၂၁၄။ ''သုဘဒၵ အၾကင္ဓမၼဝိနယဟူေသာ သာသနာ၌ အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ အရိယမဂ္ (တရား) သည္ မရွိ၊ ထို (အရိယမဂ္တရားမရွိေသာ သာသနာ) ၌ (ေသာတာပန္) ရဟန္းသည္လည္း မရွိ၊ ဒုတိယအဆင့္ (သကဒါဂါမ္) ရဟန္းသည္လည္း မရွိ၊ တတိယအဆင့္ (အနာဂါမ္) ရဟန္းသည္လည္း မရွိ၊ စတုတၳအဆင့္ (ရဟႏၲာ) ရဟန္းသည္လည္း မရွိ။
သုဘဒၵ အၾကင္တရားဝိနည္း (ဓမၼဝိနယ) ဟူေသာ သာသနာေတာ္၌ အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ အရိယမဂ္ (တရား) သည္ ရွိ၏၊ ထို (အရိယမဂ္တရားရွိေသာ သာသနာေတာ္) ၌ (ေသာတာပန္) ရဟန္းသည္လည္းရွိ၏၊ ဒုတိယအဆင့္ (သကဒါဂါမ္) ရဟန္းသည္လည္း ရွိ၏၊ တတိယအဆင့္ (အနာဂါမ္) ရဟန္းသည္လည္းရွိ၏၊ စတုတၳ အဆင့္ (ရဟႏၲာ) ရဟန္းသည္လည္း ရွိ၏။
သုဘဒၵ (ငါ၏) တရားဝိနည္း (ဓမၼဝိနယ) ဟူေသာ ဤသာသနာေတာ္၌ အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ အရိယ မဂ္ (တရား) သည္ ရွိေပ၏၊ ဤ (အရိယမဂ္တရားရွိေသာ သာသနာေတာ္) ၌သာလွ်င္ (ေသာတာပန္) ရဟန္းသည္ ရွိေပ၏၊ ဤ (သာသနာေတာ္) ၌သာလွ်င္ ဒုတိယအဆင့္ (သကဒါဂါမ္) ရဟန္းသည္ ရွိေပ၏၊ ဤ (သာသနာေတာ္) ၌သာလွ်င္ တတိယအဆင့္ (အနာဂါမ္) ရဟန္းသည္ ရွိေပ၏၊ ဤ (သာသနာေတာ္) ၌သာလွ်င္ စတုတၳအဆင့္ (ရဟႏၲာ) ရဟန္းသည္ ရွိေပ၏။ (ဤငါ၏ သာသနာေတာ္မွ) တစ္ပါးေသာ အယူဝါဒ (သာသနာ) တို႔သည္ တရားကို သိျမင္ေသာ ရဟန္းျမတ္ (တစ္က်ိပ္ႏွစ္ေယာက္၁) တို႔မွ ဆိတ္ကုန္၏၊ သုဘဒၵ ဤရဟန္းျမတ္ (တစ္က်ိပ္ႏွစ္ေယာက္) တို႔သည္ မွန္စြာ (အဆင့္ဆင့္ ေဟာေျပာလ်က္) ေနကုန္ျငားအံ့၊ ေလာကသည္ ရဟႏၲာတို႔မွ မဆိတ္မသုဥ္းသည္သာ ျဖစ္ရာ၏-
သုဘဒၵ (ငါသည္) သဗၺၫုတဉာဏ္ကို ရွာလိုသည္ျဖစ္၍ ႏွစ္ဆယ့္ကိုးႏွစ္ အရြယ္က ရဟန္းျပဳခဲ့၏၊ သုဘဒၵ ငါ ရဟန္းျပဳသည္မွစ၍ အႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္ခဲ့ေလၿပီ၊ ဤ (ငါ၏ သာသနာေတာ္) မွ အပ၌အရိယမဂ္တရား၏ ေရွ႕ပိုင္းျဖစ္ေသာ ဝိပႆနာမဂ္ကို ပြါးေစေသာသူသည္လည္း မရွိေခ်၊ (ေသာတာပန္) ရဟန္းသည္ လည္း မရွိေခ်၊ ဒုတိယအဆင့္ (သကဒါဂါမ္) ရဟန္းသည္လည္း မရွိေခ်၊ တတိယ အဆင့္ (အနာဂါမ္) ရဟန္းသည္လည္း မရွိေခ်၊ စတုတၳအဆင့္ (ရဟႏၲာ) ရဟန္းသည္လည္း မရွိေခ်။ (ဤ ငါ၏သာသနာ ေတာ္မွ) တစ္ပါးေသာ အယူဝါဒ (သာသနာ) တို႔သည္ တရားကို သိျမင္ေသာ ရဟန္းျမတ္ (တစ္က်ိပ္ႏွစ္ေယာက္) တို႔မွ ဆိတ္ကုန္၏။
သုဘဒၵ ဤရဟန္းျမတ္ (တစ္က်ိပ္ႏွစ္ေယာက္) တို႔သည္ မွန္စြာ (အဆင့္ဆင့္ ေဟာေျပာလ်က္) ေနကုန္ျငားအံ့၊ ေလာကသည္ ရဟႏၲာတို႔မွ မဆိတ္မသုဥ္းသည္သာ ျဖစ္ေလရာ၏''ဟု (ေဟာေတာ္ မူ၏)။
သုဘဒ္ပရိဗိုဇ္ဝတၳဳ မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္
Saturday, 16 July 2011
Wednesday, 13 July 2011
၀ိသုဒၶိ ၇ပါး
၀ိသုဒၶိ ၇ပါး
သီလ
စိတၱ
ဒိ႒ိ
ကခၤါ ၀ိတရဏ
မဂၢါမဂၢဥာဏဒႆန
ပဋိပဒါဥာဏဒႆန
ဥာဏဒႆန ရွိရာ၀ယ္ သီလ ၀ိသုဒၶိသည္ အေျခခံပင္တည္း ။
ထိုသီလ၀ိသုဒၶိတြင္လည္း
သီလ
စိတၱ
ဒိ႒ိ
ကခၤါ ၀ိတရဏ
မဂၢါမဂၢဥာဏဒႆန
ပဋိပဒါဥာဏဒႆန
ဥာဏဒႆန ရွိရာ၀ယ္ သီလ ၀ိသုဒၶိသည္ အေျခခံပင္တည္း ။
ထိုသီလ၀ိသုဒၶိတြင္လည္း
သီလအစု ၁ဝ-သုဘသုတ္
သီလအစု
၄၅ဝ။ အသွ်င္အာနႏၵာ ထို အသွ်င္ေဂါတမသည္ အၾကင္ (သီလကၡႏၶာ) ကို ခ်ီးက်ဴးေလ့ရွိ၏၊ အၾကင္ (သီလကၡႏၶာ) ၌လည္း ဤလူအေပါင္းကို ေဆာက္တည္ေစ၏၊ သက္ဝင္ေစ၏၊ တည္ေစ၏၊ ထိုျမတ္ေသာသီလကၡႏၶာကား အဘယ္ပါနည္း။
လုလင္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ၊ (အလုံးစုံေသာတရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ၊ အသိဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' အက်င့္ 'စရဏ' ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူေသာ၊ ေကာင္းေသာစကားကို ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ၊ ေလာကကို သိေတာ္မူေသာ၊ ဆုံးမထိုက္သူကို ဆုံးမတတ္သည့္ အတုမဲဲ့ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ နတ္လူတို႔၏ ဆရာျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ (သစၥာေလးပါးတရားတို႔ကို) သိေစေတာ္မူတတ္ေသာ၊ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤေလာက၌ ပြင့္ေတာ္မူ၏၊ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ နတ္ႏွင့္တကြေသာမာရ္နတ္ႏွင့္တကြေသာ ျဗဟၼာႏွင့္တကြေသာ ဤေလာကကိုလည္းေကာင္း၊ သမဏ ျဗာဟၼဏႏွင့္ တကြေသာမင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္ တကြေသာ သတၱဝါအေပါင္းကိုလည္းေကာင္း ကိုယ္တိုင္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အစ၏ေကာင္းျခင္း အလယ္၏ေကာင္းျခင္း အဆုံး၏ေကာင္းျခင္းရွိေသာ အနက္ႏွင့္ျပည့္စုံေသာ သဒၵါႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ တရားကို ေဟာေတာ္မူ၏၊ အလုံးစုံျပည့္စုံေသာ စင္ၾကယ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ျပေတာ္မူ၏။
ထိုတရားေတာ္ကို သူႂကြယ္သည္လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္၏သားသည္လည္းေကာင္း၊ အျခားဇာတ္တစ္မ်ဳိးမ်ဳိး၌ ျဖစ္ေသာ သူသည္လည္းေကာင္း ၾကားနာရ၏၊ ထိုသူသည္ ထိုတရားေတာ္ကို ၾကားနာရ၍့ျမတ္စြာဘုရား၌ ယုံံၾကည္မႈကို ရ၏၊ ထိုသူသည္ ယုံံၾကည္မႈကို ရသည္ျဖစ္၍ ဤသို႔ ဆင္ျခင္၏ -
''လူ႔ေဘာင္၌ ေနရျခင္းသည္ က်ဥ္းေျမာင္း၏၊ (ကိေလသာ) ျမဴထရာ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္၏၊ ရဟန္းအျဖစ္သည္ လြင္ျပင္ႏွင့္တူ၏၊ လူ႔ေဘာင္၌ ေနသူသည္ ဤျမတ္ေသာ အက်င့္ကို စင္စစ္ ျပည့္စုံစြာစင္စစ္စင္ၾကယ္စြာ ခ႐ုသင္းပြတ္သစ္စႏွင့္ တူစြာ က်င့္ျခင္းငွါ မလြယ္၊ ငါသည္ ဆံ မုတ္ဆိတ္ကိုပယ္ၿပီးလွ်င္ ဖန္ရည္ဆိုးအဝတ္တို႔ကို ဝတ္၍ လူ႔ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ဝင္ ေရာက္ရမူေကာင္းေလစြ''ဟု ဆင္ျခင္၏။
ထိုသူသည္ ေနာင္အခါ၌ နည္းေသာ ဥစၥာစုကို စြန္႔၍ျဖစ္ေစ မ်ားေသာ ဥစၥာစုကို စြန္႔၍ျဖစ္ေစနည္းေသာ ေဆြမ်ဳိးစုကို စြန္႔၍ျဖစ္ေစ မ်ားေသာ ေဆြမ်ဳိးစုကို စြန္႔၍ျဖစ္ေစ ဆံမုတ္ဆိတ္ကို ပယ္ၿပီးလွ်င္ဖန္ရည္ဆိုးအဝတ္တို႔ကို ဝတ္၍ လူ႔ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္၏။
ထိုသူသည္ ဤသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီးေသာ္ ပါတိေမာကၡသံဝရသီလကို ေစာင့္ထိန္းလ်က္ ေန၏၊ အက်င့္ 'အာစာရ' က်က္စားရာ 'ေဂါစရ၁' ႏွင့္ ျပည့္စုံ၏၊ အနည္းငယ္မွ်ေသာ အျပစ္တို႔၌ေသာ္လည္း ေဘးဟု႐ႈေလ့ရွိ၏၊ သိကၡာပုဒ္တို႔၌ ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္၍ က်င့္၏၊ ေကာင္းေသာ ကာယကံ ဝစီကံႏွင့္ျပည့္စုံသည္ ျဖစ္၍ စင္ၾကယ္ေသာ အသက္ေမြးမႈ ရွိ၏၊ သီလႏွင့္ ျပည့္စုံ၏၊ ဣေႁႏၵတို႔၌ ပိတ္ထားေသာတံခါးရွိ၏ (ဣေႁႏၵတို႔ကို ေစာင့္စည္း၏)၊ စားဖြယ္၌ အတိုင္းအရွည္ကို သိ၏၊ ေအာက္ေမ့ျခင္း 'သတိ' ဆင္ျခင္ျခင္း 'သမၸဇဥ္' ႏွင့္ ျပည့္စုံ၏၊ ေရာင့္ရဲဲလြယ္၏။
၄၅၁။ လုလင္ ရဟန္းသည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ အက်င့္သီလႏွင့္ ျပည့္စုံသနည္း။ လုလင္ ဤ (ေလာက) ၌ ရဟန္းသည္ အသက္သတ္ျခင္းကို ပယ္၍ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ တုတ္ကိုခ်ထားၿပီးျဖစ္၏၊ လက္နက္ကို ခ်ထားၿပီးျဖစ္၏၊ ရွက္ျခင္းရွိ၏၊ သနားတတ္၏၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြားကို လိုလားလ်က္ ေန၏။
လုလင္ ရဟန္းသည္ ယင္းအသက္သတ္ျခင္းကို ပယ္၍ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ တုတ္ကိုခ်ထားၿပီးျဖစ္၏၊ လက္နက္ကို ခ်ထားၿပီးျဖစ္၏၊ ရွက္ျခင္းရွိ၏၊ သနားတတ္၏၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြားကို လိုလားလ်က္ ေန၏၊ ဤသည္လည္း ထိုရဟန္း၏ သီလေပတည္း။[ထိုမွ ေနာက္၌ အလုံးစုံကို ခ်ဲဲ႔အပ္၏]
ထို႔ျပင္လည္း အခ်ဳိ႕ေသာ အသွ်င္သမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ ယုံၾကည္၍လွဴေသာ သုံးေဆာင္ဖြယ္ တို႔ကိုသုံးေဆာင္ၾကၿပီးလွ်င္ မွားေသာအသက္ေမြးမႈျဖစ္ေသာ ဤသို႔ေသာ ဖီလာအတတ္ျဖင့္ အသက္ေမြးၾက၏၊ ဤသည္တို႔ကား အဘယ္နည္း -
နတ္ကိုးျခင္း ေတာင္းဆုျပည့္၍ နတ္ပူေဇာ္ျခင္း ဖုတ္တေစၧအတတ္ကို ေလ့က်င့္ျခင္း ေျမအိမ္၌ေန၍ သင္အပ္ေသာ အတတ္ကို ေလ့က်င့္ျခင္း (ပ႑ဳက္ကို) ေယာက္်ားျဖစ္ေစျခင္း (ေယာက္်ားကို) ပ႑ဳက္ျဖစ္ေစျခင္း ေျမၾကန္အတတ္ကိုေလ့က်င့္ျခင္း ေဆာက္လုပ္မည့္ ေျမရာ၌ အစီအရင္ျပဳျခင္းခံတြင္းေဆးျခင္း ေရခ်ဳိးေစျခင္း မီးပူေဇာ္ျခင္း ပ်ိဳ႕အန္ေစျခင္း ဝမ္းသက္ေစျခင္း (သလိပ္စသည့္ေဒါသတို႔ကို) အထက္သို႔လွန္ေစျခင္း ေအာက္သို႔ေလွ်ာေစျခင္း ဦးေခါင္းမွ (ေသြးစေသာ ေဒါသတို႔ကို) ထြက္ေစျခင္း နားဆီခ်က္ျခင္း မ်က္စဥ္းဆီခ်က္ျခင္း ႏွာႏွတ္ျခင္း ထက္ေသာ မ်က္စဥ္းေဆးေဖာ္ျခင္း ေအးေသာ မ်က္စဥ္းေဆးေဖာ္ျခင္း တိမ္သလာကို ေဆးကုျခင္း ခြဲဲစိတ္ကုသျခင္း သူငယ္နာေဆးကုျခင္း မူလေဆးတို႔ကို ေပးျခင္း အနာေဆးတို႔ကို (ကပ္ျခင္း) ခြါျခင္း၊ ဤသည္တို႔တည္း။
(ရဟန္းသည္) မွားေသာအသက္ေမြးမႈျဖစ္ေသာ ဤသို႔ေသာ ဖီလာအတတ္ျဖင့္ အသက္ေမြးျခင္းမွေရွာင္ၾကဥ္၏။
လုလင္ ထို႔ျပင္လည္း အခ်ဳိ႕ေသာ အသွ်င္သမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ ယုံၾကည္၍လွဴေသာ သုံးေဆာင္ဖြယ္တို႔ကို သုံးေဆာင္ၾကၿပီးလွ်င္ မွားေသာအသက္ေမြးမႈျဖစ္ေသာ ဤသို႔ေသာဖီလာအတတ္ျဖင့္ အသက့္ေမြးၾက၏၊ ဤသည္တို႔ကား အဘယ္နည္း -
နတ္ကိုးျခင္း ေတာင္းဆုျပည့္၍ နတ္ပူေဇာ္ျခင္း။ပ။ အနာေဆးတို႔ကို (ကပ္ျခင္း) ခြါျခင္း ဤသည္တို႔တည္း။
ရဟန္းသည္ ယင္းသို႔ မွားေသာအသက္ေမြးမႈျဖစ္ေသာ ဤသို႔ေသာ ဖီလာအတတ္ျဖင့္ အသက္ေမြးျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ဤသည္လည္း ထို (ရဟန္း)၏ သီလေပတည္း။
၄၅၂။ လုလင္ စင္စစ္မူကား ဤသို႔ သီလႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ထိုရဟန္းသည္ ယင္းသို႔ သီလေစာင့္ထိန္းျခင္းႏွင့္ စပ္၍ မည္သည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ် ေဘးကို မေတြ႕ျမင္ရ။ လုလင္ အဘိသိက္သြန္းၿပီးေသာ၊ ရန္သူကို ပယ္ၿပီးေသာ မင္းသည္ ရန္သူႏွင့္စပ္၍ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ် ေဘးကိုမေတြ႕ ျမင္ရသကဲဲ့သို႔၊ ဤအတူ ဤသို႔ သီလႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ရဟန္းသည္ သီလေစာင့္ထိန္းျခင္းႏွင့္စပ္၍မည္သည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ် ေဘးကို မေတြ႕ျမင္ရ၊ ထိုရဟန္းသည္ ဤျမတ္ေသာ သီလကၡႏၶာႏွင့္ျပည့္စုံသည္ ျဖစ္၍ မိမိသႏၲာန္၌ အျပစ္ကင္းေသာ ခ်မ္းသာကို ခံစား၏၊ လုလင္ ရဟန္းသည္ဤသို႔လွ်င္ သီလႏွင့္ ျပည့္စုံေပ၏။
၄၅၃။ လုလင္ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အၾကင္ (သီလကၡႏၶာ) ကို ခ်ီးက်ဴးေလ့ ရွိေတာ္မူ၏၊ အၾကင္ (သီလကၡႏၶာ) ၌လည္း ဤလူအေပါင္းကို ေဆာက္တည္ေစေတာ္မူ၏၊ သက္ဝင္ေစေတာ္မူ၏၊ တည္ေစေတာ္မူ၏၊ ထိုျမတ္ေသာ သီလကၡႏၶာကား ဤသည္ပင္တည္း၊ သို႔ရာတြင္ ဤ (သာသနာေတာ္၌) ၌ (ဤသီလကၡႏၶာထက္) လြန္ေသာ ျပဳဖြယ္ကိစၥသည္ကား ရွိေသးသည္သာတည္း။
အံ့ၾသဖြယ္ ရွိပါေပစြ အသွ်င္အာနႏၵာ၊ မျဖစ္ဖူးျမဲဲ ျဖစ္ပါေပစြ အသွ်င္အာနႏၵာ၊ အသွ်င္အာနႏၵာထိုျမတ္ေသာ သီလကၡႏၶာသည္ မျပည့္စုံသည္မဟုတ္ ျပည့္စုံပါေပ၏၊ အသွ်င္အာနႏၵာ အကြၽႏု္ပ္သည္ဤသို႔ ျပည့္စုံေသာ သီလကၡႏၶာကို ဤ (သာသနာေတာ္မွ) အပ တစ္ပါးေသာသမဏျဗာဟၼဏတို႔၌ မျမင္ (မေတြ႕) ရပါ၊ အသွ်င္အာနႏၵာ ဤသို႔ျပည့္စုံေသာ ျမတ္ေသာ သီလကၡႏၶာကို ဤ (သာသနာေတာ္မွ) အပတစ္ပါးေသာသမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ မိမိတို႔ (သႏၲာန္) ၌ ျမင္ (ေတြ႕) ကုန္ျငားအံ၊ ထိုသူတို႔သည္ ထိုမွ်ေလာက္ ျဖင့္သာလွ်င္ ဝမ္းေျမာက္ ေက်နပ္ေနကုန္ရာ၏၊ ''ဤမွ်ေလာက္ျဖင့္ ျပည့္စုံၿပီ၊ ဤမွ်ေလာက္ျဖင့္ (ျပဳဖြယ္ကိစၥကို) ျပဳၿပီးၿပီ၊ ငါတို႔သည္ ရဟန္းျဖစ္က်ဳိးကို ရၿပီ၊ (ဤသီလကၡႏၶာထက္) လြန္ေသာတစ္စုံတစ္ခုေသာ ျပဳဖြယ္ကိစၥသည္ ငါတို႔အား မရွိေတာ့ၿပီ''ဟု (ဝမ္းေျမာက္ေက်နပ္ ေနကုန္ရာ၏)၊ ထိုသို႔ ျဖစ္ပါလ်က္ အသွ်င္အာနႏၵာသည္ ဤ (သာသနာေတာ္) ၌ (ဤသီလကၡႏၶာထက္) လြန္ေသာ ျပဳဖြယ္ကိစၥသည္ကား ရွိေသးသည္သာတည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူဘိ၏။ကိုခ်မ္းျငိမ္းသို ့
၁) မဟာယာနေပၚ သေဘာထား
၂) ေထရ၀ါဒမွာ ဘုရားေဟာမဟုတ္တဲ ့ က်မ္းစာပါလား
၃) ဗုဒၶေဟာျမြက္ေတာ္မူေသာ သုတ္၊၀ိနည္း အဘိဓမၼာထဲမွာ ေခတ္နဲ ့ မညီလို ့ဆိုျပီး ေျပာင္းစရာပါလား
အဲလို ၃ခ်က္ထြက္ပါတယ္
အဲကေန တဆက္ထဲ ႏြယ္လာတာက ဗုဒၶဘာသာဟာ အလြန္လြတ္လပ္ပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ ့စည္းကမ္းမမဲ ့ဘူးဆိုတဲ ့ စကားေလးကို သေဘာေပါက္နိုင္ဘို ့လိုပါတယ္ ။
၂) ေထရ၀ါဒမွာ ဘုရားေဟာမဟုတ္တဲ ့ က်မ္းစာပါလား
၃) ဗုဒၶေဟာျမြက္ေတာ္မူေသာ သုတ္၊၀ိနည္း အဘိဓမၼာထဲမွာ ေခတ္နဲ ့ မညီလို ့ဆိုျပီး ေျပာင္းစရာပါလား
အဲလို ၃ခ်က္ထြက္ပါတယ္
အဲကေန တဆက္ထဲ ႏြယ္လာတာက ဗုဒၶဘာသာဟာ အလြန္လြတ္လပ္ပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ ့စည္းကမ္းမမဲ ့ဘူးဆိုတဲ ့ စကားေလးကို သေဘာေပါက္နိုင္ဘို ့လိုပါတယ္ ။
ကိုခ်မ္းျငိမ္းအေမးကိုလိုက္လို ့ အစဥ္လိုက္စဥ္လိုက္ေပမဲ ့ အေျဖက်ေတာ့ ေနာက္ျပန္ျပန္ေျဖရပါ့မယ္ ။
ပထမဆံုးအခ်က္ကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဟာ လြတ္လပ္ပါတယ္ ။ဘယ္လိ္ုလြတ္လပ္လဲဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ လာျပီး ဗုဒၶဘာသာကို ယံုၾကည္ရမယ္ မယံု ငရဲခ်မယ္လို ့မကန္ ့သတ္ပါ ။ ထို ့အတူ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္ျဖစ္လို ့ ဘာေတြလုပ္ရမယ္လို ့လဲ အတင္းအၾကပ္မသတ္မွတ္ပါ ။
