏၊ အာပတ္သင့္ျခင္းအေၾကာင္း ေျခာက္မ်ဳိးတို႔တြင္ ႏွစ္မ်ဳိးေသာ အေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္၏၊ ပဒေသာဓမၼသမု႒ာန္တည္း။ပ။
၆၁။ လူသာမေဏအား ဧကန္အမွန္ျဖစ္ေသာ စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္တရား 'ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ' ကို ေျပာေသာရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ကို အဘယ္အရပ္၌ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ပါသနည္း။
ေဝသာလီျပည္၌ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ပါသည္။
အဘယ္သူကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ပါသနည္း။
ဝဂၢဳမုဒါျမစ္ကမ္းအနီး၌ ေနကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ပါသည္။
အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ပါသနည္း။
ဝဂၢဳမုဒါျမစ္ကမ္းအနီး၌ ေနကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ အခ်င္းခ်င္း စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္တရား၏ ဂုဏ္ ေက်းဇူးကို လူတို႔အား ေျပာၾကျခင္း အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ပါသည္။
(မူလ) ပညတ္တစ္ပါး ရွိ၏။ အာပတ္သင့္ျခင္းအေၾကာင္း ေျခာက္မ်ဳိးတို႔တြင္ သံုးမ်ဳိးေသာအေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္၏၊ ရံခါ ကိုယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္၏၊ ႏႈတ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ စိတ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း မျဖစ္။ ရံခါ ႏႈတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္၏၊ ကိုယ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ စိတ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္းမျဖစ္။ ရံခါ ကိုယ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ႏႈတ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း ျဖစ္၏၊ စိတ္ေၾကာင့္ မျဖစ္။ပ။
No comments:
Post a Comment