ဒါေပမဲ ့စည္းကမ္းမမဲ ့ဘူုးဆိုတာမွာ ပုဂၢိဳလ္တဥိး၊ အသင္းအဖြဲ ့ တခုက လုပ္တဲ ့ စည္းကမ္းမဟုတ္ဘဲ သဘာ၀ စည္းကမ္းသာရွိပါတယ္ ။ အဲစည္းကမ္းေတြေတာ့ ေဖါက္မရပါ ။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တေယာက္ဟာ ဘုရားျဖစ္ခ်င္လား ။ ရပါတယ္ ။ ဘုရားဆုကို ပန္ ၊ ပါရမီ ၁၀ပါးကိုျဖည့္ နိယတဗ်ာဒိတ္ခံ ၊ သတ္မွတ္တဲ ့ ကာလ ပါရမီ ၁၀ပါး အျပား ၃၀ျဖည့္ ဘုရားျဖစ္ ။
အဂၢသာ၀က မဟာသာ၀ကျဖစ္ခ်င္လား ။ သာ၀ကဆုကိုပန္ ၊ ပါရမီ ၁၀ပါးကိုျဖည့္ နိယတဗ်ာဒိတ္ခံ ၊ သတ္မွတ္တဲ ့ ကာလ ပါရမီ ၁၀ပါး အျပား ၃၀ျဖည့္ ။ သာ၀ကျဖစ္ ။
ဟာ ရွဳပ္ပါတယ္ ။ ခုဘ၀ဘဲ မဂ္ဖိုလ္ယူမယ္ကြာ ။ ရပါတယ္ ။ လာခဲ ့ ။ လူဆို သီလ၊ ရဟန္းဆို ၀ိနည္းလံု ၊ ဒိ႒ိ္ကင္းစင္ေအာင္ တရားနာ ၊ ကမၼ႒ာန္းယူ ၊ ၀ိပႆနာ အားထုတ္ ၊ မဂၢ႒ာန္ ဖလ႒ာန္ျဖစ္
ကဲပါေလ ။ ခုဘ၀ေတာ့ ေပ်ာ္သလိုေလးေနမယ္ ။ ေနာက္ဘ၀မွ ၾကည့္ရွင္းတာေပါ့ ဆိုသူမ်ားရပါေသးတယ္ ။ လူဆို သီလေလးလံု ၊ ရဟန္းဆို ၀ိနည္းေလးစား ။ (ေလးစားဆိုတာ ကိုေသခ်ာနားလည္ေစခ်င္တယ္ေနာ္ ၂၂၇သြယ္ေသာသိကၡါပုဒ္ကို တစကၠန္ ့မွ မက်ိဳးရလို ့ ဆိုတာ မဟုတ္ပါ ။ မေတာ္တဆက်ိဳးေပါက္ပါက ကုစားနည္းေတြရွိပါတယ္ ။ မေတာ္တဆက်ိဳးေပါက္တာကို အျပစ္မဆိုပါ။ တမင္ခ်ိဳးေဖါက္တာနဲ ့ ပစ္ပါယ္တာက် မျဖစ္သင့္လို ့သာ ဆိုပါတယ္ ။ ) ဒါဘဲ ။
ဒီအစဥ္ေလးနဲ ့ သြားတဲ ့သဘာ၀စည္းကမ္းေလးကို ဘယ္သူမွ ေဖါက္မရပါ။ ဒီအစဥ္ေလးအတိုင္းဘဲ သြားေနရပါတယ္
ရဟန္းျဖစ္လို ့ ၀ိနည္းလံုရမယ္မဆို ၊ ဒါေပမဲ ့ အရိယာျဖစ္လာရင္ေတာ့ ၀ိနည္းကို အလြန္ေလးစားျပီးလို ့နားလည္ရပါတယ္ ။
( ပထမအခ်က္ျပီး၏)
ဗုဒၶ၀ါစန ျမတ္ဘုရားေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ဓမၼတို ့ကို သာမန္ခြဲရင္ သုတၱန္ ၊ ၀ိနည္း ၊ အဘိဓမၼာဆိုျပီး ၃ပိုင္းပိုင္းရပါတယ္ ။
သို ့ေသာ္ ဒီ ၃ပိုင္းဟာ တျခားစီ သတ္သတ္စီီမဟုတ္ပါ ။ သုတၱန္ နဲ ့ ၀ိနည္းဟာ အဘိဓမၼာရဲ ့ principles ေတြကို လက္ေတြ ့အသံုးခ်တာျဖစ္လို ့ အားလံုးဟာ အဘိဓမၼာနဲ ့ မလြတ္ပါ။
ထို ့အတူ သုတၱန္ေတြ ဟာ ျမတ္ဘုရားက လက္ရွိတရားရထိုက္ေသာ ေ၀ေနယ်တို ့ကို လက္ေတြ ့လိုက္နာနိုင္ေအာင္သင္ျပေပးတာမို ့ လက္ေတြ ့က်င့္စဥ္ေတြခ်ည္းသာျဖစ္ပါတယ္ ။ သို ့ေသာ္ ဒီေနရာမွာ တခုသတိထားရတာက တရားနာသူ ရဲ ့ ပုဂၢလစရိုက္ျဖစ္ပါတယ္ ။ အရွင္စူဠပန္ အရွင္ဗာရုလတို ့လို exceptional ေတြလုပ္သလိုလိုက္လုပ္လို ့ေတာ့မျဖစ္ေသးပါ။ ဒီေတာ့ သုတၱန္မွာ မိမိ နဲ ့နီးစပ္ရာကို ယူရပါတယ္ ။ ဆဆကၠသုတၱန္ ၊ ဓမၼစၾကာ၊ မဟာသတိပ႒ာနသုတၱန္ စေသာ ဓမၼဒိ႒ာန္သုတၱန္ေတြဟာ လူမ်ားစုနဲ ့ သင့္ေတာ္တတ္ပါတယ္ ။
၀ိနည္းကေတာ့ သံဃာ့အသက္မို ့ ၀ိနည္းမလံုေသးဘဲ မဂ္ဖိုလ္ရဘို ့ဆိုတာ ( အထူးသျဖင့္ သာသနာေႏွာင္းကာလ) မွာ အလြန္ခက္ပါတယ္ ။
ဘုရားရွင္ဟာ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္မ်ားကို ထုတ္ရာမွာ အလြန္ ့ကို မွွ်တပါတယ္ ။ မိမိတပည့္သားမ်ား တရားရနိုင္ေအာင္ သပၸါယမွ်ေစဘို ့သာ အဓိက ဦးတည္ျပီး ၂၂၇သြယ္ေသာစည္းကမ္းမ်ားကို ထုတ္ေတာ္မူပါတယ္ ။ မယံုၾကည္သူမ်ားအေနနဲ ့ ပါရာဇိက ေလးတန္ကစလို ့ ၂၂၇သြယ္ေသာ သိကၡါပုဒ္မ်ားကို တခုခ်င္း ေလ့လာျပီး မတရားတာ တခုပါတယ္လို ့ထင္က ဆြဲျပနိုင္ပါတယ္ ။
ဒီေတာ့ခ်ဳပ္ရင္ သာသနာေတာ္မွာ မဂ္ဖိုလ္ရဘို ့ဥိးတည္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တေယာက္အဘို ့ ဗုဒၶ၀ါစနသည္ ဘယ္ေခတ္မဆို ေျပာင္းစရာျပင္စရာမရွိ ျပည့္စံုုျပီးပါ ( ဒုတိယ လွ်ာရွည္ျခင္း နိ႒ိတံ )
ေစာဒကတက္ေနက်ျပႆနာက မင္းတို ့ ေထရ၀ါဒကလဲ ဘုရားေဟာ ၊ မဟာယာနကလဲ ဘုရားေဟာ ေျပာေနပါလား ဆိုတဲ ့ျငင္းေနက်စကားပါ ။
ဒီျပႆနာကေတာ့ သာသနာ၀င္ သံဃာဂုဏ္ရည္ကို မေလးျမတ္ေသာ သူမ်ားအတြက္ေျဖစရာမရွိပါ ။
ေလးျမတ္ေသာသူမ်ားအတြက္ကေတာ့ စထဲက ဒီအေမးမေပၚပါ ။
သာသနာေတာ္မွာ ဆရာစဥ္ဆက္ဆိုတာ ရွိပါတယ္ ။
ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္ထဲက မဟာသာ၀ကၾကီးေတြဟာ ဘုရားရွင္ ႏွဳတ္ခပါတ္ေတာ္ကို ႏွဳတ္တက္ရြရြ ရြတ္ဆို ထိန္းသိမ္းၾကသလို ဘုရားရွင္ရဲ ့ မူရင္း ၀စနနဲ ့ သာ၀ကၾကီးမ်ားရဲ ့ ထပ္ဆင့္ အက်ယ္ဖြင့္ေဟာေတာ္မူခ်က္ေတြကို သီးျခား မေရာရွက္ေစဘဲေဆာင္ခဲ ့ပါတယ္ ။
ဒီလိုေဆာင္ထားေသာ တရားေတာ္တို ့ကို တတိယသာ၀ကျဖစ္ေတာ္မူေသာ မဟာကႆပကိုယ္ေတာ္တိုင္ဦးေဆာင္လို ့ ဧတဒဂ္၅တန္ခံ ဘုရားရွင္ရဲ ့ ညီေတာ္ အလုပ္အေကၽြးျဖစ္ေတာ္မူေသာ အရွင္ အာနႏၵာ ၊ ၀ိနည္းဓိုရ္ အရွင္ဥပါလိတို ့ပါ၀င္တဲ ့ ၅၀၀ေသာ ရဟႏၱာတို ့က သန္ ့စင္ ထိန္းသိမ္းေတာ္မူခဲ့တာကို ပထမ သဂၤ ါယနာ ေခၚပါတယ္ ။ ဒီအစဥ္အတိုင္းေထရ၀ါဒ စဥ္ဆက္ ထိန္းသိမ္းလာလို ့ ဆ႒ သဂၤ ါ ယနာတိုင္ခဲ ့ပါျပီ။ အလြဲအမွားကင္းစင္တယ္ဆိုတာကို အရင္တခါတင္ျပဘူးသလိုဘဲ ဆ႒မူ ျမန္မာျပန္နဲ ့ စတုတၳမူ အဂၤလိပ္ျပန္မ်ား မကြဲလြဲတာက သက္ေသျပေနပါတယ္ ။ ဦးဥကၠ႒တို ့ကစခဲ့ေသာ အ႒ကထာဆရာမ်ားကိ စြတ္စြဲခ်က္ကေတာ့ မၾကာခဏေပၚေနက်ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါမွန္နိုင္သလားဆိုတာကို ေလ့လာေတာ့ နမူနာ ျပစရာပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္တပါး ထြန္းေတာက္ခဲ့တာ မေမ့ေစခ်င္ပါ ။
ဓါးမကူးဆရာေတာ္လို ့တြင္ခဲ့ေသာ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ ဟာ အေနာက္ဘက္လြန္မင္းက ျပည္ျမိဳ ့ကို ငါတိုက္တာမွာ ရွင္တဆူ လူတေယာက္သာ ရ၏လို ့ မိန္ ့ခဲ့ရတဲ ့ ဆရာေတာ္ပါ ။ ဒီဆရာေတာ္ဘုရားဟာ မိမိျပဳအပ္ေသာ နိႆယထက္တိုက်ဥ္းျပည့္စံုတဲ ့ ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ရဲ ့ နိႆယကို ၾကည့္ျပီးေနာက္ ေနာက္လူေတြ ႏွလံုးမကြဲျပားရေအာင္ မိမိနိႆယကို မီးတင္ခဲ ့ပါတယ္ ။
ဒါေလးဟာ က်မ္းျပဳဆရာေတာ္ေတြရဲ ့ ျမတ္ေသာ ႏွလံုးကို သက္ေသျပဳခ်က္ေလးပါ ။ ( တတိယအခ်က္ျပီး)
ဒီေတာ့ ၀ိနည္းသိကၡါပုဒ္ ၂၂၇သြယ္ထင္ရွားရွိပါတယ္ ။
ဘယ္ဟာ အကုသိုလ္ ၊ ဘယ္ဟာ ကာမာ၀စရကုသိုလ္ ၊ဘယ္ဟာ သမထ ၊ ဘယ္ဟာ ၀ိပႆနာလို ့ ထင္ရွားရွိပါတယ္ ။ ဒီလို ထင္ရွားရွိျပီးအခ်က္ေတြဟာ ဓမၼျဖစ္ပါတယ္ ။ ဓမၼလမ္းေၾကာင္းက ေသြဖီတဲ ့ အယူ ေဟာေျပာခ်က္ေတြ မွန္ရင္ အဓမၼ ( တရားမဟုတ္ ) ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုအခ်က္ေတြ ေပၚလာရင္ ဓမၼ၀ါဒီေတြ အေနနဲ ့ စိစစ္တင္ျပရပါတယ္ ။ ဒီလိုတင္ျပတာဟာ လူကိုမုန္းလို ့ နာမည္ၾကီးခ်င္လို ့မဟုတ္ရပါ။ ဓမၼလမ္းေၾကာင္းမေသြရေအာင္ေထာက္ရျပင္ရတာသာျဖစ္ပါတယ္ ။
၀ိနိစၧယဆိုတာ ဘုရားရွင္လက္ထက္ထဲက ရွိပါတယ္
အရွင္ယမက အယူလြဲတာကို အရွင္သာရိပုၾတာက ၀ိနိစၧယျပဳျပီးလမ္းတည့္ေစခဲ့ပါတယ္ ။
အရွင္ဥပေသန ေစတနာနဲ ့မွားေသာ အမွားကို ျမတ္ဘုရားကိုယ္တိုင္ ၀ိနိစၧယျပဳ ၀ိနည္းေတာ္သတ္မွတ္ လမ္းတည့္ေစခဲ့ပါတယ္ ။
ေနာင္ေခတ္မွာ သဂၤ ါယနာတင္သံဃာေတာ္ၾကီးမ်ားရဲ ့ဂုဏ္ကိုေတာ့ ထပ္အမႊန္းတင္စရာမလိုေတာ့ထင္ပါတယ္ ။
လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားဟာ ဆရာအစဥ္အဆက္ ေလးစားရေသာ သီဟိုျဖစ္ ဋီကာေက်ာ္မွ ဗုဒၶ၀ါစနနဲ ့ ကြဲလြဲခ်က္မ်ားကို ဋီကာေမာ္နဲ ့တည့္ခဲ ့ရသလို မဟာစည္ဆရာေတာ္ဟာလဲ ၀ိသုဒၶိမဂ္ထဲက လြဲေခ်ာ္ခ်က္မ်ားကို သူ ့ရဲ ့၀ိသုဒၶိမဂ္ျမန္မာျပန္မွာတည့္ခဲ့ရပါတယ္။
ခုေနာက္ဆံုးလဲ ရဟႏၱာလို ့ထင္ရွားေသာ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ ့ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားထဲက ပါဠိေတာ္နဲ ့ ကြဲလြဲေသာ အခ်က္မ်ားနဲ ့ လူမ်ားအေကာက္အယူလြဲေစနိုင္ေသာ အခ်က္မ်ားကို မိုးကုတ္၀ိနိစၧယနဲ ့ တည့္မတ္ေပးခဲ့ရတာ အမ်ားအသိပါ ။
(မဟာယာနေပၚသေဘာထားေပၚေလာက္ျပီထင္၏ )
သီလအစု ၁ဝ-သုဘသုတ္
သီလအစု
၄၅ဝ။ အသွ်င္အာနႏၵာ ထို အသွ်င္ေဂါတမသည္ အၾကင္ (သီလကၡႏၶာ) ကို ခ်ီးက်ဴးေလ့ရွိ၏၊ အၾကင္ (သီလကၡႏၶာ) ၌လည္း ဤလူအေပါင္းကို ေဆာက္တည္ေစ၏၊ သက္ဝင္ေစ၏၊ တည္ေစ၏၊ ထိုျမတ္ေသာသီလကၡႏၶာကား အဘယ္ပါနည္း။
လုလင္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ၊ (အလုံးစုံေသာတရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ၊ အသိဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' အက်င့္ 'စရဏ' ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူေသာ၊ ေကာင္းေသာစကားကို ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ၊ ေလာကကို သိေတာ္မူေသာ၊ ဆုံးမထိုက္သူကို ဆုံးမတတ္သည့္ အတုမဲဲ့ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ နတ္လူတို႔၏ ဆရာျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ (သစၥာေလးပါးတရားတို႔ကို) သိေစေတာ္မူတတ္ေသာ၊ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤေလာက၌ ပြင့္ေတာ္မူ၏၊ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ နတ္ႏွင့္တကြေသာမာရ္နတ္ႏွင့္တကြေသာ ျဗဟၼာႏွင့္တကြေသာ ဤေလာကကိုလည္းေကာင္း၊ သမဏ ျဗာဟၼဏႏွင့္ တကြေသာမင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္ တကြေသာ သတၱဝါအေပါင္းကိုလည္းေကာင္း ကိုယ္တိုင္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အစ၏ေကာင္းျခင္း အလယ္၏ေကာင္းျခင္း အဆုံး၏ေကာင္းျခင္းရွိေသာ အနက္ႏွင့္ျပည့္စုံေသာ သဒၵါႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ တရားကို ေဟာေတာ္မူ၏၊ အလုံးစုံျပည့္စုံေသာ စင္ၾကယ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ျပေတာ္မူ၏။
ထိုတရားေတာ္ကို သူႂကြယ္သည္လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္၏သားသည္လည္းေကာင္း၊ အျခားဇာတ္တစ္မ်ဳိးမ်ဳိး၌ ျဖစ္ေသာ သူသည္လည္းေကာင္း ၾကားနာရ၏၊ ထိုသူသည္ ထိုတရားေတာ္ကို ၾကားနာရ၍့ျမတ္စြာဘုရား၌ ယုံံၾကည္မႈကို ရ၏၊ ထိုသူသည္ ယုံံၾကည္မႈကို ရသည္ျဖစ္၍ ဤသို႔ ဆင္ျခင္၏ -
''လူ႔ေဘာင္၌ ေနရျခင္းသည္ က်ဥ္းေျမာင္း၏၊ (ကိေလသာ) ျမဴထရာ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္၏၊ ရဟန္းအျဖစ္သည္ လြင္ျပင္ႏွင့္တူ၏၊ လူ႔ေဘာင္၌ ေနသူသည္ ဤျမတ္ေသာ အက်င့္ကို စင္စစ္ ျပည့္စုံစြာစင္စစ္စင္ၾကယ္စြာ ခ႐ုသင္းပြတ္သစ္စႏွင့္ တူစြာ က်င့္ျခင္းငွါ မလြယ္၊ ငါသည္ ဆံ မုတ္ဆိတ္ကိုပယ္ၿပီးလွ်င္ ဖန္ရည္ဆိုးအဝတ္တို႔ကို ဝတ္၍ လူ႔ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ဝင္ ေရာက္ရမူေကာင္းေလစြ''ဟု ဆင္ျခင္၏။
ထိုသူသည္ ေနာင္အခါ၌ နည္းေသာ ဥစၥာစုကို စြန္႔၍ျဖစ္ေစ မ်ားေသာ ဥစၥာစုကို စြန္႔၍ျဖစ္ေစနည္းေသာ ေဆြမ်ဳိးစုကို စြန္႔၍ျဖစ္ေစ မ်ားေသာ ေဆြမ်ဳိးစုကို စြန္႔၍ျဖစ္ေစ ဆံမုတ္ဆိတ္ကို ပယ္ၿပီးလွ်င္ဖန္ရည္ဆိုးအဝတ္တို႔ကို ဝတ္၍ လူ႔ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္၏။
ထိုသူသည္ ဤသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီးေသာ္ ပါတိေမာကၡသံဝရသီလကို ေစာင့္ထိန္းလ်က္ ေန၏၊ အက်င့္ 'အာစာရ' က်က္စားရာ 'ေဂါစရ၁' ႏွင့္ ျပည့္စုံ၏၊ အနည္းငယ္မွ်ေသာ အျပစ္တို႔၌ေသာ္လည္း ေဘးဟု႐ႈေလ့ရွိ၏၊ သိကၡာပုဒ္တို႔၌ ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္၍ က်င့္၏၊ ေကာင္းေသာ ကာယကံ ဝစီကံႏွင့္ျပည့္စုံသည္ ျဖစ္၍ စင္ၾကယ္ေသာ အသက္ေမြးမႈ ရွိ၏၊ သီလႏွင့္ ျပည့္စုံ၏၊ ဣေႁႏၵတို႔၌ ပိတ္ထားေသာတံခါးရွိ၏ (ဣေႁႏၵတို႔ကို ေစာင့္စည္း၏)၊ စားဖြယ္၌ အတိုင္းအရွည္ကို သိ၏၊ ေအာက္ေမ့ျခင္း 'သတိ' ဆင္ျခင္ျခင္း 'သမၸဇဥ္' ႏွင့္ ျပည့္စုံ၏၊ ေရာင့္ရဲဲလြယ္၏။
၄၅၁။ လုလင္ ရဟန္းသည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ အက်င့္သီလႏွင့္ ျပည့္စုံသနည္း။ လုလင္ ဤ (ေလာက) ၌ ရဟန္းသည္ အသက္သတ္ျခင္းကို ပယ္၍ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ တုတ္ကိုခ်ထားၿပီးျဖစ္၏၊ လက္နက္ကို ခ်ထားၿပီးျဖစ္၏၊ ရွက္ျခင္းရွိ၏၊ သနားတတ္၏၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြားကို လိုလားလ်က္ ေန၏။
လုလင္ ရဟန္းသည္ ယင္းအသက္သတ္ျခင္းကို ပယ္၍ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ တုတ္ကိုခ်ထားၿပီးျဖစ္၏၊ လက္နက္ကို ခ်ထားၿပီးျဖစ္၏၊ ရွက္ျခင္းရွိ၏၊ သနားတတ္၏၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြားကို လိုလားလ်က္ ေန၏၊ ဤသည္လည္း ထိုရဟန္း၏ သီလေပတည္း။[ထိုမွ ေနာက္၌ အလုံးစုံကို ခ်ဲဲ႔အပ္၏]
ထို႔ျပင္လည္း အခ်ဳိ႕ေသာ အသွ်င္သမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ ယုံၾကည္၍လွဴေသာ သုံးေဆာင္ဖြယ္ တို႔ကိုသုံးေဆာင္ၾကၿပီးလွ်င္ မွားေသာအသက္ေမြးမႈျဖစ္ေသာ ဤသို႔ေသာ ဖီလာအတတ္ျဖင့္ အသက္ေမြးၾက၏၊ ဤသည္တို႔ကား အဘယ္နည္း -
နတ္ကိုးျခင္း ေတာင္းဆုျပည့္၍ နတ္ပူေဇာ္ျခင္း ဖုတ္တေစၧအတတ္ကို ေလ့က်င့္ျခင္း ေျမအိမ္၌ေန၍ သင္အပ္ေသာ အတတ္ကို ေလ့က်င့္ျခင္း (ပ႑ဳက္ကို) ေယာက္်ားျဖစ္ေစျခင္း (ေယာက္်ားကို) ပ႑ဳက္ျဖစ္ေစျခင္း ေျမၾကန္အတတ္ကိုေလ့က်င့္ျခင္း ေဆာက္လုပ္မည့္ ေျမရာ၌ အစီအရင္ျပဳျခင္းခံတြင္းေဆးျခင္း ေရခ်ဳိးေစျခင္း မီးပူေဇာ္ျခင္း ပ်ိဳ႕အန္ေစျခင္း ဝမ္းသက္ေစျခင္း (သလိပ္စသည့္ေဒါသတို႔ကို) အထက္သို႔လွန္ေစျခင္း ေအာက္သို႔ေလွ်ာေစျခင္း ဦးေခါင္းမွ (ေသြးစေသာ ေဒါသတို႔ကို) ထြက္ေစျခင္း နားဆီခ်က္ျခင္း မ်က္စဥ္းဆီခ်က္ျခင္း ႏွာႏွတ္ျခင္း ထက္ေသာ မ်က္စဥ္းေဆးေဖာ္ျခင္း ေအးေသာ မ်က္စဥ္းေဆးေဖာ္ျခင္း တိမ္သလာကို ေဆးကုျခင္း ခြဲဲစိတ္ကုသျခင္း သူငယ္နာေဆးကုျခင္း မူလေဆးတို႔ကို ေပးျခင္း အနာေဆးတို႔ကို (ကပ္ျခင္း) ခြါျခင္း၊ ဤသည္တို႔တည္း။
(ရဟန္းသည္) မွားေသာအသက္ေမြးမႈျဖစ္ေသာ ဤသို႔ေသာ ဖီလာအတတ္ျဖင့္ အသက္ေမြးျခင္းမွေရွာင္ၾကဥ္၏။
လုလင္ ထို႔ျပင္လည္း အခ်ဳိ႕ေသာ အသွ်င္သမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ ယုံၾကည္၍လွဴေသာ သုံးေဆာင္ဖြယ္တို႔ကို သုံးေဆာင္ၾကၿပီးလွ်င္ မွားေသာအသက္ေမြးမႈျဖစ္ေသာ ဤသို႔ေသာဖီလာအတတ္ျဖင့္ အသက့္ေမြးၾက၏၊ ဤသည္တို႔ကား အဘယ္နည္း -
နတ္ကိုးျခင္း ေတာင္းဆုျပည့္၍ နတ္ပူေဇာ္ျခင္း။ပ။ အနာေဆးတို႔ကို (ကပ္ျခင္း) ခြါျခင္း ဤသည္တို႔တည္း။
ရဟန္းသည္ ယင္းသို႔ မွားေသာအသက္ေမြးမႈျဖစ္ေသာ ဤသို႔ေသာ ဖီလာအတတ္ျဖင့္ အသက္ေမြးျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ဤသည္လည္း ထို (ရဟန္း)၏ သီလေပတည္း။
၄၅၂။ လုလင္ စင္စစ္မူကား ဤသို႔ သီလႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ထိုရဟန္းသည္ ယင္းသို႔ သီလေစာင့္ထိန္းျခင္းႏွင့္ စပ္၍ မည္သည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ် ေဘးကို မေတြ႕ျမင္ရ။ လုလင္ အဘိသိက္သြန္းၿပီးေသာ၊ ရန္သူကို ပယ္ၿပီးေသာ မင္းသည္ ရန္သူႏွင့္စပ္၍ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ် ေဘးကိုမေတြ႕ ျမင္ရသကဲဲ့သို႔၊ ဤအတူ ဤသို႔ သီလႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ရဟန္းသည္ သီလေစာင့္ထိန္းျခင္းႏွင့္စပ္၍မည္သည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ် ေဘးကို မေတြ႕ျမင္ရ၊ ထိုရဟန္းသည္ ဤျမတ္ေသာ သီလကၡႏၶာႏွင့္ျပည့္စုံသည္ ျဖစ္၍ မိမိသႏၲာန္၌ အျပစ္ကင္းေသာ ခ်မ္းသာကို ခံစား၏၊ လုလင္ ရဟန္းသည္ဤသို႔လွ်င္ သီလႏွင့္ ျပည့္စုံေပ၏။
၄၅၃။ လုလင္ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အၾကင္ (သီလကၡႏၶာ) ကို ခ်ီးက်ဴးေလ့ ရွိေတာ္မူ၏၊ အၾကင္ (သီလကၡႏၶာ) ၌လည္း ဤလူအေပါင္းကို ေဆာက္တည္ေစေတာ္မူ၏၊ သက္ဝင္ေစေတာ္မူ၏၊ တည္ေစေတာ္မူ၏၊ ထိုျမတ္ေသာ သီလကၡႏၶာကား ဤသည္ပင္တည္း၊ သို႔ရာတြင္ ဤ (သာသနာေတာ္၌) ၌ (ဤသီလကၡႏၶာထက္) လြန္ေသာ ျပဳဖြယ္ကိစၥသည္ကား ရွိေသးသည္သာတည္း။
အံ့ၾသဖြယ္ ရွိပါေပစြ အသွ်င္အာနႏၵာ၊ မျဖစ္ဖူးျမဲဲ ျဖစ္ပါေပစြ အသွ်င္အာနႏၵာ၊ အသွ်င္အာနႏၵာထိုျမတ္ေသာ သီလကၡႏၶာသည္ မျပည့္စုံသည္မဟုတ္ ျပည့္စုံပါေပ၏၊ အသွ်င္အာနႏၵာ အကြၽႏု္ပ္သည္ဤသို႔ ျပည့္စုံေသာ သီလကၡႏၶာကို ဤ (သာသနာေတာ္မွ) အပ တစ္ပါးေသာသမဏျဗာဟၼဏတို႔၌ မျမင္ (မေတြ႕) ရပါ၊ အသွ်င္အာနႏၵာ ဤသို႔ျပည့္စုံေသာ ျမတ္ေသာ သီလကၡႏၶာကို ဤ (သာသနာေတာ္မွ) အပတစ္ပါးေသာသမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ မိမိတို႔ (သႏၲာန္) ၌ ျမင္ (ေတြ႕) ကုန္ျငားအံ၊ ထိုသူတို႔သည္ ထိုမွ်ေလာက္ ျဖင့္သာလွ်င္ ဝမ္းေျမာက္ ေက်နပ္ေနကုန္ရာ၏၊ ''ဤမွ်ေလာက္ျဖင့္ ျပည့္စုံၿပီ၊ ဤမွ်ေလာက္ျဖင့္ (ျပဳဖြယ္ကိစၥကို) ျပဳၿပီးၿပီ၊ ငါတို႔သည္ ရဟန္းျဖစ္က်ဳိးကို ရၿပီ၊ (ဤသီလကၡႏၶာထက္) လြန္ေသာတစ္စုံတစ္ခုေသာ ျပဳဖြယ္ကိစၥသည္ ငါတို႔အား မရွိေတာ့ၿပီ''ဟု (ဝမ္းေျမာက္ေက်နပ္ ေနကုန္ရာ၏)၊ ထိုသို႔ ျဖစ္ပါလ်က္ အသွ်င္အာနႏၵာသည္ ဤ (သာသနာေတာ္) ၌ (ဤသီလကၡႏၶာထက္) လြန္ေသာ ျပဳဖြယ္ကိစၥသည္ကား ရွိေသးသည္သာတည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူဘိ၏။ဣၿႏၵိယသံဝရသီလ
ပါတိေမာကၡသံဝရ သီလ
၃၆၄။ ဤသို႔လွ်င္ နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္ကို ႏွစ္လိုသည္ျဖစ္၍ ဝမ္းေျမာက္စြာ ခံယူၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ေနာက္ထပ္ျပႆနာကို ေမးေလွ်ာက္ျပန္၏-
''ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သို႔ က်င့္ေသာ ရဟန္းသည္ ပါတိေမာကၡသံဝရသီလကို က်င့္သည္ မည္ပါသနည္း''ဟု (ေမးေလွ်ာက္ျပန္၏)။
နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း ကိုယ္အက်င့္ 'ကာယသမာစာရ' ကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ ကိုယ္ အက်င့္၊ မမွီဝဲအပ္ေသာ ကိုယ္အက်င့္ဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏။
နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း ႏႈတ္အက်င့္ 'ဝစီသမာစာရ' ကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ ႏႈတ္အက်င့္၊ မမွီဝဲအပ္ေသာ ႏႈတ္အက်င့္ဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏။
နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း ရွာမွီးျခင္း 'ပရိေယသနာ' ကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ ရွာမွီးျခင္း၊ မမွီဝဲ့အပ္ေသာ ရွာမွီးျခင္းဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏။
''နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း ကိုယ္အက်င့္ 'ကာယသမာစာရ' ကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ ကိုယ္အက်င့္၊ မမွီဝဲအပ္ေသာ ကိုယ္အက်င့္ဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏'' ဟူေသာ ဤစကားကို ဆိုခဲ့၏၊ အဘယ္အေၾကာင္းကို စြဲ၍ ဤစကားကို ဆိုသနည္းဟူမူ- ထို (ႏွစ္ပါးေသာ ကိုယ္အက်င့္) တို႔တြင္ ''ဤကိုယ္အက်င့္ကို မွီဝဲေသာ ငါ့အား အကုသိုလ္တရားတို႔ တိုးပြါး၍ ကုသိုလ္တရားတို႔ဆုတ္ယုတ္ကုန္၏''ဟု အၾကင္ကိုယ္အက်င့္ကို သိျငားအံ့၊ ဤသို႔သေဘာရွိေသာ ကိုယ္အက်င့္ကိုမမွီဝဲအပ္။
ထို (ႏွစ္ပါးေသာ ကိုယ္အက်င့္ကာယသမာစာရ) တို႔တြင္ ''ဤကိုယ္အက်င့္ကို မွီဝဲေသာ ငါ့အားအကုသိုလ္ တရားတို႔ ဆုတ္ယုတ္၍ ကုသိုလ္တရားတို႔ တိုးပြါးကုန္၏''ဟု အၾကင္ကိုယ္အက်င့္ကိုသိျငားအံ့၊ ဤသို႔သေဘာရွိေသာ ကိုယ္အက်င့္ကို မွီဝဲအပ္၏။
''နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း ကိုယ္အက်င့္ 'ကာယသမာစာရ' ကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ ကိုယ္ အက်င့္၊ မမွီဝဲအပ္ေသာ ကိုယ္အက်င့္ဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏'' ဟူေသာ ဤစကားကို ထိုဆိုအပ္ခဲ့ၿပီးေသာ အေၾကာင္းကို စြဲ၍ ငါဆို၏။
''နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း ႏႈတ္အက်င့္ 'ဝစီသမာစာရ' ကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ ႏႈတ္အက်င့့္္၊ မမွီဝဲအပ္ေသာ ႏႈတ္အက်င့္ဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏'' ဟူေသာ ဤစကားကို ဆိုခဲ့၏၊ အဘယ္ အေၾကာင္းကို စြဲ၍ ဤစကားကို ဆိုခဲ့သနည္းဟူမူ- ထို (ႏွစ္ပါးေသာ ႏႈတ္အက်င့္) တို႔တြင္ ''ဤႏႈတ္ အက်င့္ကို မွီဝဲေသာ ငါ့အား အကုသိုလ္တရားတို႔ တိုးပြါး၍ ကုသိုလ္တရားတို႔ဆုတ္ယုတ္ကုန္၏''ဟု အၾကင္ႏႈတ္အက်င့့္္ကို သိျငားအံ့၊ ဤသို႔သေဘာရွိေသာ ႏႈတ္အက်င့္ကို မမွီဝဲအပ္။
ထို (ႏွစ္ပါးေသာ ႏႈတ္အက်င့္ဝစီသမာစာရ) တို႔တြင္ ''ဤႏႈတ္အက်င့္ကို မွီဝဲေသာ ငါ့အား အကုသိုလ္တရားတို႔ ဆုတ္ယုတ္၍ ကုသိုလ္တရားတို႔ တိုးပြါးကုန္၏''ဟု အၾကင္ႏႈတ္အက်င့္ကို သိျငားအံ့၊ ဤသို႔သေဘာရွိေသာ ႏႈတ္အက်င့္ကို မွီဝဲအပ္၏။
''နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း ႏႈတ္အက်င့္ 'ဝစီသမာစာရ' ကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ ႏႈတ္အက်င့့္္၊ မမွီဝဲအပ္ေသာ ႏႈတ္အက်င့္ဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏'' ဟူေသာ ဤစကားကို ထိုဆိုအပ္ခဲ့ၿပီးေသာ အေၾကာင္းကို စြဲ၍ ငါဆို၏။
''နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း ရွာမွီးျခင္း 'ပရိေယသနာ' ကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ ရွာမွီးျခင္း၊ မမွီဝဲအပ္ေသာ ရွာမွီးျခင္းဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏'' ဟူေသာ ဤစကားကို ဆိုခဲ့၏၊ အဘယ္အေၾကာင္းကို စြဲ၍ ဤစကားကို ဆိုသနည္းဟူမူ- ထို (ႏွစ္ပါးေသာ ရွာမွီးျခင္း) တို႔တြင္ ''ဤရွာမွီးျခင္းကိုမွီဝဲေသာ ငါ့အား အကုသိုလ္တရားတို႔ တိုးပြါး၍ ကုသိုလ္တရားတို႔ ဆုတ္ယုတ္ကုန္၏''ဟု အၾကင္ ရွာမွီးျခင္းကို သိျငားအံ့၊ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ရွာမွီးျခင္းကို မမွီဝဲအပ္။
ထို (ႏွစ္ပါးေသာ ရွာမွီးျခင္းပရိေယသနာ) တို႔တြင္ ''ဤရွာမွီးျခင္းကို မွီဝဲေသာ ငါ့အား အကုသိုလ္တရားတို႔ ဆုတ္ယုတ္၍ ကုသိုလ္တရားတို႔ တိုးပြါးကုန္၏''ဟု အၾကင္ရွာမွီးျခင္းကို သိျငားအံ့၊ ဤသို႔သေဘာရွိေသာ ရွာမွီးျခင္းကို မွီဝဲအပ္၏။
''နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း ရွာမွီးျခင္း 'ပရိေယသနာ' ကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ ရွာမွီးျခင္း၊ မမွီဝဲအပ္ေသာ ရွာမွီးျခင္းဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏'' ဟူေသာ ဤစကားကို ထိုဆိုအပ္ခဲ့ၿပီးေသာအေၾကာင္းကို စြဲ၍ ငါဆို၏။
နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း ဤသို႔က်င့္ေသာ ရဟန္းသည္ ပါတိေမာကၡသံဝရသီလကို က်င့္သည္မည္၏ဟု (ေျဖၾကားေတာ္မူ၏)။
နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း ေမးအပ္သည္ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအျခင္းအရာအားျဖင့့္ျပႆနာကို ေျဖၾကားေတာ္မူလတ္ေသာ္ နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္းသည္ ႏွစ္လိုသည္ျဖစ္၍ျမတ္စြာဘုရား ၏ တရားေတာ္ကို ဝမ္းေျမာက္စြာ ခံယူ၏-
''ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ေဟာေတာ္မူသည့္အတိုင္း မွန္လွပါ၏။ ေကာင္းေသာစကားကိုဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ေဟာေတာ္မူသည့္ အတိုင္းမွန္လွပါ၏။ ျမတ္စြာဘုရားေဟာအပ္ေသာျပႆနာအေျဖကို ၾကားနာရေသာေၾကာင့္ ဤျပႆနာ၌ အကြၽႏု္ပ္သည္ ယံုမွားျခင္းမွ လြန္ေျမာက္ပါၿပီ၊ သို႔ေလာ သို႔ေလာ ေတြးေတာျခင္း ကင္းပါၿပီ''ဟု (ဝမ္းေျမာက္စြာ ခံယူ၏)။
------
ဣၿႏၵိယသံဝရသီလ
၃၆၅။ ဤသို႔လွ်င္ သိၾကားမင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္ကို ဝမ္းေျမာက္စြာ ခံယူၿပီးလွ်င္ေနာက္ထပ္ျပႆနာကို ေမးေလွ်ာက္ျပန္၏-
''အသွ်င္ဘုရား အဘယ္သို႔က်င့္ေသာ ရဟန္းသည္ ဣၿႏၵိယသံဝရ 'ဣေၿႏၵေစာင့္စည္းျခင္း' သီလကိုက်င့္သည္ မည္ပါသနည္း''ဟု (ေမးေလွ်ာက္ျပန္၏)။
နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း မ်က္စိျဖင့္ သိအပ္ေသာ ႐ူပါ႐ံုကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ ႐ူပါ႐ံု၊ မမွီဝဲအပ္ေသာ ႐ူပါ႐ံု ဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏။
နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း နားျဖင့္ သိအပ္ေသာ သဒၵါ႐ံုကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ သဒၵါ႐ံု၊ မမွီဝဲအပ္ေသာ သဒၵါ႐ံု ဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏။
နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း ႏွာေခါင္းျဖင့္ သိအပ္ေသာ ဂႏၶာ႐ံုကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ ဂႏၶာ႐ံု၊ မမွီဝဲအပ္ေသာ ဂႏၶာ႐ံု ဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏။
နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း လွ်ာျဖင့္ သိအပ္ေသာ ရသာ႐ံုကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ ရသာ႐ံု၊ မမွီဝဲအပ္ေသာ ရသာ႐ံု ဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏။
နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း ကိုယ္ျဖင့္ သိအပ္ေသာ ေဖာ႒ာဗၺာ႐ံုကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ ေဖာ႒ဗၺာ ႐ံု၊ မမွီဝဲအပ္ေသာ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု ဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏။
နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္း စိတ္ျဖင့္ သိအပ္ေသာ ဓမၼာ႐ံုကိုလည္း မွီဝဲအပ္ေသာ ဓမၼာ႐ံု၊ မမွီဝဲအပ္ေသာ ဓမၼာ႐ံု ဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားအားျဖင့္ ငါေဟာ၏။
ဤသို႔ေဟာေတာ္မူလတ္ေသာ္ နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကားမင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကိုေလွ်ာက္၏-
''အသွ်င္ဘုရား အက်ဥ္းအားျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူေသာ ဤတရားေတာ္၏ အနက္ကိုအက်ယ္အားျဖင့္ အကြၽႏု္ပ္ ဤသို႔ သိပါ၏။
အသွ်င္ဘုရား မ်က္စိျဖင့္သိအပ္ေသာ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ ႐ူပါ႐ံုကို မွီဝဲေသာသူအားအကုသိုလ္တရားတို႔ တိုးပြါး၍ ကုသိုလ္တရားတို႔ ဆုတ္ယုတ္ကုန္၏၊ မ်က္စိျဖင့္သိအပ္ေသာ ဤသို႔သေဘာရွိေသာ ႐ူပါ႐ံုကို မမွီဝဲအပ္၊ မ်က္စိျဖင့္သိအပ္ေသာ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ ႐ူပါ႐ံုကို မွီဝဲေသာသူအား အကုသိုလ္တရားတို႔ ဆုတ္ယုတ္၍ ကုသိုလ္တရားတို႔ တိုးပြါးကုန္၏၊ မ်က္စိျဖင့္သိအပ္ေသာ ဤသို႔သေဘာရွိေသာ ႐ူပါ႐ံုကို မွီဝဲအပ္၏။
အသွ်င္ဘုရား နားျဖင့္သိအပ္ေသာ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ သဒၵါ႐ံုကို မွီဝဲေသာသူအား။ ႏွာေခါင္း ျဖင့္သိအပ္ေသာ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ ဂႏၶာ႐ံုကို မွီဝဲေသာသူအား။ လွ်ာျဖင့္သိအပ္ေသာ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ ရသာ႐ံုကို မွီဝဲေသာသူအား။ ကိုယ္ျဖင့္သိအပ္ေသာ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုကို မွီဝဲေသာသူအား။ စိတ္ျဖင့္သိအပ္ေသာ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ ဓမၼာ႐ံုကို မွီဝဲေသာသူအားအကုသိုလ္တရားတို႔ တိုးပြါး၍ ကုသိုလ္တရားတို႔ ဆုတ္ယုတ္ကုန္၏၊ စိတ္ျဖင့္သိအပ္ေသာ ဤသို႔သေဘာ့ရွိေသာ ဓမၼာ႐ံုကို မမွီဝဲအပ္။
အသွ်င္ဘုရား စိတ္ျဖင့္ သိအပ္ေသာ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ ဓမၼာ႐ံုကို မွီဝဲေသာသူအား အကုသိုလ္တရားတို႔ ဆုတ္ယုတ္၍ ကုသိုလ္တရားတို႔ တိုးပြါးကုန္၏၊ စိတ္ျဖင့္သိအပ္ေသာ ဤသို႔သေဘာ ရွိေသာဓမၼာ႐ံုကို မွီဝဲအပ္၏။ဂ-သကၠပဥႇသုတ္
Sunday, 10 July 2011
to soemoe
ကိုစိုးမိုး
ခုေဆြးေႏြးေနတဲ ့အပိုင္းက သိပ္နူးညံ့တဲ ့ အထိမခံတဲ ့ ဘာသာေရးကိစၥေတြျဖစ္ေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တတ္နိင္သမွ် မစမိေအာင္ထားေလ့ရွိတာဗ် ။
အဲဒီေန ့ကေတာ့ ကဲပါေလ ။
စမိမွေတာ့ တတ္နိုင္သမွ် အျပီးသတ္ေပးပါ့မယ္ ။
ခုျပႆနာက စတာက အေသးေလးဗ် ။
ဘုရားေစတီရုပ္ပြားေတာ္ သာသနာ့နယ္ေျမတခ်ိဳ ့မွာ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ကန္ ့သတ္ထားတယ္ ။ အဲဒါကို ေထရ၀ါဒီေတြ ဘယ္လိုသေဘာထားလဲ ။
ဒါဘဲ ။
ဒါအတြက္အေျဖကလဲ တိုတိုေလး။
ေထရ၀ါဒီေတြလက္ခံထားတဲ ့ ဘုရားေဟာ ပါဠိေတာ္မွာ ကန္ ့သတ္တာေတြ ရွိတယ္ ။ ဒါေပမဲ ့အဲဒါေတြက ဘိကၡဳ ေတြ နဲ ့ ေယာ က္်ားပရိႆတ္ က တဘက္နဲ ့ ဘိကၡဳနီေတြ နဲ ့ မိန္းမပရိႆတ္ ၾကားမွာသာ ကန္ ့သတ္တာ ။
ညအခ်ိန္မေတာ္မဟုုတ္ရင္ ၊ သံဃာဥပုဒ္နဲ ့ သိမ္၀င္တဲ ့ အခ်ိန္ မဟုတ္ရင္ သာသနာ့နယ္ေျမထဲ အမ်ိဳးသမီးကို ကန္ ့သတ္တာမရွိဘူးဗ် ။
ဒါကရွင္းတယ္ ။ ဒါကို ထပ္ရွင္းေတာ့မွ ရွဳပ္ကုန္တာ ။
အဲလို မေတာ္တဲ ့အခါကလြဲရင္ မကန္ ့သတ္တာက ကန္ ့သတ္စရာမလို လို ့ ။
ေယာက်္ားမိန္းမဆိုတဲ ့ မတူတဲ ့ ပညတ္ေတြကို ပရမတ္နယ္ထဲထိ ယူလာျပီး တူတူလုပ္တာမဟုတ္ဘူးဆိုတာာ သိေစခ်င္တာပါ။
ကိုစိုးမိုး သေဘာေပါက္ေအာင္ ထပ္ရွင္းရရင္ သီလ ၊ ၀ိနည္း ၊ သမာဓိဆိုတာေတြက ပညတ္နယ္ထဲက ကိစၥေတြ ၊
ဥပမာဗ်ာ သီလဆိုပါေတာ့ ငါ့ပစၥည္း သူ ့ပစၥည္း အမ်ားပိုင္ ၊ ပုဂၢလိကပိုင္ အဲလို ပညတ္ မရွိရင္ အဒိႏၷဒါနာ ေ၀ရာမဏိ သိကၡံပဒံ ဘယ္လိုေစာင့္မလဲ ။
ထို ့အတူ အရက္ဆိုတာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဓါတ္ၾကီးေလးပါးဘဲ။ အရက္ေသာက္တာ မဟုတ္ဘူး ၊ ဓါတ္ေကာင္က ဓါတ္ရည္ကို မ်ိဳခ်တာဆိုရင္ သူရာေမရိယက့ဆိုတာ ေပ်ာက္သြားမယ္ေလ ။
ဒီလိုဘဲ သေဗၺပုရိသာ အေ၀ရာေဟာႏၱဳ ။ကဲ ဘယ္လိုလဲ ။
ပညတ္ဆိုတာ ပါယ္ရတာ မဟုတ္ဘူး . ။ ပညတ္ဆိုတာ သမုတိသစၥာပိုင္း သူ ့ေနရာနဲ ့ သူသံုးရတယ္လို ့သိသင့္တယ္ ။
ရုပ္နာမ္ ျဖစ္ပ်က္ ၀ိပႆနာ ဆိုတာက ပရမတ္နယ္ထဲက ကိစၥေတြ ။ သူ ့က်ေတာ့ သိတဲ ့အတိုင္းဘဲ သမာသနဥာဏ္ကစျပီး အနုေလာမထိက ရုပ္နာမ္ကိုဘဲ အာရံုထားေတာ့တယ္ေလ ။
ကဲ မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္က် သူ ့အာရံု ဘယ္ေနတုန္း ။ ပရမတၱနိဗၺာန္ေပၚမွာဘဲ တည္ေနတယ္ ။ ခုန ရုပ္နာမ္ဆီေတာင္လည္မလာေတာ့ဘူး ။
ဒါေတြ ေရာေထြးလို ့မရဘူး ။ ဒါက တရားကိုယ္ေရာေထြးမရတာ
ဒါက တခ်က္ ဒီမွာ ခဏထားစို ့ ။
ျမန္မာျပည္က ဘုရားေစတိေတြ ကိစၥ။
သူ ကျပႆနာက တမ်ိဳး ။
ခုထင္ရွားရွိေနတဲ ့ေစတီေတြက ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ျပဳျပီး ေနာက္ ႏွစ္ တေထာင္ေလာက္မွ စလာတဲ ့ ယဥ္ေက်းမွဳ ။ စတည္တဲ ့ အေစာပိုင္းအခ်ိန္ေတြမတိုင္ခင္ထဲက ဒီျပႆနာက ဗမာလူမ်ိဳးေတြထဲရွိေနဘီ ။ ဟုတ္လား ။
ပုဂံ ေထရ၀ါဒေရာက္တာက အေနာ္ရထာလက္ထက္ ဟုတ္တယ္ေနာ္ ။ ဒီမတိုင္ခင္ ေရွးး ပ်ဥ္ျပားလက္ထက္
ပုဂံျမိဳ ့ ရိုးတည္ထဲက ဘယ္ေန ့သား ဘယ္ကေန ဘယ္နတ္ ဘယ္ေထာင့္က ေစာင့္ဆိုတဲ ့ ေလာကီပညာေတြ ရွိျပီးသား ။
http://acl.arts.usyd.edu.au/~hudson/villages_parabaik.pdf
ဒီေတာ့ ဒါက ေထရ၀ါဒထက္ေစာတဲ ့ ဗမာ့ယဥ္ေက်းမွဳၾကီး ။
ေထရ၀ါဒအျပင္က ကိစၥ ။ အေနာ္ရထာက ဒါေတြ အျပတ္ရွင္းမယ္ဆိုျပီး လုပ္ခဲ ့ေပမဲ ့ သူလဲေသေရာ ဒါေတြက ေခါင္းျပန္ေထာင္ျပီး ေထရ၀ါဒနဲ ့တူတူ ေ၇ာပါလာတာ ဒီေန ့ထိ ။
ဒါကို ခု ျဗဳန္းကနဲ သြားေျပာင္းရမယ္လုပ္လို ့မရဘူးေလ ။
ခုေဆြးေႏြးေနတဲ ့အပိုင္းက သိပ္နူးညံ့တဲ ့ အထိမခံတဲ ့ ဘာသာေရးကိစၥေတြျဖစ္ေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တတ္နိင္သမွ် မစမိေအာင္ထားေလ့ရွိတာဗ် ။
အဲဒီေန ့ကေတာ့ ကဲပါေလ ။
စမိမွေတာ့ တတ္နိုင္သမွ် အျပီးသတ္ေပးပါ့မယ္ ။
ခုျပႆနာက စတာက အေသးေလးဗ် ။
ဘုရားေစတီရုပ္ပြားေတာ္ သာသနာ့နယ္ေျမတခ်ိဳ ့မွာ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ကန္ ့သတ္ထားတယ္ ။ အဲဒါကို ေထရ၀ါဒီေတြ ဘယ္လိုသေဘာထားလဲ ။
ဒါဘဲ ။
ဒါအတြက္အေျဖကလဲ တိုတိုေလး။
ေထရ၀ါဒီေတြလက္ခံထားတဲ ့ ဘုရားေဟာ ပါဠိေတာ္မွာ ကန္ ့သတ္တာေတြ ရွိတယ္ ။ ဒါေပမဲ ့အဲဒါေတြက ဘိကၡဳ ေတြ နဲ ့ ေယာ က္်ားပရိႆတ္ က တဘက္နဲ ့ ဘိကၡဳနီေတြ နဲ ့ မိန္းမပရိႆတ္ ၾကားမွာသာ ကန္ ့သတ္တာ ။
ညအခ်ိန္မေတာ္မဟုုတ္ရင္ ၊ သံဃာဥပုဒ္နဲ ့ သိမ္၀င္တဲ ့ အခ်ိန္ မဟုတ္ရင္ သာသနာ့နယ္ေျမထဲ အမ်ိဳးသမီးကို ကန္ ့သတ္တာမရွိဘူးဗ် ။
ဒါကရွင္းတယ္ ။ ဒါကို ထပ္ရွင္းေတာ့မွ ရွဳပ္ကုန္တာ ။
အဲလို မေတာ္တဲ ့အခါကလြဲရင္ မကန္ ့သတ္တာက ကန္ ့သတ္စရာမလို လို ့ ။
ေယာက်္ားမိန္းမဆိုတဲ ့ မတူတဲ ့ ပညတ္ေတြကို ပရမတ္နယ္ထဲထိ ယူလာျပီး တူတူလုပ္တာမဟုတ္ဘူးဆိုတာာ သိေစခ်င္တာပါ။
ကိုစိုးမိုး သေဘာေပါက္ေအာင္ ထပ္ရွင္းရရင္ သီလ ၊ ၀ိနည္း ၊ သမာဓိဆိုတာေတြက ပညတ္နယ္ထဲက ကိစၥေတြ ၊
ဥပမာဗ်ာ သီလဆိုပါေတာ့ ငါ့ပစၥည္း သူ ့ပစၥည္း အမ်ားပိုင္ ၊ ပုဂၢလိကပိုင္ အဲလို ပညတ္ မရွိရင္ အဒိႏၷဒါနာ ေ၀ရာမဏိ သိကၡံပဒံ ဘယ္လိုေစာင့္မလဲ ။
ထို ့အတူ အရက္ဆိုတာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဓါတ္ၾကီးေလးပါးဘဲ။ အရက္ေသာက္တာ မဟုတ္ဘူး ၊ ဓါတ္ေကာင္က ဓါတ္ရည္ကို မ်ိဳခ်တာဆိုရင္ သူရာေမရိယက့ဆိုတာ ေပ်ာက္သြားမယ္ေလ ။
ဒီလိုဘဲ သေဗၺပုရိသာ အေ၀ရာေဟာႏၱဳ ။ကဲ ဘယ္လိုလဲ ။
ပညတ္ဆိုတာ ပါယ္ရတာ မဟုတ္ဘူး . ။ ပညတ္ဆိုတာ သမုတိသစၥာပိုင္း သူ ့ေနရာနဲ ့ သူသံုးရတယ္လို ့သိသင့္တယ္ ။
ရုပ္နာမ္ ျဖစ္ပ်က္ ၀ိပႆနာ ဆိုတာက ပရမတ္နယ္ထဲက ကိစၥေတြ ။ သူ ့က်ေတာ့ သိတဲ ့အတိုင္းဘဲ သမာသနဥာဏ္ကစျပီး အနုေလာမထိက ရုပ္နာမ္ကိုဘဲ အာရံုထားေတာ့တယ္ေလ ။
ကဲ မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္က် သူ ့အာရံု ဘယ္ေနတုန္း ။ ပရမတၱနိဗၺာန္ေပၚမွာဘဲ တည္ေနတယ္ ။ ခုန ရုပ္နာမ္ဆီေတာင္လည္မလာေတာ့ဘူး ။
ဒါေတြ ေရာေထြးလို ့မရဘူး ။ ဒါက တရားကိုယ္ေရာေထြးမရတာ
ဒါက တခ်က္ ဒီမွာ ခဏထားစို ့ ။
ျမန္မာျပည္က ဘုရားေစတိေတြ ကိစၥ။
သူ ကျပႆနာက တမ်ိဳး ။
ခုထင္ရွားရွိေနတဲ ့ေစတီေတြက ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ျပဳျပီး ေနာက္ ႏွစ္ တေထာင္ေလာက္မွ စလာတဲ ့ ယဥ္ေက်းမွဳ ။ စတည္တဲ ့ အေစာပိုင္းအခ်ိန္ေတြမတိုင္ခင္ထဲ
ပုဂံ ေထရ၀ါဒေရာက္တာက အေနာ္ရထာလက္ထက္ ဟုတ္တယ္ေနာ္ ။ ဒီမတိုင္ခင္ ေရွးး ပ်ဥ္ျပားလက္ထက္
ပုဂံျမိဳ ့ ရိုးတည္ထဲက ဘယ္ေန ့သား ဘယ္ကေန ဘယ္နတ္ ဘယ္ေထာင့္က ေစာင့္ဆိုတဲ ့ ေလာကီပညာေတြ ရွိျပီးသား ။
http://acl.arts.usyd.edu.au/~
ဒီေတာ့ ဒါက ေထရ၀ါဒထက္ေစာတဲ ့ ဗမာ့ယဥ္ေက်းမွဳၾကီး ။
ေထရ၀ါဒအျပင္က ကိစၥ ။ အေနာ္ရထာက ဒါေတြ အျပတ္ရွင္းမယ္ဆိုျပီး လုပ္ခဲ ့ေပမဲ ့ သူလဲေသေရာ ဒါေတြက ေခါင္းျပန္ေထာင္ျပီး ေထရ၀ါဒနဲ ့တူတူ ေ၇ာပါလာတာ ဒီေန ့ထိ ။
ဒါကို ခု ျဗဳန္းကနဲ သြားေျပာင္းရမယ္လုပ္လို ့မရဘူးေလ ။
တျဖည္းျဖည္းခ်င္းရွင္းယူမွ ရမဲ ့ျပႆနာ ။
ဒါကို ရွင္းယူတဲ ့အခါက်ေတာ့လဲ ကုသလဓမၼာ ၊ အကုသလဓမၼာကုိ ခြဲျပျပီး ကုသလဓမၼာက အကုသလ၀ိပါတ္မေပးနိုင္တာကို အဲေနရာနဲ ့ ပါတ္သက္ေနတဲ ့ လူေတြ လက္ခံလာေအာင္ တင္ျပနိုင္မွ ။
ဒါေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း သြားေျပာင္းမရဘူးေျပာတာ ။
ဥပမာတခုေပးမယ္ဗ်ာ။
ျမန္မာျပည္နဲ ့ဗုဒၶဘာသာကိစၥ ခဏေလးေမ့ထားလိုက္ ။ တိုးတက္ပါတဲ ့ UK ကိုၾကည့္ ။
1997မွာ Scotland ေျမာက္ပိုင္းက Isle of Lewis ဆိုတဲ ့ ကၽြန္းေလးကို ortho surgeon တေယာက္ ေျပာင္းလာတယ္ ။UK မွာ ခုခ်ိန္ထိေတာင္ ရွားေသးတဲ ့ trauma specialized Ortho Surgeon ။ တႏွစ္မခံဘူး ။ ေျပာင္းသြားရေရာ ။
အျဖစ္ကဘာလဲဆိုေတာ့ သူ ့အမ်ိဳးသမီးက ဆန္းေဒး ( သူတို ့ ၀တ္ျပဳတဲ ့ ေန ့) မွာ ျမင္းထြက္စီးလို ့တဲ ့ ။
ကဲ ။UK ေတာင္ လူ ပရိႆတ္ရဲ ့အစြဲ ကို ျပင္ရခက္ေသးရင္ ျမန္မာျပည္လြယ္မယ္ထင္လားဗ် ။
ဒါေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း သြားေျပာင္းမရဘူးေျပာတာ ။
ဥပမာတခုေပးမယ္ဗ်ာ။
ျမန္မာျပည္နဲ ့ဗုဒၶဘာသာကိစၥ ခဏေလးေမ့ထားလိုက္ ။ တိုးတက္ပါတဲ ့ UK ကိုၾကည့္ ။
1997မွာ Scotland ေျမာက္ပိုင္းက Isle of Lewis ဆိုတဲ ့ ကၽြန္းေလးကို ortho surgeon တေယာက္ ေျပာင္းလာတယ္ ။UK မွာ ခုခ်ိန္ထိေတာင္ ရွားေသးတဲ ့ trauma specialized Ortho Surgeon ။ တႏွစ္မခံဘူး ။ ေျပာင္းသြားရေရာ ။
အျဖစ္ကဘာလဲဆိုေတာ့ သူ ့အမ်ိဳးသမီးက ဆန္းေဒး ( သူတို ့ ၀တ္ျပဳတဲ ့ ေန ့) မွာ ျမင္းထြက္စီးလို ့တဲ ့ ။
ကဲ ။UK ေတာင္ လူ ပရိႆတ္ရဲ ့အစြဲ ကို ျပင္ရခက္ေသးရင္ ျမန္မာျပည္လြယ္မယ္ထင္လားဗ် ။
Friday, 1 July 2011
ေမတၱသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္
ေမတၱသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္
၁။ ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္၏ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ဘီလူးၾကမ္းတို႔ သည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေသာ အဆင္း အသံ အစရွိေသာ အာ႐ံုတို႔ကို မျပဝံ့ မေျခာက္ဝံ့ၾကေလကုန္၊ ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ညဥ့္အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ ေန႔အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ မပ်င္းမရိ လံု႔လျပဳ၍ ရြတ္ဖတ္ေသာသူသည္။
၂။ သုခံ သုပတိ သုေတၱာ စ၊ ပါပံ ကိဥၥိ န ပႆတိ။
ဧဝမာဒိ ဂုဏူေပတံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမေဟ။
၂။ ခ်မ္းသာစြာအိပ္ရ၏၊ အိပ္ေသာ္လည္း မေကာင္းေသာ အိပ္မက္ကို တစိုးတစိ မွ် မျမင္မက္၊ ဤသို႔ အစရွိေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေမတၱာသုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို အို- သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ငါတို႔ရြတ္ဖတ္ၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ကရဏီယ' မတၴကုသေလန၊ ယႏၲ သႏၲံ ပဒံ အဘိသေမစၥ။
သေကၠာ ဥဇူ စ သုဟုဇူ စ၊ သူဝေစာ စႆ မုဒု အနတိမာနီ။
၃။ ေလာကီေလာကုတၱရာ အက်ဳိးစီးပြား၌ လိမၼာေသာသူသည္ ျငိမ္သက္ေအး ခ်မ္းေသာ နိဗၺာန္ကို အာ႐ံုျပဳ၍ ဤဆိုလတၱံ႔ေသာ သူေတာ္ေကာင္းနည္းလမ္းကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္ ျပဳလုပ္အပ္၏၊ ကိုယ္ႏွင့္အသက္တို႔ကို မငဲ့ကြက္ မညႇာတာ ျပဳလုပ္ျခင္းငွာ စြမ္းႏိုင္ရာ၏၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွစ္ပါး ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ရာ၏၊ စိတ္ သေဘာထား ေကာင္းစြာ ေျဖာင့္မတ္ရာ၏၊ ဆိုဆံုးမလြယ္ရာ၏၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ရာ ၏၊ သူတစ္ပါးအေပၚ ေထာင္လႊားေသာ မာန္မာနမရွိရာ။
၄။ သႏၲဳႆေကာ စ သုဘေရာ စ၊ အပၸကိေစၥာ စ သလႅဟုကဝုတၱိ။
သႏၲိႁႏၵိေယာ စ နိပေကာ စ၊ အပၸဂေဗၻာ ကုေလသြ' နႏုဂိေဒၶါ။
၄။ ေရာင့္ရဲလြယ္ရာ၏၊ ေမြးျမဴလြယ္ရာ၏၊ နည္းပါးေသာ အမႈကိစၥရွိရာ၏၊ ေပါ့ပါးေသာ အသက္ေမြးျခင္း ရွိရာ၏၊ ျငိမ္သက္ေသာ ဣေႁႏၵရွိရာ၏၊ အရာရာ၌ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ရဲရင့္ေသာ ဉာဏ္ပညာရွိရာ၏၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုး သံုးပါးလံုး ႐ုန္႔ရင္း ၾကမ္းတမ္းမႈ မရွိရာ၊ ဒါယကာတို႔၌ တြယ္တာမက္ေမာမႈမရွိရ။
၅။ န စ ခုဒၵ' မာစေရ ကိဥၥိ၊ ေယန ဝိၫူ ပေရ ဥပဝေဒယ်ဳံ။
သုခိေနာ ဝ ေခမိေနာ ေဟာႏၲဳ၊ သဗၺသတၱာ ဘဝႏၲဳ သုခိတတၱာ။
၅။ ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႔႐ႈတ္ခ်အပ္ေသာ တစံုတစ္ခုေသာ မေကာင္းမႈကို အနည္း ငယ္မွ်ေသာ္လည္း မျပဳမလုပ္ရာ၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ကိုယ္၏ခ်မ္း သာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစကုန္သတည္း၊ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစ ကုန္ သတည္း၊ ေဘးရန္ ဥပဒၵေဝါ မရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။
၆။ ေယ ေကစိ ပါဏဘူတတၳိ၊ တသာ ဝါ ထာဝရာ ဝ' နဝေသသာ။
ဒီဃာ ဝါ ေယ ဝ မဟႏၲာ၊ မဇၩိမာ ရႆကာ အဏုကထူလာ။
၆။ အၾကြင္းမရွိ အလံုးစံု ထြက္သက္ ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါ၊ ထင္ရွားရွိေသာ သတၱဝါ၊ ထိတ္လန္႔ တတ္ေသာ သတၱဝါ၊ တည္ၾကည္ျငိမ္သက္ေသာ၊ သတၱဝါ၊ ရွည္ေသာ သတၱဝါ၊ တိုေသာ သတၱဝါ၊ ပုကြေသာ သတၱဝါ၊ မတိုမရွည္ေသာ သတၱဝါ၊ ႀကီးေသာ သတၱဝါ၊ ငယ္ေသာ သတၱဝါ၊ မႀကီးမငယ္ေသာ သတၱဝါ၊ ဆူေသာ သတၱဝါ၊ ၾကံဳေသာ သတၱဝါ၊ မဆူမၾကံဳေသာ သတၱဝါ။
၇။ ဒိ႒ာ ဝါ ေယ ဝ အဒိ႒ာ၊ ေယ ဝ ဒူေရ ဝသႏၲိ အဝိဒူေရ။
ဘူတာ ဝ သမၻေဝသီ ဝ၊ သဗၺသတၱာ ဘဝႏၲဳ သုခိတတၱာ။
၇။ မ်က္စိျဖင့္ ျမင္ေကာင္းေသာ သတၱဝါ၊ မ်က္စိျဖင့္ မျမင္ေကာင္းေသာ သတၱဝါ၊ အေဝး၌ေနေသာ သတၱဝါ၊ အနီး၌ေနေသာ သတၱဝါ၊ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚျပီးေသာ သတၱဝါ၊ ျဖစ္ဆဲတည္ေနေသာ သတၱဝါ၊ ဤအလံုးစံုေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာျခင္း ရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။
၈။ န ပေရာ ပရံ နိကုေဗၺထ၊ နာတိမေညထ ကတၳစိ န ကဥၥိ။
ဗ်ာေရာသနာ ပဋိဃသည၊ နာညမညႆ ဒုကၡမိေစၧယ်။
၈။ တစ္ေယာက္ေသာသူက တစ္ေယာက္ေသာသူကို အမ်က္မထြက္ပါေစလင့္၊ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အမႈကိစၥ၌ တစ္ေယာက္ေသာသူက တစ္ေယာက္ေသာသူကို ညႇဥ္းဆဲခ်ဳပ္ခ်ယ္ေသာ ကာယကံ ဝစီကံျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ခိုက္ရန္မ်က္ပြား အျငိဳးထားေသာစိတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အနည္းငယ္မွ်ေသာ္မွ မထီမဲ့ျမင္ မေအာက္ေမ့ပါေစလင့္၊ အခ်င္းခ်င္း၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို အလိုမရွိပါေစလင့္။
၉။ မာတာ ယထာ နိယံပုတၱ၊ မာယုသာ ဧကပုတၱ မႏုရေကၡ။
ဧဝမၸိ သဗၺဘူေတသု၊ မာနသံ ဘာဝေယ အပရိမာဏံ။
၉။ အမိသည္ မိမိရင္ေသြးျဖစ္ေသာ တစ္ေယာက္တည္းေသာ သားငယ္ကို အသက္အတြက္ေၾကာင့္ အဖန္တလဲလဲ ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔ ဤနည္းအတူ သာလွ်င္ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၌ အတိုင္းအရွည္မရွိေသာ ေမတၱာစိတ္ကို ပြားေစရာ၏။
၁ဝ။ ေမတၱဥၥ သဗၺေလာကသၼိ၊ မာနသံ ဘာဝေယ အပရိမာဏံ။
ဥဒၶံ အေဓာ စ တိရိယဥၥ၊ အသမၺာဓံ အေဝရ မသပတၱံ။
၁ဝ။ ကာမဘဝတည္းဟူေသာ ေအာက္ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ ႐ူပဘဝတည္း ဟူေသာ အလယ္ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ အ႐ူပဘဝတည္းဟူေသာ အထက္ ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ ဤေလာကသံုးပါးတို႔၌ ပိုင္းျခားလြတ္ကင္း က်ဥ္း ေျမာင္းျခင္းလည္းမရွိ ကိုယ္တြင္းေဘးရန္ လည္းမရွိ အပေဘးရန္လည္းမရွိ အတိုင္းမသိ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေသာ ေမတၱာစိတ္ကိုလည္း ပြားေစရာ၏။
၁၁။ တိ႒ံ စရံ နိသိေႏၷာ ဝ၊ သယာေနာ ယာဝတာ'ႆ ဝိတမိေဒၶါ။
ဧတံ သတႎ အဓိေ႒ယ်၊ ျဗဟၼ'ေမတံ ဝိဟာရ' မိဓ' မာဟု။
၁၁။ ရပ္ေနစဥ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သြားေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ထိုင္ ေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လဲေလ်ာင္းေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မအိပ္ မငိုက္သမွ် ကာလပတ္လံုး သာသနာေတာ္ႀကီး၌ ေမတၱာစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္၍ ေနထိုင္ျခင္းကို ''ျမတ္ေသာေနထိုင္ျခင္း'' ဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရားတို႔ ေဟာေတာ္မူ ကုန္၏။
၁၂။ ဒိိ႒ိဥၥ အႏုပဂၢမၼ၊ သီလဝါ ဒႆေနန သမၸေႏၷာ။
ကာေမသု ဝိေနယ် ေဂဓံ၊ န ဟိ ဇာတုဂၢဗၻေသယ် ပုန ေရတိ။
ေမတၱသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၁၂။ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္းအားထုတ္ ျပဳလုပ္ေသာသူသည္ အျမင္ေဖာက္ ျပန္ မိစၧာဉာဏ္သို႔ မကပ္မေရာက္ေသာေၾကာင့္ ေလာကုတၱရာသီလ ရွိသည္ ျဖစ္၍ မဂ္ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုျပီးလွ်င္ ဝတၳဳကာမ ကိေလသာကာမတို႔၌ တပ္မက္ေမာျခင္း ကင္းေသာေၾကာင့္ ေနာက္တဖန္ အမိဝမ္းတြင္း ပဋိသေႏၶ ေနျခင္း သို႔ ဧကန္မေရာက္ေတာ့ၿပီ။
ေမတၱသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ၿပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
ဘုန္းဘုန္ူးဦးေလာကမွ ခ်ီးျမွင့္ပါသည္
၁။ ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္၏ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ဘီလူးၾကမ္းတို႔ သည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေသာ အဆင္း အသံ အစရွိေသာ အာ႐ံုတို႔ကို မျပဝံ့ မေျခာက္ဝံ့ၾကေလကုန္၊ ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ညဥ့္အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ ေန႔အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ မပ်င္းမရိ လံု႔လျပဳ၍ ရြတ္ဖတ္ေသာသူသည္။
၂။ သုခံ သုပတိ သုေတၱာ စ၊ ပါပံ ကိဥၥိ န ပႆတိ။
ဧဝမာဒိ ဂုဏူေပတံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမေဟ။
၂။ ခ်မ္းသာစြာအိပ္ရ၏၊ အိပ္ေသာ္လည္း မေကာင္းေသာ အိပ္မက္ကို တစိုးတစိ မွ် မျမင္မက္၊ ဤသို႔ အစရွိေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေမတၱာသုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို အို- သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ငါတို႔ရြတ္ဖတ္ၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ကရဏီယ' မတၴကုသေလန၊ ယႏၲ သႏၲံ ပဒံ အဘိသေမစၥ။
သေကၠာ ဥဇူ စ သုဟုဇူ စ၊ သူဝေစာ စႆ မုဒု အနတိမာနီ။
၃။ ေလာကီေလာကုတၱရာ အက်ဳိးစီးပြား၌ လိမၼာေသာသူသည္ ျငိမ္သက္ေအး ခ်မ္းေသာ နိဗၺာန္ကို အာ႐ံုျပဳ၍ ဤဆိုလတၱံ႔ေသာ သူေတာ္ေကာင္းနည္းလမ္းကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္ ျပဳလုပ္အပ္၏၊ ကိုယ္ႏွင့္အသက္တို႔ကို မငဲ့ကြက္ မညႇာတာ ျပဳလုပ္ျခင္းငွာ စြမ္းႏိုင္ရာ၏၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွစ္ပါး ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ရာ၏၊ စိတ္ သေဘာထား ေကာင္းစြာ ေျဖာင့္မတ္ရာ၏၊ ဆိုဆံုးမလြယ္ရာ၏၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ရာ ၏၊ သူတစ္ပါးအေပၚ ေထာင္လႊားေသာ မာန္မာနမရွိရာ။
၄။ သႏၲဳႆေကာ စ သုဘေရာ စ၊ အပၸကိေစၥာ စ သလႅဟုကဝုတၱိ။
သႏၲိႁႏၵိေယာ စ နိပေကာ စ၊ အပၸဂေဗၻာ ကုေလသြ' နႏုဂိေဒၶါ။
၄။ ေရာင့္ရဲလြယ္ရာ၏၊ ေမြးျမဴလြယ္ရာ၏၊ နည္းပါးေသာ အမႈကိစၥရွိရာ၏၊ ေပါ့ပါးေသာ အသက္ေမြးျခင္း ရွိရာ၏၊ ျငိမ္သက္ေသာ ဣေႁႏၵရွိရာ၏၊ အရာရာ၌ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ရဲရင့္ေသာ ဉာဏ္ပညာရွိရာ၏၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုး သံုးပါးလံုး ႐ုန္႔ရင္း ၾကမ္းတမ္းမႈ မရွိရာ၊ ဒါယကာတို႔၌ တြယ္တာမက္ေမာမႈမရွိရ။
၅။ န စ ခုဒၵ' မာစေရ ကိဥၥိ၊ ေယန ဝိၫူ ပေရ ဥပဝေဒယ်ဳံ။
သုခိေနာ ဝ ေခမိေနာ ေဟာႏၲဳ၊ သဗၺသတၱာ ဘဝႏၲဳ သုခိတတၱာ။
၅။ ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႔႐ႈတ္ခ်အပ္ေသာ တစံုတစ္ခုေသာ မေကာင္းမႈကို အနည္း ငယ္မွ်ေသာ္လည္း မျပဳမလုပ္ရာ၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ကိုယ္၏ခ်မ္း သာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစကုန္သတည္း၊ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစ ကုန္ သတည္း၊ ေဘးရန္ ဥပဒၵေဝါ မရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။
၆။ ေယ ေကစိ ပါဏဘူတတၳိ၊ တသာ ဝါ ထာဝရာ ဝ' နဝေသသာ။
ဒီဃာ ဝါ ေယ ဝ မဟႏၲာ၊ မဇၩိမာ ရႆကာ အဏုကထူလာ။
၆။ အၾကြင္းမရွိ အလံုးစံု ထြက္သက္ ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါ၊ ထင္ရွားရွိေသာ သတၱဝါ၊ ထိတ္လန္႔ တတ္ေသာ သတၱဝါ၊ တည္ၾကည္ျငိမ္သက္ေသာ၊ သတၱဝါ၊ ရွည္ေသာ သတၱဝါ၊ တိုေသာ သတၱဝါ၊ ပုကြေသာ သတၱဝါ၊ မတိုမရွည္ေသာ သတၱဝါ၊ ႀကီးေသာ သတၱဝါ၊ ငယ္ေသာ သတၱဝါ၊ မႀကီးမငယ္ေသာ သတၱဝါ၊ ဆူေသာ သတၱဝါ၊ ၾကံဳေသာ သတၱဝါ၊ မဆူမၾကံဳေသာ သတၱဝါ။
၇။ ဒိ႒ာ ဝါ ေယ ဝ အဒိ႒ာ၊ ေယ ဝ ဒူေရ ဝသႏၲိ အဝိဒူေရ။
ဘူတာ ဝ သမၻေဝသီ ဝ၊ သဗၺသတၱာ ဘဝႏၲဳ သုခိတတၱာ။
၇။ မ်က္စိျဖင့္ ျမင္ေကာင္းေသာ သတၱဝါ၊ မ်က္စိျဖင့္ မျမင္ေကာင္းေသာ သတၱဝါ၊ အေဝး၌ေနေသာ သတၱဝါ၊ အနီး၌ေနေသာ သတၱဝါ၊ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚျပီးေသာ သတၱဝါ၊ ျဖစ္ဆဲတည္ေနေသာ သတၱဝါ၊ ဤအလံုးစံုေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာျခင္း ရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။
၈။ န ပေရာ ပရံ နိကုေဗၺထ၊ နာတိမေညထ ကတၳစိ န ကဥၥိ။
ဗ်ာေရာသနာ ပဋိဃသည၊ နာညမညႆ ဒုကၡမိေစၧယ်။
၈။ တစ္ေယာက္ေသာသူက တစ္ေယာက္ေသာသူကို အမ်က္မထြက္ပါေစလင့္၊ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အမႈကိစၥ၌ တစ္ေယာက္ေသာသူက တစ္ေယာက္ေသာသူကို ညႇဥ္းဆဲခ်ဳပ္ခ်ယ္ေသာ ကာယကံ ဝစီကံျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ခိုက္ရန္မ်က္ပြား အျငိဳးထားေသာစိတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အနည္းငယ္မွ်ေသာ္မွ မထီမဲ့ျမင္ မေအာက္ေမ့ပါေစလင့္၊ အခ်င္းခ်င္း၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို အလိုမရွိပါေစလင့္။
၉။ မာတာ ယထာ နိယံပုတၱ၊ မာယုသာ ဧကပုတၱ မႏုရေကၡ။
ဧဝမၸိ သဗၺဘူေတသု၊ မာနသံ ဘာဝေယ အပရိမာဏံ။
၉။ အမိသည္ မိမိရင္ေသြးျဖစ္ေသာ တစ္ေယာက္တည္းေသာ သားငယ္ကို အသက္အတြက္ေၾကာင့္ အဖန္တလဲလဲ ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔ ဤနည္းအတူ သာလွ်င္ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၌ အတိုင္းအရွည္မရွိေသာ ေမတၱာစိတ္ကို ပြားေစရာ၏။
၁ဝ။ ေမတၱဥၥ သဗၺေလာကသၼိ၊ မာနသံ ဘာဝေယ အပရိမာဏံ။
ဥဒၶံ အေဓာ စ တိရိယဥၥ၊ အသမၺာဓံ အေဝရ မသပတၱံ။
၁ဝ။ ကာမဘဝတည္းဟူေသာ ေအာက္ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ ႐ူပဘဝတည္း ဟူေသာ အလယ္ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ အ႐ူပဘဝတည္းဟူေသာ အထက္ ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ ဤေလာကသံုးပါးတို႔၌ ပိုင္းျခားလြတ္ကင္း က်ဥ္း ေျမာင္းျခင္းလည္းမရွိ ကိုယ္တြင္းေဘးရန္ လည္းမရွိ အပေဘးရန္လည္းမရွိ အတိုင္းမသိ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေသာ ေမတၱာစိတ္ကိုလည္း ပြားေစရာ၏။
၁၁။ တိ႒ံ စရံ နိသိေႏၷာ ဝ၊ သယာေနာ ယာဝတာ'ႆ ဝိတမိေဒၶါ။
ဧတံ သတႎ အဓိေ႒ယ်၊ ျဗဟၼ'ေမတံ ဝိဟာရ' မိဓ' မာဟု။
၁၁။ ရပ္ေနစဥ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သြားေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ထိုင္ ေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လဲေလ်ာင္းေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မအိပ္ မငိုက္သမွ် ကာလပတ္လံုး သာသနာေတာ္ႀကီး၌ ေမတၱာစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္၍ ေနထိုင္ျခင္းကို ''ျမတ္ေသာေနထိုင္ျခင္း'' ဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရားတို႔ ေဟာေတာ္မူ ကုန္၏။
၁၂။ ဒိိ႒ိဥၥ အႏုပဂၢမၼ၊ သီလဝါ ဒႆေနန သမၸေႏၷာ။
ကာေမသု ဝိေနယ် ေဂဓံ၊ န ဟိ ဇာတုဂၢဗၻေသယ် ပုန ေရတိ။
ေမတၱသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၁၂။ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္းအားထုတ္ ျပဳလုပ္ေသာသူသည္ အျမင္ေဖာက္ ျပန္ မိစၧာဉာဏ္သို႔ မကပ္မေရာက္ေသာေၾကာင့္ ေလာကုတၱရာသီလ ရွိသည္ ျဖစ္၍ မဂ္ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုျပီးလွ်င္ ဝတၳဳကာမ ကိေလသာကာမတို႔၌ တပ္မက္ေမာျခင္း ကင္းေသာေၾကာင့္ ေနာက္တဖန္ အမိဝမ္းတြင္း ပဋိသေႏၶ ေနျခင္း သို႔ ဧကန္မေရာက္ေတာ့ၿပီ။
ေမတၱသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ၿပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
ဘုန္းဘုန္ူးဦးေလာကမွ ခ်ီးျမွင့္ပါသည္
၄-ေမတၱာကထာ
၄-ေမတၱာကထာ
၂၂။ သာဝတၳိနိဒါန္း။ ရဟန္းတို႔ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲအပ္၊ ပြါးအပ္၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာျပဳအပ္၊ ယာဥ္ကဲ့သို႔ျပဳအပ္၊ တည္ရာဝတၳဳကဲ့သို႔ ျပဳအပ္၊ ေရွး႐ႈထင္ေစအပ္၊ ထက္ဝန္းက်င္ဆည္းပူးအပ္၊ ေကာင္းစြာ အားထုတ္အပ္သည္ရွိေသာ္ အာနိသင္တစ္ဆယ့္တစ္ပါးတို႔ကို အလိုရွိအပ္ကုန္၏။ အဘယ္ တစ္ဆယ့္တစ္ပါးတို႔နည္းဟူမူ-
------
ေမတၱာအက်ဳိး တစ္ဆယ့္တစ္ပါး
(၁) ခ်မ္းသာစြာအိပ္ေပ်ာ္၏၊ (၂) ခ်မ္းသာစြာႏိုး၏၊ (၃) ယုတ္ညံ့ေသာ အိပ္မက္ကို မျမင္မက္၊ (၄) လူတို႔ခ်စ္ခင္အပ္သူ ျဖစ္၏၊ (၅) ဘီလူးတို႔ခ်စ္ခင္အပ္သူျဖစ္၏၊ (၆) နတ္တို႔သည္ ေစာင့္ေရွာက္ ကုန္၏၊ (၇) ထိုသူအား မီးသည္လည္းေကာင္း၊ အဆိပ္သည္လည္းေကာင္း၊ ဓားလက္နက္သည္လည္းေကာင္း မဝင္ (မပ်က္စီးေစႏိုင္)၊ (၈) စိတ္သည္ လ်င္ျမန္စြာတည္ၾကည္၏၊ (၉) မ်က္ႏွာအဆင္းသည္ အထူးၾကည္၏၊ (၁ဝ) မေတြေဝဘဲ ေသရ၏၊ (၁၁) လြန္ျမတ္ေသာ တရားထူးကို ထိုးထြင္း၍ မသိ (ႏိုင္) မူ (ေသလြန္ေသာ္) ျဗဟၼာ့ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္၏။ ရဟန္းတို႔ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲအပ္၊ ပြါးအပ္၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာျပဳအပ္၊ ယာဥ္ကဲ့သို႔ျပဳအပ္၊ တည္ရာဝတၳဳကဲ့သို႔ ျပဳအပ္၊ ေရွး႐ႈထင္ေစအပ္၊ ထက္ဝန္း က်င္ဆည္း ပူးအပ္၊ ေကာင္းစြာ အားထုတ္အပ္သည္ရွိေသာ္ ဤအာနိသင္တစ္ဆယ့္တစ္ပါးတို႔ကို အလိုရွိအပ္ ကုန္၏။
အပိုင္းအျခားမဲ့ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိသည္ ရွိ၏။ အပိုင္းအျခားအားျဖင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိသည္ ရွိ၏။ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔၌ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိသည္ ရွိ၏။ အျခင္း အရာအဘယ္မွ်တို႔ျဖင့္ အပိုင္းအျခားမဲ့ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိသည္ ျဖစ္သနည္း။ အျခင္းအရာ အဘယ္မွ်တို႔ျဖင့္ အပိုင္းအျခားအားျဖင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိသည္ ျဖစ္သနည္း။ အျခင္းအရာ အဘယ္မွ်တို႔ျဖင့္ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔၌ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိသည္ ျဖစ္သနည္း။ အျခင္းအရာ ငါးပါးတို႔ျဖင့္ အပိုင္းအျခားမဲ့ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိသည္ ျဖစ္၏။ အျခင္းအရာ ခုနစ္ပါးတို႔ျဖင့္ အပိုင္းအျခားအားျဖင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိသည္ ျဖစ္၏။ အျခင္းအရာဆယ္ပါးတို႔ျဖင့္ အရပ္ မ်က္ႏွာတို႔၌ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာ ဝိမုတၱိသည္ ျဖစ္၏။
အဘယ္အျခင္းအရာ ငါးပါးတို႔ျဖင့္ အပိုင္းအျခားမဲ့ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိသည္ (ျဖစ္ သနည္း)။
သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္ကင္းကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ေၾကာင့္ၾကဗ်ာပါဒ ကင္းကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ဆင္းရဲ မရွိကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိၾကကာ မိမိကိုယ္ကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္။
ထြက္သက္ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။
ကိုယ္ထင္ရွားရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။
ပုဂၢိဳလ္အားလံုးတို႔သည္။ပ။
အတၱေဘာ၌ အက်ံဳးဝင္ေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္ကင္းကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ေၾကာင့္ၾကဗ်ာပါဒ ကင္းကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ဆင္းရဲမရွိကုန္သည္ျဖစ္၍ ခ်မ္းသာျခင္းရွိၾကကာ မိမိကိုယ္ကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္ဟု ဤအျခင္းအရာ ငါးပါးတို႔ျဖင့္ အပိုင္းအျခားမဲ့ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိသည္ (ျဖစ္၏)။
အဘယ္အျခင္းအရာ ခုနစ္ပါးတို႔ျဖင့္ အပိုင္းအျခားအားျဖင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိသည္ (ျဖစ္သနည္း)။
မိန္းမအားလံုးတို႔သည္ ရန္ကင္းကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ေၾကာင့္ၾကဗ်ာပါဒ ကင္းကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ဆင္းရဲ မရွိကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိၾကကာ မိမိကိုယ္ကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္။
ေယာက်္ားအားလံုးတို႔သည္။ပ။
အရိယာအားလံုးတို႔သည္။ပ။
ပုထုဇဥ္အားလံုးတို႔သည္။ပ။
နတ္ျဗဟၼာအားလံုးတို႔သည္။ပ။
လူအားလံုးတို႔သည္။ပ။
ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔သည္ ရန္ကင္းကုန္သည္ ျဖစ္၍၊ ေၾကာင့္ၾကဗ်ာပါဒ ကင္းကုန္သည္ ျဖစ္၍ ဆင္းရဲမရွိကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိၾကကာ မိမိကိုယ္ကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္ဟု ဤ အျခင္းအရာ ခုနစ္ပါးတို႔ျဖင့္ အပိုင္းအျခားအားျဖင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိသည္ (ျဖစ္၏)။
အဘယ္အျခင္းအရာ ဆယ္ပါးတို႔ျဖင့္ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔၌ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိသည္ (ျဖစ္သနည္း)။
အေရွ႕အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္ကင္းကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ေၾကာင့္ၾကဗ်ာပါဒ ကင္း ကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ဆင္းရဲမရွိကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိၾကကာ မိမိကိုယ္ကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္။
အေနာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။
ေျမာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။
ေတာင္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။
အေရွ႕ေျမာက္ေထာင့္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။
အေနာက္ေတာင္ေထာင့္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။
အေနာက္ေျမာက္ေထာင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။
အေရွ႕ေတာင္ေထာင့္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။
ေအာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။
အထက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္ကင္းကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ေၾကာင့္ၾကဗ်ာပါဒ ကင္း ကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ဆင္းရဲမရွိကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိၾကကာ မိမိကိုယ္ကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္။
အေရွ႕အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ထြက္သက္ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။ ကိုယ္ထင္ရွားရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ ပုဂၢိဳလ္အားလံုးတို႔သည္။ အတၱေဘာ၌ အကံ်ဳးဝင္ေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔ သည္။ မိန္းမအားလံုးတို႔သည္။ ေယာက်္ားအားလံုးတို႔သည္။ အရိယာအားလံုးတို႔သည္။ ပုထုဇဥ္အား လံုးတို႔သည္။ နတ္ျဗဟၼာအားလံုးတို႔သည္။ လူအားလံုးတို႔သည္။ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔သည္ ရန္ကင္းကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ေၾကာင့္ၾကဗ်ာပါဒ ကင္းကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ဆင္းရဲမရွိကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိၾကကာ မိမိကိုယ္ကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္။
အေနာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ (ထြက္သက္ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။) ဝိနိပါတိက အသုရာအားလံုးတို႔သည္။ပ။
ေျမာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ (ထြက္သက္ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။) ဝိနိပါတိကအသုရာ အားလံုးတို႔သည္။
ေတာင္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ (ထြက္သက္ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။) ဝိနိပါတိကအသုရာ အားလံုးတို႔သည္။
အေရွ႕ေျမာက္ေထာင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ၌ (ထြက္သက္ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။) ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔သည္။
အေနာက္ေတာင္ေထာင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ၌ (ထြက္သက္ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။) ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔သည္။
အေနာက္ေျမာက္ေထာင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ၌ (ထြက္သက္ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။) ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔သည္။
အေရွ႕ေတာင္ေထာင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ၌ (ထြက္သက္ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။) ဝိနိပါတိက အသုရာအားလံုးတို႔သည္။
ေအာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ (ထြက္သက္ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။) ဝိနိပါတိက အသုရာ အားလံုးတို႔သည္။
အထက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ (ထြက္သက္ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္။ပ။) ဝိနိပါတိက အသုရာ အားလံုးတို႔သည္ ရန္ကင္းကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ေၾကာင့္ၾကဗ်ာပါဒ ကင္းကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ဆင္းရဲမရွိကုန္သည္ ျဖစ္၍၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိၾကကာ မိမိကိုယ္ကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္ဟု ဤအျခင္းအရာဆယ္ပါး တို႔ျဖင့္ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔၌ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိသည္ (ျဖစ္၏)။
------
၁-ဣႁႏိၵယဝါရ
၂၃။ သတၱဝါအားလံုးတို႔အား (အတြင္းမွကိုယ္ကို)ႏွိပ္စက္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ မႏွိပ္စက္ျခင္းျဖင့္၊ (အပမွ ကိုယ္ကို) ကပ္၍ျဖတ္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ ကပ္၍မျဖတ္ျခင္းျဖင့္၊ စိတ္ပူပန္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ မပူပန္ျခင္းျဖင့္၊ (အသက္စသည္) ကုန္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ မကုန္ျခင္းျဖင့္၊ ညႇဥ္းဆဲျခင္းကို ၾကဥ္၍ မညႇဥ္းဆဲျခင္းျဖင့္ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ရန္ရွိသူတို႔ မျဖစ္ၾကပါေစကုန္လင့္။ ခ်မ္းသာျခင္း ရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ဆင္းရဲျခင္းရွိသူတို႔ မျဖစ္ၾကပါေစကုန္လင့္။ ခ်မ္းသာေသာကိုယ္စိတ္ရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ဆင္းရဲေသာ ကိုယ္စိတ္ ရွိသူတို႔ မျဖစ္ၾကပါေစကုန္လင့္ဟု ဤအျခင္းအရာ ရွစ္ပါးတို႔ျဖင့္ သတၱဝါအားလံုးတို႔ကို ခ်စ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ေမတၱာမည္၏။ ထိုသေဘာတရားကို ေစ့ေဆာ္တတ္ေသာ ေၾကာင့္ ေစေတာမည္၏။ ဗ်ာပါဒထႂကြျခင္းအားလံုးတို႔မွ လြတ္ေျမာက္တတ္ေသာေၾကာင့္ ဝိမုတၱိမည္၏။ ေမတၱာလည္းဟုတ္၏၊ ေစေတာလည္းဟုတ္၏၊ ဝိမုတၱိလည္းဟုတ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ''ေမတၱာေစေတာ ဝိမုတၱိ''မည္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္း သာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ယံုၾကည္ျခင္းသဒၶါျဖင့္ ဆံုးျဖတ္၏။ သဒၶိေႁႏၵထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိ မည္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္း သာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ဝီရိယကို အားထုတ္၏။ ဝီရိယိေႁႏၵထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာ ဝိမုတၱိမည္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္း သာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု သတိကို ထင္ေစ၏။ သတိေႁႏၵထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ မည္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု စိတ္ကို ေကာင္းစြာထား၏။ သမာဓိေႁႏၵထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိမည္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ပညာျဖင့္ ခြဲျခား၍သိ၏။ ပညိေႁႏၵထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာ ဝိမုတၱိမည္၏။
ဤဣေႁႏၵငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဣေႁႏၵငါးပါး တို႔ျဖင့္္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲအပ္၏။ ဤဣေႁႏၵငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ပြါးေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဣေႁႏၵငါးပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ပြါးအပ္၏။ ဤဣေႁႏၵငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဣေႁႏၵငါးပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာ ဝိမုတၱိကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာျပဳအပ္၏။ ဤဣေႁႏၵငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ၏ အဆင္တန္ဆာတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဣေႁႏၵငါးပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္အပ္၏။ ဤ ဣေႁႏၵငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ၏ အေဆာက္အဦတို႔ျဖစ္ကုန္၏။
ဤဣေႁႏၵငါးပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ေကာင္းစြာ ဆည္းပူးအပ္၏။ ဤဣေႁႏၵငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ၏ အျခံအရံတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဣေႁႏၵငါးပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ေကာင္းစြာျခံရံအပ္၏။ ဤ ဣေႁႏၵငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
ပြါးေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ အဆင္တန္ဆာတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
အေဆာက္အဦတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ အျခံအရံတို႔ျဖစ္ကုန္၏။ ျပည့္စံုေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္တကြ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္အတူ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္ေရာေႏွာကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္ယွဥ္ကုန္၏။
ေျပးဝင္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ၾကည္ လင္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာတည္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ လြတ္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ''ဤကား ၿငိမ္း၏''ဟု ေတြ႕ထိေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ယာဥ္ကဲ့သို႔ျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဝတၳဳကဲ့သို႔ ျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေရွး႐ႈထင္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထက္ဝန္းက်င္ဆည္းပူးေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ ကုန္၏။ ေကာင္းစြာအားထုတ္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာပြါးေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ တည္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
ေကာင္းစြာတက္ႂကြေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာလြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာကို ျဖစ္ေစတတ္ကုန္၏။ ထြန္းလင္းေစတတ္ကုန္၏။ တင့္တယ္ေစတတ္ကုန္၏။
------
၂-ဗလဝါရ
၂၄။ ''သတၱဝါ အားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု သဒၶါမရွိျခင္းေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္။ သဒၶါဗိုလ္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိမည္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ပ်င္းရိျခင္းေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္။ ဝီရိယဗိုလ္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိ မည္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္။ သတိဗိုလ္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ မည္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ဥဒၶစၥေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္။ သမာဓိဗိုလ္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိမည္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု အဝိဇၨာေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္။ ပညာဗိုလ္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိမည္၏။
ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔ျဖင့္္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲအပ္၏။ ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ပြါးေၾကာင္းတို႔ျဖစ္ ကုန္၏။ ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ပြါးအပ္၏။ ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာ ဝိမုတၱိကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာျပဳအပ္၏။ ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ၏ အဆင္တန္ဆာတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ေကာင္းစြာတန္ဆာဆင္အပ္၏။ ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ၏ အေဆာက္အဦတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ေကာင္းစြာဆည္းပူးအပ္၏။
ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ၏ အျခံအရံတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ေကာင္းစြာျခံရံအပ္၏။ ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ပြါးေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
အဆင္တန္ဆာတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ အေဆာက္အဦတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ အျခံအရံတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
ျပည့္စံုေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္တကြ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္ အတူ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္ ေရာေႏွာကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္ယွဥ္ကုန္၏။ ေျပးဝင္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ၾကည္လင္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာတည္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ လြတ္ေၾကာင္းတို႔ျဖစ္ကုန္၏။ ''ဤကား ၿငိမ္း၏''ဟု ေတြ႕ ထိေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ယာဥ္ကဲ့သို႔ျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဝတၳဳကဲ့သို႔ ျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန့္၏။ ေရွး႐ႈထင္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထက္ဝန္းက်င္ဆည္းပူးေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ အားထုတ္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာပြါးေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာတည္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာတက္ႂကြေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာလြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
ေမတၱာကို ျဖစ္ေစတတ္ကုန္၏။ ထြန္းလင္းေစတတ္ကုန္၏။ တင့္တယ္ေစတတ္ကုန္၏။
------
၃-ေဗာဇၩဂၤဝါရ
၂၅။ ''သတၱဝါ အားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု သတိကို ထင္ေစ၏။ သတိသေမၺာဇၩင္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ပညာျဖင့္ ထက္ဝန္းက်င္ စိစစ္'စူးစမ္း'၏။ ဓမၼဝိစယသေမၺာဇၩင္ ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ဝီရိယကို အားထုတ္၏။ ဝီရိယသေမၺာဇၩင္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ပူေလာင္ျခင္းကို တစ္ဖန္ၿငိမ္းေစ၏။ ပီတိသေမၺာဇၩင္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ႐ုန္႔ရင္းသည္ကို တစ္ဖန္ၿငိမ္းေစ၏။ ပႆဒၶိသေမၺာဇၩင္ထံုအပ္ ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု စိတ္ကို ေကာင္းစြာထား၏။ သမာဓိသေမၺာဇၩင္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ဉာဏ္ျဖင့္ ကိေလသာတို႔ကို ဆင္ျခင္၏။ ဥေပကၡာသေမၺာဇၩင္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
ဤေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤေဗာဇၩင္ ခုနစ္ပါးတို႔ျဖင့္္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲအပ္၏။ ဤေဗာဇၩင္ ခုနစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ပြါးေၾကာင္းတို႔ျဖစ္ကုန္၏။ ဤေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ပြါးအပ္၏။ ဤေဗာဇၩင္ ခုနစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါး တို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳအပ္၏။
ဤေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာ ဝိမုတၱိ၏ အဆင္တန္ဆာတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
ဤေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္အပ္၏။
ဤေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ၏ အေဆာက္အဦတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
ဤေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ေကာင္းစြာဆည္းပူးအပ္၏။
ဤေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ၏ အျခံအရံတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ေကာင္းစြာျခံရံအပ္၏။ ဤေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ပြါးေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
အဆင္တန္ဆာတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ အေဆာက္အဦတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ အျခံအရံတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
ျပည့္စံုေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္တကြ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္အတူ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္ ေရာေႏွာကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္ ယွဥ္ကုန္၏။ ေျပးဝင္ ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ၾကည္လင္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာတည္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ လြတ္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ''ဤကား ၿငိမ္း၏''ဟု ေတြ႕ထိေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ယာဥ္ကဲ့သို႔ ျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဝတၳဳကဲ့သို႔ ျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေရွး႐ႈထင္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထက္ဝန္းက်င္ ဆည္းပူးေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာအားထုတ္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ ပြါးေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
ေကာင္းစြာ တည္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ တက္ႂကြေၾကာင္း တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာကို ျဖစ္ေစတတ္ကုန္၏။ ထြန္း လင္းေစတတ္ကုန္၏။
တင့္တယ္ေစတတ္ကုန္၏။
------
၄-မဂၢဂၤဝါရ
၂၆။ ''သတၱဝါ အားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ေကာင္းစြာ ႐ႈျမင္၏။ သမၼာဒိ႒ိထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာ ဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ေကာင္းစြာ ေရွး႐ႈတင္၏။ သမၼာသကၤပၸထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ေကာင္းစြာ သိမ္းဆည္း၏။ သမၼာဝါစာထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ေကာင္းစြာ ျဖစ္ေစ၏။ သမၼာကမၼႏၲထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ေကာင္းစြာ ၿဖဴစင္ေစ၏။ သမၼာအာဇီဝထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ေကာင္းစြာ အားထုတ္၏။ သမၼာဝါယာမထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ေကာင္းစြာ ထင္ေစ၏။ သမၼာသတိထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
''သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ေကာင္းစြာ (အညီအမွ်) ထား၏။ သမၼာသမာဓိထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲေၾကာင္းတို႔ျဖစ္ကုန္၏။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔ျဖင့့္္ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲအပ္၏။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ပြါးေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ပြါးအပ္၏။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာ ဝိမုတၱိကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳအပ္၏။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ၏ အဆင္တန္ဆာတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္အပ္၏။ ဤမဂၢင္ ရွစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ၏ အေဆာက္အဦတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိကို ေကာင္းစြာ ဆည္းပူးအပ္၏။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ၏ အျခံအရံ တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔ျဖင့္္ ေမတၱာေစေတာ ဝိမုတၱိကို ေကာင္းစြာ ျခံရံအပ္၏။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါး တို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ပြါးေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ အဆင္တန္ဆာတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ အေဆာက္အဦတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
အျခံအရံ တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ျပည့္စံုေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္တကြ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္အတူ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္ ေရာေႏွာကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္ ယွဥ္ကုန္၏။ ေျပးဝင္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
ၾကည္လင္ ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ တည္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ''ဤကား ၿငိမ္း၏''ဟု ေတြ႕ထိေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ယာဥ္ကဲ့သို႔ ျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဝတၳဳ ကဲ့သို႔ ျပဳေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေရွး႐ႈထင္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
ထက္ဝန္းက်င္ဆည္းပူးေၾကာင္း တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာအားထုတ္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
ေကာင္းစြာပြါးေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ တည္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ တက္ႂကြေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ လြတ္ ေျမာက္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာကို ျဖစ္ေစတတ္ကုန္၏။ ထြန္းလင္းေစတတ္ကုန္၏။ တင့္တယ္ေစ တတ္ကုန္၏။
၂၇။ ထြက္သက္ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔အား။ပ။ ကိုယ္ထင္ရွားရွိေသာ သတၱဝါအားလံုး တို႔အား။ ပုဂၢိဳလ္အားလံုးတို႔အား။ အတၱေဘာ၌ အက်ံဳးဝင္ေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔အား။ မိန္းမအား လံုးတို႔အား။ ေယာက်္ားအားလံုးတို႔အား။ အရိယာအားလံုးတို႔အား။ ပုထုဇဥ္အားလံုးတို႔အား။ နတ္ျဗဟၼာ အားလံုးတို႔အား။ပ။ လူအားလံုးတို႔အား။ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔အား (အတြင္းမွ ကိုယ္ကို)ႏွိပ္စက္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ မႏွိပ္စက္ျခင္းျဖင့္၊ (အပမွ ကိုယ္ကို) ကပ္၍ ျဖတ္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ ကပ္၍ မျဖတ္ျခင္းျဖင့္၊ စိတ္ပူပန္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ မပူပန္ျခင္းျဖင့္၊ (အသက္စသည္) ကုန္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ မကုန္ျခင္းျဖင့္၊ ညႇဥ္းဆဲျခင္းကို ၾကဥ္၍ မညႇဥ္းဆဲျခင္းျဖင့္ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ရန္ရွိသူတို႔ မျဖစ္ၾကပါေစကုန္လင့္။ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ဆင္းရဲျခင္းရွိသူတို႔ မျဖစ္ၾက ပါေစကုန္လင့္။ ခ်မ္းသာေသာ ကိုယ္စိတ္ရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ဆင္းရဲေသာ ကိုယ္စိတ္ရွိသူတို႔ မျဖစ္ၾကပါေစကုန္လင့္ဟု ဤအျခင္းအရာ ရွစ္ပါးတို႔ျဖင့္ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔ကို ခ်စ္တတ္ေသာ ေၾကာင့္ ေမတၱာမည္၏။ ထိုသေဘာတရားကို ေစ့ေဆာ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ေစေတာမည္၏။ ဗ်ာပါဒထႂကြျခင္း အားလံုးတို႔မွ လြတ္ေျမာက္တတ္ေသာေၾကာင့္ ဝိမုတၱိမည္၏။ ေမတၱာလည္းဟုတ္၏၊ ေစေတာလည္းဟုတ္၏၊ ဝိမုတၱိလည္းဟုတ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိမည္၏။
''ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစ ကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု သဒၶါျဖင့္ ဆံုးျဖတ္၏။ သဒၶိေႁႏၵထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ပ။ ေမတၱာကို ျဖစ္ေစတတ္ကုန္၏။ ထြန္းလင္းေစတတ္ကုန္၏။ တင့္တယ္ေစတတ္ ကုန္၏။
အေရွ႕အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔အား။ပ။ အေနာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔ အား။ ေျမာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔အား။ ေတာင္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔အား။ အေရွ႕ေျမာက္ေထာင့္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔အား။ အေနာက္ေတာင္ေထာင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔အား။ အေနာက္ေျမာက္ေထာင့္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔အား။ အေရွ႕ေတာင္ ေထာင့္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔အား။ ေအာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔အား။ အထက္ အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔အား (အတြင္းမွ ကိုယ္ကို)ႏွိပ္စက္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ မႏွိပ္စက္ျခင္းျဖင့္၊ (အပမွ ကိုယ္ကို) ကပ္၍ ျဖတ္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ ကပ္၍ မျဖတ္ျခင္းျဖင့္၊ စိတ္ပူပန္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ မပူပန္ျခင္းျဖင့္၊ (အသက္စသည္) ကုန္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ မကုန္ျခင္းျဖင့္၊ ညႇဥ္းဆဲျခင္းကို ၾကဥ္၍ မညႇဥ္းဆဲျခင္းျဖင့္ အထက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ရန္ရွိသူတို႔ မျဖစ္ၾကပါေစ ကုန္လင့္။ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ဆင္းရဲျခင္းရွိသူတို႔ မျဖစ္ၾကပါေစကုန္လင့္။ ခ်မ္းသာ ေသာ ကိုယ္စိတ္ရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ဆင္းရဲေသာ ကိုယ္စိတ္ရွိသူတို႔ မျဖစ္ၾကပါေစကုန္လင့္ဟု ဤအျခင္းအရာရွစ္ပါးတို႔ျဖင့္ အထက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔ကို ခ်စ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ေမတၱာ မည္၏။
ထိုသေဘာတရားကို ေစ့ေဆာ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ေစေတာမည္၏။ ဗ်ာပါဒထႂကြျခင္း အားလံုးတို႔မွ လြတ္ေျမာက္တတ္ေသာေၾကာင့္ ဝိမုတၱိမည္၏။ ေမတၱာလည္းဟုတ္၏။ ေစေတာလည္းဟုတ္၏။ ဝိမုတၱိ လည္းဟုတ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ မည္၏။
''အထက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ သတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု သဒၶါျဖင့္ ဆံုးျဖတ္၏။ သဒၶိေႁႏၵထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ပ။ ေမတၱာကို ျဖစ္ေစတတ္ကုန္၏။ ထြန္းလင္းေစတတ္ကုန္၏။
တင့္တယ္ေစ တတ္ကုန္၏။
အေရွ႕အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ထြက္သက္ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔အား။ ကိုယ္ထင္ရွားရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔အား။ ပုဂၢိဳလ္အားလံုးတို႔အား။ အတၱေဘာ၌ အက်ံဳးဝင္ေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔ အား။ မိန္းမအားလံုးတို႔အား။ ေယာက်္ားအားလံုးတို႔အား။ အရိယာအားလံုးတို႔အား။ ပုထုဇဥ္အားလံုး တို႔အား။ နတ္ျဗဟၼာအားလံုးတို႔အား။ လူအားလံုးတို႔အား။ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔အား။ အေနာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိကအသုရာ အားလံုးတို႔အား။ ေျမာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိကအသုရာ အားလံုးတို႔အား။ ေတာင္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔အား။ အေရွ႕ေျမာက္ေထာင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔အား။ အေနာက္ေတာင္ေထာင့္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိက အသုရာအားလံုးတို႔အား။ အေနာက္ေျမာက္ေထာင့္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔အား။ အေရွ႕ေတာင္ေထာင့္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔အား။ ေအာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိက အသုရာအားလံုးတို႔အား။ အထက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔အား (အတြင္းမွ ကိုယ္ ကို)ႏွိပ္စက္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ မႏွိပ္စက္ျခင္းျဖင့္၊ (အပမွ ကိုယ္ကို) ကပ္၍ ျဖတ္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ ကပ္၍ မျဖတ္ျခင္းျဖင့္၊ စိတ္ပူပန္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ မပူပန္ျခင္းျဖင့္၊ (အသက္စသည္) ကုန္ျခင္းကို ၾကဥ္၍ မကုန္ျခင္းျဖင့္၊ ညႇဥ္းဆဲျခင္းကို ၾကဥ္၍ မညႇဥ္းဆဲျခင္းျဖင့္ အထက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုး တို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ရန္ရွိသူတို႔ မျဖစ္ၾကပါေစကုန္လင့္။ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ဆင္းရဲျခင္းရွိသူတို႔ မျဖစ္ၾကပါေစကုန္လင့္။ ခ်မ္းသာေသာ ကိုယ္စိတ္ရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါ ေစကုန္၊ ဆင္းရဲေသာ ကိုယ္စိတ္ရွိသူတို႔ မျဖစ္ၾကပါေစကုန္လင့္ဟု ဤအျခင္းအရာရွစ္ပါးတို႔ျဖင့္ အထက္ အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိက အသုရာအားလံုးတို႔ကို ခ်စ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ေမတၱာမည္၏။ ထိုသေဘာ တရားကို ေစ့ေဆာ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ေစေတာမည္၏။ ဗ်ာပါဒထႂကြျခင္း အားလံုးတို႔မွ လြတ္ေျမာက္တတ္ ေသာေၾကာင့္ ဝိမုတၱိမည္၏။
ေမတၱာလည္းဟုတ္၏၊ ေစေတာလည္းဟုတ္၏၊ ဝိမုတၱိလည္းဟုတ္၏။ ထို႔ေၾကာင့့္ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိမည္၏။
''အထက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘးမရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု သဒၶါျဖင့္ ဆံုးျဖတ္၏။ သဒၶိေႁႏၵထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
''အထက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘး မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ဝီရိယကို အားထုတ္၏။ ဝီရိယိေႁႏၵ ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
သတိကို ထင္ေစ၏။ သတိေႁႏၵထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ စိတ္ကို ေကာင္းစြာ ထား၏။ သမာဓိေႁႏၵထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ ပညာျဖင့္ ခြဲျခား၍ သိ၏။ ပညိေႁႏၵထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
ဤဣေႁႏၵငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဣေႁႏၵငါးပါးတို႔ ျဖင့္္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲအပ္၏။ပ။ ေမတၱာကို ျဖစ္ေစတတ္ကုန္၏။ ထြန္းလင္းေစတတ္ကုန္၏။
တင့္တယ္ေစတတ္ကုန္၏။
''အထက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘး မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု သဒၶါမရွိျခင္းေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္။ သဒၶါဗိုလ္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ ပ်င္းရိျခင္းေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္။ ဝီရိယဗိုလ္ထံုအပ္ ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္။ သတိဗိုလ္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ ဥဒၶစၥေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္။ သမာဓိဗိုလ္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ အဝိဇၨာေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္။ ပညာဗိုလ္ ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔ျဖင့္္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲအပ္၏။ပ။ ေမတၱာကို ျဖစ္ေစတတ္ကုန္၏။ ထြန္းလင္းေစတတ္ကုန္၏။
တင့္တယ္ေစတတ္ကုန္၏။
''အထက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘး မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု သတိကို ထင္ေစ၏။ သတိ သေမၺာဇၩင္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
ပညာျဖင့္ 'စူးစမ္း'၏။ ဓမၼဝိစယသေမၺာဇၩင္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ ဝီရိယကို အားထုတ္၏။ ဝီရိယထံုအပ္ေသာေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိျဖစ္၏။ ပူေလာင္ျခင္းကို တစ္ဖန္ၿငိမ္းေစ၏။ ပီတိ သေမၺာဇၩင္ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ ႐ုန္႔ရင္းသည္ကို တစ္ဖန္ၿငိမ္းေစ၏။ ပႆဒၶိ သေမၺာဇၩင္ ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ စိတ္ကို ေကာင္းစြာ ထား၏။ သမာဓိသေမၺာဇၩင္ ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာ ဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ ဉာဏ္ျဖင့္ ကိေလသာတို႔ကို ဆင္ျခင္၏။ ဥေပကၡာသေမၺာဇၩင္ ထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
ဤေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤေဗာဇၩင္ ခုနစ္ပါးတို႔ျဖင့္္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲအပ္၏။ပ။ ေမတၱာကို ျဖစ္ေစတတ္ကုန္၏။ ထြန္းလင္းေစ တတ္ကုန္၏။ တင့္တယ္ေစတတ္ကုန္၏။
''အထက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဝိနိပါတိကအသုရာအားလံုးတို႔သည္ ရန္မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ေဘး မရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္၊ ခ်မ္းသာျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္''ဟု ေကာင္းစြာ႐ႈျမင္၏။ သမၼာဒိ႒ိထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ ေကာင္းစြာေရွး႐ႈတင္၏။ သမၼာသကၤပၸထံုအပ္ေသာ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ ေကာင္းစြာသိမ္းဆည္း၏။ သမၼာဝါစာထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ ေကာင္းစြာျဖစ္ေစ၏။ သမၼာကမၼႏၲထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ ေကာင္းစြာျဖဴစင္ေစ၏။ သမၼာအာဇီဝထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ ေကာင္းစြာအားထုတ္၏။ သမၼာဝါယာမထံုအပ္ ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ ေကာင္းစြာထင္၏။ သမၼာသတိထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။ ေကာင္းစြာအညီအမွ်ထား၏။ သမၼာသမာဓိထံုအပ္ေသာ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ ျဖစ္၏။
ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲေၾကာင္းတို႔ျဖစ္ကုန္၏။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲအပ္၏။ပ။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိ၏ အျခံအရံတို႔ ျဖစ္ ကုန္၏။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိကို ေကာင္းစြာ ျခံရံအပ္၏။ ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔သည္ ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိကို မွီဝဲေၾကာင္းျဖစ္ကုန္၏။ ပြားမ်ားေၾကာင္းျဖစ္ကုန္၏။ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာျပဳေၾကာင္း ျဖစ္ကုန္၏။ အဆင္တန္ဆာတို႔ျဖစ္ကုန္၏။ အေဆာက္အဦတို႔ျဖစ္ကုန္၏။ အျခံအရံတို႔ျဖစ္ကုန္၏။ ျပည့္စံု ေၾကာင္းတို႔ျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္ တကြျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္ အတူျဖစ္ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္ေရာေႏွာ ကုန္၏။ ေမတၱာႏွင့္ယွဥ္ကုန္၏။ ေျပးဝင္ေၾကာင္းျဖစ္ကုန္၏။ ၾကည္လင္ေၾကာင္းျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ တည္ေၾကာင္းျဖစ္ကုန္၏။ လြတ္ေၾကာင္း ျဖစ္ကုန္၏။ ''ဤကား ၿငိမ္း၏''ဟု ေတြ႕ထိေၾကာင္းတို႔ျဖစ္ ကုန္၏။ ယာဥ္ကဲ့သို႔ ျပဳေၾကာင္းတို႔ျဖစ္ကုန္၏။ ဝတၳဳကဲ့သို႔ ျပဳေၾကာင္းတို႔ျဖစ္ကုန္၏။
ေရွး႐ႈထင္ေၾကာင္း တို႔ျဖစ္ကုန္၏။ ထက္ဝန္းက်င္ဆည္းပူးေၾကာင္းတို႔ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ အားထုတ္ေၾကာင္းတို႔ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ ပြားေၾကာင္းတို႔ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ တည္ေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ တက္ႂကြေၾကာင္းတို႔ျဖစ္ကုန္၏။ ေကာင္းစြာ လြတ္ေၾကာင္းတို႔ျဖစ္ကုန္၏။
ေမတၱာကို ျဖစ္ေစတတ္ကုန္၏။ ထြန္းလင္းေစတတ္ကုန္၏။ တင့္တယ္ေစတတ္ကုန္၏။
ေမတၱာကထာ ၿပီး၏။
Subscribe to:
Posts (Atom)